Ana içeriğe atla

Kocaelispor:2 - Adana Demirspor:0

Aslında ne o kadar çok üzüldük ne de şaşırdık... Bu ilk değil. Daha önce de bir çok Anadolu kentini sevindirip mutlu mesut bir pazar geçirmesini sağlamıştık. Yine öyle oldu.

Merih Güvenç Abi ile maçtan önce konuşurken, "bizim puansız, galibiyetsiz, son sıradaki takımlara özel bir ilgimiz vardır" demiştim. Ne yazık ki yanılmadım. Son galbiyetini Kasım 2009'da almış; son iki farklı galibiyetini fi tarihinde almış Kocaelispor'a fizandan gelmiş de futbolun f'sinden habersiz bir ekip görünümünde, üç puanı hediye ettik ve üzüntülü-sıkıntılı bir kenti daha mutlu ettik.

Göktuğ olsa, kanat kombinasyonlarındaki eksiklikleri, takım oyunundaki yanlışlıkları yazabilirdi. Benimse maç boyunca aklımda, "Demirspor forması giyen oyuncuları ayartma ve yoldan çıkarma derneği"nin kimin tarafından kurulmuş olabileceği sorusu vardı. Gerçekten de -daha önce yazdığım gibi- bu formanın garip bir ağırlığı var ve giyen her oyuncuyu aynı tornadan geçmişçesine birbirine benzetiyor. Daha önce Uşak karşısında, Afyon karşısında da aynı logoyu başka oyuncular temsil etti. Bugün de başkaları... Ama sonuç aynıydı.

Sezon başından beri takımın hırsı ve azmiyle oynadığını ama oyunu açma kabiliyetine sahip kimsenin olmadığını söyleyip durduk. Bugün o azimden ve hırstan da eser yoktu. Hafta boyunca antreman yapmamış Kocaeli'ne karşı, ilk yarıda bir iki atağın dışında yüklenemedik ve tersine o antremansız Kocaeli, 65-70.dk.dan sonra bize top oynatmadı. Silik, uyduruk bir takım görüntüsündeydik.

En nihayetinde, bir Demirspor klasiği yaşandı ve buna kimse şaşırmadı.

Adana'dan 2+1 otobüs; İstanbul Tayfası; İstanbul ve Ankara'nın münferitleri ile yaklaşık 200 kişilik kalabalık maç sonu hiç de yıkılmışa benzemiyordu. Belki desıradan bir yenilgiyi sıradışı yapan ve en acı verici olan bu kanıksamışlık hali...

Kocaeli tribünüyle muhabbet iyiydi; onları destekleyen pankart açıldı; karşılıklı sevgiler gönderildi, maç sonunda Sakarya için istekte de bulundular. Ama bunu, bizim futbolcuları ayartan derneğin haftalık kurulunda yapılacak görüşme tayin edecek; başka kimse değil... Futbolcular "bilir" ve uygular. Ne uzay mühendisi Tuncel'in ne de rotasyon üstadı Büyük Soner'in bu sürece karışabileceğine inanmıyorum.

Yorumlar

muSTy dedi ki…
Bırakın abi Şampiyonluğu iyi oyunu filan İddaa dan Gelen paraya bakın Kimin umurunda Taraftar üzülmüş Hüsrana uğramış Adamlar aslanlar gibi çıkıp iddaadan gelir elde etmek için mücadele ediyorlar helal olsun.Belkide maçtan önce Sayın Mustafa TUNCEL ve Teknik heyetimiz varmısın iddaaya biz bu hafta yeniliriz diye iddaaya Tutuşuyorlardır.Ne zamanki iddaa kuponlarında yer almayız yada ozaman başarı gelir. Saygılar.
türkayADS dedi ki…
Bu iddaa olayı falan ağır bir itham..Bekleyip göreceğiz henüz takım hakkında ağır sözler etmek için çok erken
muSTy dedi ki…
1 Sezon Daha bekLiyeLim Ne Kaybederizki.Gerçi yapıcak bişeyde yok Önümüzdeki maçlara bakmaktan başka.

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nesrin'in Hikayesi : "15 Saat 47 Dakika…Ve Toprak…"

Ön-Not: Nesrin Olgun Aslan’ın hikayesini yazmaya başladığımda kimi zaman soğuk bir suyun ve karanlığın içinde, kimi zaman sonunda varabildiğim bir kıyıda hissettim kendimi. Yazmaya devam ederken önce zor tutuyordum gözyaşlarımı, bir noktadan sonra akmaya başladı hepsi. Yazımı, ağlayarak bitirebildim ancak…Kendisinin web sitesinden (http://www.nesrinolgun.com) ve dönemin Hürriyet Londra Temsilcisi Faruk Zapçı’nın anılarından yararlandım, teşekkürlerimi sunuyorum…Çok uzatmadan, Nesrin’in Hikayesi’ne başlıyorum… 1964 Adana Yüzme havuzunun kenarında 7 yaşında kara kuru bir kız çocuğu duruyor. Havuzun içinde Adana Demirspor Kulübü yüzücüleri. Erkekler çoğunlukta. Küçük kız etrafına bakıyor. Sadece 4 kız çocuğu var. Nesrin, Adana Demirspor’un 4 kızından biri oluyor o gün…Giriyor havuza. 1973 – 1975 Adana Nesrin, 16 yaşında. Yüzüyor. 7 yaşında girdiği havuzdan, kısa mesafede 100’e yakın madalya ve şilt çıkartıyor. Kışları masa tenisi oynuyor, Türkiye 2.liği, Türkiye 3.lüğü var. 17 yaşında mar...

Sahadan Çekildik

 Ligden düşerken bile şeklimiz belli, çünkü Alemin Delikanlısı Adana Demir... Galatasaray maçındaki kör göze parmak penaltı kararı rezaletine karşı, yönetim takımı sahadan çekti. Son 2 sezondur rezalet yönetimimiz, aleyhimize hakem hatalarını kolaylaştırıyordu. İki yanlış bir doğru etti. Türk futbolunun her yerden dökülen imajına, yıkılan bir Demirspor karşı çıkabilirdi sadece. O da oldu, biz yaptık! Bundan sonra İstanbul takımlarınızla size iyi eğlenceler...

Sezon Değerlendirmesi

 Bu sezon için saha içini konuşmak anlamsızdı ama yine de söylemek gerekir ki sahadaki mücadele o kadar da kötü değildi. Geçen sezon 2. ve 3. lig takımlarında kiralık oynayan oyuncularımızla idare ettik. Son haftalarda sahaya çıkacak kadroyu zor tutturduk. Sezon başıyla sonu arasında kadroda büyük değişimler oldu. Bütün bunların sorumlusu, paraları ödemeyen Murat Sancak ve yönetimiydi. Bir yerde patlama yapar diye umut bağlamadığımız genç oyuncular maçların belli anlarına kadar direnci ayakta tuttular. Ancak son bölümlerde oyundan düştük; kadro derinliği olmadığı için de en ufak kişisel hata, sakatlık ya da kart cezaları sonuca direkt etki etti. 2-0'dan öndeyken kaybettiğimiz maçlar oldu. Tabii rakiplerin bizim maçı çeviremeyeceğimizin farkında olmaları, her halükarda kazanırız düşünceleri kendi adlarına tempoyu yükseltmelerini engellemiş olabilir. Yine de şans faktörü yanımızda olsa puan alacağımız bir kaç maç daha vardı diye düşünüyorum. Sezon başında yazdığım gibi, şerefli mağlu...