Ankara'dan Balıkesir'e ikinci deplasmanımızı yapacağız
yarın. Araç kaldırmadık. Otobüsle ve hususi araçlarımız ile yola koyulacağız.
2010 yılında Yavuz kaptan ve Abdullah başkandan oluşan demir gibi ikili bu deplasmandan üç puan çıkarmıştı. O günleri buradan ve şuradan hatırlayabiliriz. Şimdi bu sefer sayımız biraz daha fazla, yine demir gibiyiz ama Yavuz yok. Benim açımdan buruk bir sene oluyor bu sene. Kısa vadede bu burukluk geçecek gibi görünmüyor. Sabrediyoruz, güzel günler tekrar gelsin diye...
Balıkesir ilk altı içinde, puanı 39. Bizim puanımız ise 31. Şu “altı puanlık maç” klişelerinden birisi bu maç için de uygun. Ayrıca kazanma alışkanlığımızı deplasmanda hem de kağıt üzerinde bizden daha iyi bir takıma karşı sürdürüp sürdüremeyeceğimizi göreceğimiz bir maç olacak.
Balıkesir'den daha fazla gol atmışız; 34'e 36. “Çok daha” fazla yemişiz; 20'ye 34. Bu maç eğer yukarıya göz kırptığımız maç olacaksa bunun gol yememek ile yakından ilişkili olduğunu düşünüyorum. Kazanma alışkanlığının yanına gol yememe alışkanlığını eklemek için zorlu ama etkileyici bir başlangıç olabilir bu maç.
İstanbul'dan, İzmir'den, diğer illerden ve tabii Adana'dan yüzlerce Demirsporlu yine yollara düştü. Deplasmanlarda birbirlerinin büyüdüğünü, yaşlandığını, göbeklendiğini gören bir nesil olduk biz. Güzel olan şu ki, arkadan yeni nesiller geliyor, Demirspor denilen koca çınardan her gün yeni dallar uzuyor, yeni ve taptaze yapraklar fışkırıyor. Ne mutlu bize...
Gelenektendir, bir de deplasman şarkısı paylaşayım. Can sıkıntımızın tavan yaptığı ama yine de vazgeçemediğimiz yaz günlerine özlemle...
"... I know if I go, I'll die happy tonight."
2010 yılında Yavuz kaptan ve Abdullah başkandan oluşan demir gibi ikili bu deplasmandan üç puan çıkarmıştı. O günleri buradan ve şuradan hatırlayabiliriz. Şimdi bu sefer sayımız biraz daha fazla, yine demir gibiyiz ama Yavuz yok. Benim açımdan buruk bir sene oluyor bu sene. Kısa vadede bu burukluk geçecek gibi görünmüyor. Sabrediyoruz, güzel günler tekrar gelsin diye...
Balıkesir ilk altı içinde, puanı 39. Bizim puanımız ise 31. Şu “altı puanlık maç” klişelerinden birisi bu maç için de uygun. Ayrıca kazanma alışkanlığımızı deplasmanda hem de kağıt üzerinde bizden daha iyi bir takıma karşı sürdürüp sürdüremeyeceğimizi göreceğimiz bir maç olacak.
Balıkesir'den daha fazla gol atmışız; 34'e 36. “Çok daha” fazla yemişiz; 20'ye 34. Bu maç eğer yukarıya göz kırptığımız maç olacaksa bunun gol yememek ile yakından ilişkili olduğunu düşünüyorum. Kazanma alışkanlığının yanına gol yememe alışkanlığını eklemek için zorlu ama etkileyici bir başlangıç olabilir bu maç.
İstanbul'dan, İzmir'den, diğer illerden ve tabii Adana'dan yüzlerce Demirsporlu yine yollara düştü. Deplasmanlarda birbirlerinin büyüdüğünü, yaşlandığını, göbeklendiğini gören bir nesil olduk biz. Güzel olan şu ki, arkadan yeni nesiller geliyor, Demirspor denilen koca çınardan her gün yeni dallar uzuyor, yeni ve taptaze yapraklar fışkırıyor. Ne mutlu bize...
Gelenektendir, bir de deplasman şarkısı paylaşayım. Can sıkıntımızın tavan yaptığı ama yine de vazgeçemediğimiz yaz günlerine özlemle...
"... I know if I go, I'll die happy tonight."
Yorumlar