Gurbette Demir Gibiyiz! Adana Demirspor Blogu

Yine bir hayalin kenarından döndük... Denedik ve daha iyi yenildik.  2008'den beri yazıyoruz blogta; bi tek 2012'de şampiyonluk şarkıları söyledik. Onun dışında hep hayaller, hedefler, ilkeler, daha güçlü bir camia olmak için öneriler sunduk, düşündük. Bu maçta istediklerimize ulaşmış olmayı istedik. Sevinçlerin daha büyüğü, daha güzeli olsun istedik. Acıların daha büyüğü ve daha derini oldu. "Olsun, canın sağolsun, dün neysen bugün de osun..." Seviyoruz işte var mı diyeceğin! 

Vura vura dağıta dağıta finale çıktık! Ayağına sağlık herkesin... Erkan'ın penaltısının ardından Rassoul, Berk ve Mehmet Akyüz'ün golleriyle darmadağın ettik rakibi.  Sezonda Adana'daki maçla aynı skor oldu. Finaldeki rakip, ilk maçtaki dezavantajlı skora rağmen deplasmanda kazanan Karagümrük oldu. Ligte iki maç da berabere bitmişti.  Gol atıyoruz, yeter ki az yiyelim. Hem camia olarak deneyimliyiz, hem deneyimli oyuncularımız var; bu ikisini birleştirmek gerekiyor. Bugüne kadar deneyimli/yaşlı oyunculardan dilimiz yanmıştı, bu kez yüzümüzü güldürsünler istiyoruz.

Play-offun ilk maçında ağırlıklı olarak ikinci maçı düşünerek oynadık gibi görünüyor. Kontra toplarla gol arayan deplasman ekibiydik; ilk yarıda da net pozisyonlarımız var. Bir süredir 11'de başlamayan Berk Yıldız'la hücumda fırsatlar kovaladık. Bursa ise Seleznov'un sahte penaltı arayışları ve yan toplara odaklanmış gibiydi. Onların da kornerden net pozisyonları var. Kurtuluş bu kez hata yapmadı ve şans da yer yer yanımızdaydı.  Bu sezon Eylül'den bu yana ilk kez 0-0'lık bir maç yaşadık; sezona arka arkaya golsüz beraberliklerle girmiştik. Tabii ilk yarıdan bu yana çok şey değişti, ikinci devrede bolca attığımız-yediğimiz maçlara göre farklı bir skor oldu. En son gol atamadığımız maç, Aralık ayındaki Altay deplasmanıydı. Gol yemediğimiz son haftaki İstanbulspor maçı dışında önceki 16 maçta gol atıp ve yemişiz. Gol yemediğimiz son maç ilk devredeki yine İstanbulspor maçıydı. Pazar günü bu sezon ikinci devredeki yediğimizden çok atma halini sürdürürsek, kısacası kaza

İlk iki olmadı, yine playofflara kaldık. 5. Kez olunca başarı gibi hissetmiyoruz artık. Hele ki iki senedir "büyük oynayan" yönetimi görünce... İlk kez üçüncü olarak playoff potasında kalıyoruz. Pandemi sonrası tek beraberliğimiz bize pahalıya mal oldu, toplamda son yedi maçta tek beraberlikti. Aslında ilk yarının sonuna göre çok iyi durumdayız ama yükselen trendi burada tamamlayamamak üzücü oldu. Belki de Erzurum galibiyetine çok sevindik... Umutlandık ve üzüldük... Bir yandan da çok keyifli takımız. 8 yıldır 1. Ligteyiz ve her sene ya çıkmaya ya düşmeye oyunuyoruz, boş sezonumuz yok. Altay beraberliği kadar, iç sahada kaybettiğimiz Menemen, Eskişehir maçları; pandemi öncesi Akhisar maçı bugünkü hayalkırıklığının asıl nedenleri gibi görünüyor. 

Deplasmanda kazandık ancak Altay beklediğimiz puanı alamadı. 10 maçtır kaybetmeyen, her maçta gol atan ve 5 maçtır içeride kazanan Altay, bu maçta gol atamadı ve kazanamadı.  Biz de 2si penaltıyla 3-0 yaptıktan sonra yine işi zora soktuk ve kalp krizlerine sürüklendik. Bu sene çok atıp çok yiyoruz. Neyse ki yediğimizden çok attık. Geçen hafta hariç... Şimdi gelecek haftayı bekleyeceğiz. İlk devre iç sahada kaybedilen Menemen ve Eskişehir maçları şimdi çok daha değerlendi. 

Bu kez kritik maçı kazanamadık ama 10 kişi kalmamıza rağmen de yenilmedik. Kazansak çok rahatlardık ama Demirsporlu rahatlamaz! Yine son haftaya, son ana kadar gidecek bir heyecan olacak.  İki hafta önce Adil'in yaptığı sorumsuzluğu bu hafta Traore yaptı ve takımı 10 kişi bıraktı. Geçen haftanın tersine 1-0 öne geçip 2-1 yenik duruma düştük ama neyse ki erken reaksiyonla beraberliğe getirdik maçı. Haftalardır yenilmeyen ve içeride kazanıp dışarıda berabere kalarak iyi bir seri yakalayan Altay, serisini sürdürdü. Süper Lig'te son Altay ile oynamıştık Mayıs 1995'te, bu da 1.ligteki son maçlardan biri olsun...  Haftaya Altay-Erzurum maçının olması avantaj ve bizim Ümraniye deplasmanında kazanmamız lazım.

Bu kez oldu, kritik bir maçı aldık. Bu sezon ilk kez dört maçlık seri yaparak mutlaka kazanmamız gereken bir maçı kazandık. İlk ikiye girdik. Yıllardır bu eşikleri atlamakta zorlanıyorduk. Takım havaya girmiş, maç çevirmek bunun net göstergesi.  Volkan Şen futbola geri dönmek için bu seneyi, bizi seçti. Diğer tüm oyuncuların da eline ayağına sağlık. Bu sene olmadık maçlarda puan kaybederek hayal kırıklıkları yaşatsalar da son düzlükte yüzümüzü güldürdüler. Darısı diğer maçlara, aynı havayı bozmadan, denizi geçip derede boğulmadan, yılların özlemini giderelim.