Ana içeriğe atla

Perşembe Konukları #25 - "Hakan Gülergin"

-----------------------------------
Perşembe yazılarında konuğumuz yine Zifiri ve çocukluk arkadaşı Hakan Gülergin... Erken yaşta kaybettiğimiz Hakan Gülergin, Muharrem Gülergin'in oğluydu. Gülerginleri bir kez daha saygı ve rahmetle anıyoruz.

Muharrem Gülergin ve ailesinin hikayesini, Adana Futbolu kitabında Hulusi Kılıç'ın yazısında okuyabilirsiniz.

Konuk yazar olmak için yazılarınızı demirgibiyiz@gmail.com adresine gönderebilirsiniz.

------------------------------------

Çocukluğumun, delikanlılığımın, gençliğimin kentidir, Adana. Ancak ben turunç kokan kentimden ayrılalı 30 yıl oldu.

Benim çocukluğumun Adana’sında herkes top oynardı. Ben Cemalpaşa Mahallesi’nin, Gazipaşa Bulvarı’nın çocuğuyum. Bizim evin hemen arkasında Adana’nın en önemli futbol alanlarından biri olan Vali Sahası vardı (şimdiki Ariplex Sinemasının karşısı). Büyüklerimizden meydan kalırsa biz de top oynardık.

Bizim mahalle takımının en önemli oyuncularından biri aynı zamanda sınıf arkadaşım olan Hakan Gülergin’di. Hakan aynı zamanda Demirspor’un genç takımında oynaması ve babası Muharrem Gülergin’in kendisi ile özel olarak ilgilenmesi nedeniyle bizim takımın gözdesi idi. Bu nedenle, aynı takımda olmamıza rağmen kendisini kıskanırdık.

Ben belki de biraz şanslıydım. Hakan’la okulda da arkadaştım. Orada da okul bahçesinde beraber top oynardık. Okul çıkışında da, Hıfzısıhha’nın sokağında top oynardık. Kısacası çocukluk yaşlarımda hep top oynardık. Hele bir de yaz ayları ise, okul yok, eve dönme yok, akşam geç olur, bizi tutabilene aşk olsun. Bahsettiğim bu maçlarımızda hem mahalle arkadaşım, hep sınıf arkadaşım, hem de yakın bir dostum olan Hakan Gülergin hep vardı.

Hakan Demirspor sevdalısıydı. Muharrem Gülergin’in oğlu olduğunu bilen stat görevlileri Hakan’ı ve bizleri çok da sorgulamadan stada “beleş” alırlar, biz de cebimizde kalan 3-5 kuruşla şalgam içerdik.

Tam bıyıklarımızın yeni terlemeye başladığı 1976 yılında, Hakan babası ile İstanbul’dayken ve Demirspor-Mersin İdman Yurdu maçına yetişebilmek için havaalanına giderken, onu kaybettik. En iyi Demirsporlulardan birini, Demirspor yolunda kaybettik.


Hala benim hatıralarımda onunla yaptığımız maçlar,
Seyrettiğimiz Demirspor maçları var.
Ve hala onu unutmayan ve yaşatan dostları var.

ZİFİRİ

Yorumlar

Yergökmavi dedi ki…
Aynı yerde,aynı maçları,Hıfsısahanının orda,vali konağının sahası-şimdi apartmanların olduğu yer-çocukluğum ,gençliğim vaybe.İyide kardeşim demekki beraber oynamışlığımız vardır mutlaka.O zamanlar orda bir gima açılmıştı..
Hemen onun yanında otururdum ailemle.Bazen babam maçlara izin vermezdi.Gol sesleri geldikçe çıldırırdım,sonra ne yapar eder kaçardım stada,maçagirmenin bir yolunu arardım..Hey güzel çocukluğum.Bahar aylarında turunç çiçekleri kokan güzel Adanamın güzel semti...
tek çare altyapı dedi ki…
ben de bir olayı anlatmak istiyorum.yıl 1974 yada 1975 küçükler katogorisinde türkiye penaltı yarışması yapılıyor ve penalltı yarışmasını trt canlı yayınlıyor.finale kalan 3 kişi adanademirsporlu hakan gülergin,samsunsporlu tanju çolak,izmirsporlu levent eriş'ti.levent eriş birinci,hakan ikinci olmuştu.toprağı bol olsun.

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ben Bunu Hak Ettim...

Bugüne kadar yazdığım en zor yazılardan biri bu.  Yanımda küçücük iki çocuk vardı maçta, sevdim onları öptüm. Hatta babası yorulmuştu da aldım onu omzuma maçı bir süre birlikte izledik. O esnada çocuğun nasıl heyecanlandığını gördüm. Bacakları kasılıyordu, boynumun sıkıştığını hissettim. Sonra bağırdı ve akabinde ellerini vücudunu titreme alacak kadar sıktı. Bu çocuk sanırım 4,5-5 yaşlarındaydı. Tam benim kızımın yaşlarında. İşte o anda aslında anlamalıydım hak ettiğimi bu belayı. Çünkü ben de çocuklarımı bu acıya götürüyorum. Onlar acıya doğru yürürken, ben her Demirspor deyişlerinde mutlu oluyorum. Her mavi-lacivert deyişlerinde mutlu oluyorum. Onlar da bana başarı videosu gönderiyorlar.   Ben böyle bir babayım işte. Çocuklarının bu tür videolarına bakıp, duygulanan mutlu olan bir babayım. Onlara mavili, armalı kıyafetler alıp ellerimle uçuruma götüren bir babayım. Tabi ki Allah belamı verecek.  Kendi isteğim dışında görev yerim değiştirildi. Ailem param...

Nesrin'in Hikayesi : "15 Saat 47 Dakika…Ve Toprak…"

Ön-Not: Nesrin Olgun Aslan’ın hikayesini yazmaya başladığımda kimi zaman soğuk bir suyun ve karanlığın içinde, kimi zaman sonunda varabildiğim bir kıyıda hissettim kendimi. Yazmaya devam ederken önce zor tutuyordum gözyaşlarımı, bir noktadan sonra akmaya başladı hepsi. Yazımı, ağlayarak bitirebildim ancak…Kendisinin web sitesinden (http://www.nesrinolgun.com) ve dönemin Hürriyet Londra Temsilcisi Faruk Zapçı’nın anılarından yararlandım, teşekkürlerimi sunuyorum…Çok uzatmadan, Nesrin’in Hikayesi’ne başlıyorum… 1964 Adana Yüzme havuzunun kenarında 7 yaşında kara kuru bir kız çocuğu duruyor. Havuzun içinde Adana Demirspor Kulübü yüzücüleri. Erkekler çoğunlukta. Küçük kız etrafına bakıyor. Sadece 4 kız çocuğu var. Nesrin, Adana Demirspor’un 4 kızından biri oluyor o gün…Giriyor havuza. 1973 – 1975 Adana Nesrin, 16 yaşında. Yüzüyor. 7 yaşında girdiği havuzdan, kısa mesafede 100’e yakın madalya ve şilt çıkartıyor. Kışları masa tenisi oynuyor, Türkiye 2.liği, Türkiye 3.lüğü var. 17 yaşında mar...

Başkan Krizi

 Sahadaki kriz en tepeye de yansıdı; Murat Sancak dün akşam başkanlığı Metin Korkmaz'a devrettiğini açıkladı. Gelişmeleri görebilmek adına biraz beklemek gerekli ama şu anda birkaç neden ve ihtimal var gibi görünüyor: Birincisi, "tamam vazgeçtim" deyip geri dönmesi; daha önce yapmıştı. İkincisi, "TFF'de FETÖcüler var" yönlü açıklamaları ve hakem camiasına eleştirilerinden dolayı çeşitli hukuki ve mali sıkıştırmalara maruz kalması. O yüzden biraz geri plana çekilmek istemiş olabilir. Metin Korkmaz eliyle yönetime devam eder. Üçüncüsü, parasının bitmiş olması ve Adana Demirspor'dan tamamen uzaklaşması. Başkan'ın en büyük sorunlarından biri iletişim stratejisinin düzgün olmaması. Attığı twitler ve açıklamalar fazla öfkeli. Çoğu zaman kötü Türkçe ile karman çorman açıklamalar yapıyor. Twitter (X) infosundaki yazılar/iddialar bile kötü yazılmış. En basitinden, Adanademirspor değil, Adana Demirspor yazması gerekli. Kulübün sosyal medya hesapları iyi yöneti...