Gurbette Demir Gibiyiz! Adana Demirspor Blogu

 Deplasman galibiyeti her zaman güzeldir; gerçi Demirspor taraftarının olduğu yer pek de deplasman sayılmaz. Malatya'da oynanan maçta yine sahanın ve tribünün hakimi bizdik. İlk maçta da yendiğimiz Sivas'a ikinci maçta da şans tanımadık.  Tempolu oynadığımız anlarda golü de bulursak o maçı puanla kapatma ihtimalimiz yüksek. Yine ilk golü bulduğumuz, ikinci yarı farkı ikiye çıkardığımız maçta bir şekilde gol yedik. Savunmada Semih'in 87. maçıydı. Ertaç'ın müthiş performansına rağmen her maç gol yiyoruz, neyse ki yediğimizden çok atıyoruz. Geçen seneki kadar rahat gol atamasak da skor yapabilecek ayaklarımız mevcut. Forvet arayışı ve forvetsiz oyun konusu biraz abartılıyor diye düşünüyorum. Takımın bir ritmi var ve hemen her maç bu tempoyu sahaya yansıtabiliyoruz. Takım ligin dördüncüsü; benim şu aşamada Avrupa isteğim de yok; gelecek seneden bir sıra üstte bitirsek başarıdır. Basamakları hemen zıplayarak çıkmayalım. Önce bu ligin kaliteli takımı olduğumuzu değişmeyecek ş

 Son dönemlerde iyi savunmacılarımızla yüzümüz gülüyor. T. Talha'yı ve Samet'i (soyadı, daha önce yazdığım ve çoğunlukla yanlış yazıldığı gibi Akaydın değil Akaydin!) İstanbul'un büyüklerine bonservisle yolladıktan sonra savunmada görevi devralan Semih'e de bir parantez açmak lazım.  Geçmişte Adana Demirsporla özdeşleşen, burada yetişen, kendini Türkiye'ye Demirsporla duyuran pek çok oyuncumuz olsa da yakın zamanda takımla özdeşleşen isim bulmakta zorlanıyorduk. Kadroların çok hızlı değişmesi bunda temel etkendi. Yine de bazı isimler var ki onların bizde yeri ayrı olmuştur; Kalede Şener Özcan, savunmada Yiğitcan, hücumda Erçağ bu isimlerdendi... Bu isimlerle ilgili burada blogta ayrıca yazı da yazmıştım. Tabii ki sevmeyenleri ya da herhangi bir maçtaki kötü performansıyla onları akılda tutmak isteyenler de vardır aramızda. Ben genel durumda takıma hava katan, belli bir sayının üstünde forma bulan oyuncuları bu şekilde kayda geçirerek kendimce tarihe bir not düşmek i

 İkinci yarının ilk maçında, kendi sahamızdaki yenilmezlik devam etti ama keyifsiz bir maç oldu. Tek kale oynasak da ilk golü penaltıyla yiyince maçı çeviremedik. Genellikle böyle kilitlenen maçlarda zorlanıyoruz. Rakip 10 kişi kalınca tamamen kapandı. Oyunu açacak yetenekli ayaklarımız devreye giremedi. Bu tip durumlarda, bir uzak şut, çarpıp giren, sekip gol olan bir deneme işe yarayabiliyor. Ama yapamadık. Geçen hafta kilidi açan Yusuf ve Emre bu hafta etkisizdi. Yusuf'un maç sonuna doğru gereksiz agresifliği ile atılması da cabası oldu... Hakem maç içinde kontrolü kaybedince iyice kaos futbolu devreye girdi. Bu kadronun yapabileceklerinin sonuna geliyoruz. Pek çok kayba rağmen henüz sahaya direkt etki edecek oyuncuyu devreye sokamadık. Yedeklerimiz çok kötü. Devre arası transferleri oluyor ama onların da takıma eklenmesi zaman alabilir. Kişisel performanslarla bir nebze ayakta duruyoruz. Tabii ki beklentimizin çok üzerinde puan topladık. Ama buradan geriye niye gidelim?  

 Devreyi 3 puanla kapatıyoruz. Kötü bir ilk yarının ardından ikinci devre başında Yusuf Sarı ile gelen gol, takımı ayağa kaldırdı. Geçen hafta Başakşehir karşısında kural hatası nedeniyle kaybedilen üç puandan sonra bu hafta tribünün oluşturduğu büyük baskıyla bu kez de lehimize kararlar verildi; buna eyyamcılık deniyor zaten. Belki bu gücü her hafta gösterebilsek, lehimize işleri artıramasak da aleyhimize kararları engelleyebiliriz. Tribünün ekstra performans gösterdiği maçlarda daha zorlanıyoruz; orası da ayrı mesele... Kadroda gittikçe güç kaybederken, Stamboli'nin savunmanın ortasında oynadığı garip bir sistemde,  Onykuru'nun sakatlığı, Bjarnasson'un bekleneni bu yıl hiç verememesi ile sahada oldukça eksik kaldık. Gökhan ve Stamboli sahadayken, kendimizi daha güvende hissediyoruz; orası açık. Ertaç Özbir'in müthiş performansı ile ayakta kalıp üstüne 3 gol atarak devreyi 33 puanda bitirdik. Bu puan, bir maç daha az oynanmasına rağmen geçen seneye göre 3 puan önde bir