Ana içeriğe atla

Ankaraspor Maçı Öncesi

Bu yıl, normal şartlarda Ankara'daki tek maçımızı bu hafta sonu oynayacağız.

Ankaraspor'a karşı galibiyetimiz yok. 2002'den bu yana oynanan maçlarda 2 beraberliğimiz var. Bu beraberliklerden birinde, Ankara'da tribündeydik. 2004 Şubatı'nın soğuğunda, karlar yolları kapattığı için Adana'dan taraftar gelememişti; biz düşme potasındayken şampiyonluk yolundaki Ankaraspor'la oynamıştık da 1-1 berabere kalmıştık son dakikalarda gelen golle. Mustafa/Kemal Uçar kardeşler ve ben, kız arkadaşlarımızla o soğukta Ostim'in yolunu tutmuştuk. Ankaraspor'la ilk maçımız, 2002'de büyük olaylara sahne olmuştu. Hakem kararları ile başlayıp protokol tribününe kadar sıçrayan olaylar nedeniyle maça ara verilmiş ve ardından 9 kişiyle 5-3 mağlup olmuştuk. Ben o gün statta yoktum ama haber küpürlerine göre 4 otobüs taraftar ve yöneticiler Ostim karakoluna götürülmüş. O maçtan sonra 3 maç ceza almıştık. Bu hafta için aman! diyelim. Daha cezamız yeni bitti.


* Denizli'deki şampiyonluk sonrası 1. lig'teki o zamanki adıyla Lig A'daki ilk yılımızdı; o sezon ilk yarıyı düşme potasında tamamlayıp, ikinci yarı Behzat Çınar'la müthiş bir çıkış yakalayıp ligi orta sıralarda bitirmiştik.

* Demirspor'un Ankara deplasmanlarını geçen yıl şu yazıda özetlemiştim: http://www.adanademirspor.net/2013/03/demirspor-ankarada.html 


Yorumlar

Unknown dedi ki…
Demirspor taraftarı son 10 yılda yetişen jenerasyonuyla iyi bir hava yakaldı ve olgunlaştı bu tip olaylara meyledeceğini zannetmiyprum. Otokontrolü işleten bir grup oldu Şimşekler.

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ben Bunu Hak Ettim...

Bugüne kadar yazdığım en zor yazılardan biri bu.  Yanımda küçücük iki çocuk vardı maçta, sevdim onları öptüm. Hatta babası yorulmuştu da aldım onu omzuma maçı bir süre birlikte izledik. O esnada çocuğun nasıl heyecanlandığını gördüm. Bacakları kasılıyordu, boynumun sıkıştığını hissettim. Sonra bağırdı ve akabinde ellerini vücudunu titreme alacak kadar sıktı. Bu çocuk sanırım 4,5-5 yaşlarındaydı. Tam benim kızımın yaşlarında. İşte o anda aslında anlamalıydım hak ettiğimi bu belayı. Çünkü ben de çocuklarımı bu acıya götürüyorum. Onlar acıya doğru yürürken, ben her Demirspor deyişlerinde mutlu oluyorum. Her mavi-lacivert deyişlerinde mutlu oluyorum. Onlar da bana başarı videosu gönderiyorlar.   Ben böyle bir babayım işte. Çocuklarının bu tür videolarına bakıp, duygulanan mutlu olan bir babayım. Onlara mavili, armalı kıyafetler alıp ellerimle uçuruma götüren bir babayım. Tabi ki Allah belamı verecek.  Kendi isteğim dışında görev yerim değiştirildi. Ailem paramparça oldu. Ta

NE OLDU SİZE?

En sonda söyleyeceğimi en başta söyleyeyim. Bu bir tribün yazısıdır. Tribünlere yazılmıştır. Demirspor tribünlerine.  Sasa Polyester Sanayi A.Ş.  Baştuğ Metalürji San. A.Ş.  Beyteks Tekstil San. Tic. A.Ş.  Elita Gıda San. Tic. A.Ş.  Abdioğulları Plastik Ambalaj San. A.Ş.  Dioki Petrokimya San. A.Ş.  Güney Çelik Hasır ve Demir Mamulleri San. Tic. A.Ş. Bu şirketler ISO kayıtlarına göre Türkiye’nin en büyük 300 firması içinde Adana’da faaliyet göstermekte olanlar.  Bu şirketlerden bir tane forma reklamı aldık mı?  Stad sponsorluğu?  Ne bileyim altyapı desteği?  Kim takımı fonluyor?  Murat Sancak ve ilişkili şirketleri, çevresi vesilesi ile kulübe kazandırdığı sponsorlar.  Adana bu, Demirspor bu. Bunu unutmamak gerekir. Ben Murat Sancak’ı bir başkan, bir ağabey olarak çok seviyorum ve çok takdir ediyorum. Kulübümüz üzerindeki emeklerini asla yok sayamam. Benim diyen Adanalıdan, benim diyen Demirsporludan daha fazla katkısı var kulübe.  Bugün dünya yıldızı futbolcu alırız almayız ama bekley

Adana Demirspor: 4 - Beşiktaş: 2

 Adana Demirspor varsa umut vardır. 3. kalecisi, yedek oyuncusu, sahası, tribünü fark etmez; Demirsporlu devam eder! Bugün 4-0'a getirdiğimiz maçtan iki farklı galip ayrıldık. İç sahadaki kayıpsız gidişat devam etti. 3. haftanın erteleme maçında, öncesinde hafta sonunun kaleci ve kırmız kart krizlerinin damga vurduğu, maç içinde ilk golü atan Belhanda'nın da fenalaşıp oyuna devam edemediği, 2008'li yedek kaleci, 2005'li yedek oyuncularla kadroyu tamamladığımız günde yine skor üretmeyi bildik; yediğimizden fazlasını attık. İşte kazanmanın yolu bu! Belhanda, Niang, Emre Akbaba ve Yusuf Erdoğan'la fileleri sarstık. Niang'ın dördüncü, Yusuf Erdoğan'ın üçüncü golleri oldu. Bu lige damga vuracağımızı biliyorduk; öyle olmaya devam ediyor.