Ana içeriğe atla

Bilmek, sevmek, garipsemek...

Geçenlerde televizyonda kanal kanal dolaşırken NTVspor'da "Portekiz Ligi" özet görüntüleri yakaladım. Bu senenin flaş takımı -yani Portekiz'in Bursa'sı- 'Braga' takımının oynadığı maçtan önemli pozisyonları veriyordu televizyon. Ancak durum bana bayağı bir garip geldi... Aslında bana garip gelen şeyi biliyordum... İçten içe bu duruma seviniyordum ama açmazların içinde kalmış yurdum futbolunu ve ondan da önemlisi Demirspor'umuzu düşündüğümde ise sadece üzülüyordum...

Bilmek

Maçta en çok dikkatimi çeken şey Braga'nın oynadığı deplasman takımının sahasının küçüklüğü ve yetersizliğiydi.(en azından bana öyle gelmişti)
Sonra bir maç özeti daha izledim. "Allah Allah" dedim, gene aynı manzara... Hatta bu sefer saha daha beter durumdaydı, nispeten daha büyüktü ama Portekiz 1. ligi maçı değilde Türkiye 3. Liginde bir maç izler gibiydim.

Tabii sadece sahanın şekli ile alakalı değildi fikrim. Maça aileler topluca, adeta bir mahalle cümbür cemaat gelmiş gibiydi. Her maçta birbirinden renkli sahneler o kısacık maç özetlerine her nasılsa konulmuştu. Bu bile bambaşka bir şeydi ki bizim Süper Lig maç özetlerimizin tartışmalı pozisyonlardan ibaret olduğunu düşününce.

Aslında bu durumu hep biliyorduk. "Bilmek" eylemi bizim için bu durumla alakalı hep vardı. Villareal örneği hala canla başla İspanya'da sahnede. -stad kapasitesi bağlı olduğu kasabanın nüfusu ile baş eden bir takımdır kendisi ama Şampiyonlar Liginde yarı final oynamışlıkları vardır-

Sevmek

İşte tam bu noktada "sevmek" fiili devreye giriyor. Benle birlikte bu yazıyı okuyan bir çok endüstriyelleşmiş futbol karşıtı insanın bu romantizmin tadını damağında hissetmiş olduğuna eminim. "Vay be adamlara bak ya! Sahaları ne halde oynadıkları futbol ve ortam şahane, helal olsun!" dendiğini duyar gibiyim. İşin aslı öyle değil. Birde şu fotoğrafa bakalım. İlk stadın bir farklı yerden çekilmiş fotoğrafı. Aradaki 7 farkı bulabileceğinize eminim.
İşte bu fotoğrafta bize verilen mesaj çok açık aslında "Altyapı"... Elalemin oğlu kendi oynadığı stadın yanına neler neler yapmış. Öyle aman aman bir takım da değil bu takım. Araştırdım antreman sahaları değil. Hemen yan taraftaki stad altyapı takımlarının maçlarını yaptığı saha. Bizde misal "...Fenerbahçe PAF takım maçı Dereağzı tesislerinde oynandı..." Nasıl bir devinim eksikliği içindeyiz siz çözün...

Garipsemek


Bu ise K.Karabükspor'un sahası. Tabii bu fotoğrafı koyarken amacım kötü değil. Bunun bir başarı olduğunu hatırlatmak. Ne demiş Hz. İsa "Sezar'ın hakkı Sezar'a!". Kazanılan başarıdan ötürü tebrik ettiğimiz gibi eleştirmekte hakkımız olacaktır. Karabük'e gidip "misafirperver" Karabük halkından dem vurmayan yoktur. Aynı şekilde internette araya taraya stada ilişkin ancak bu fotoğrafı bulabiliyorsam şapkayı önüne koyması gereken Karabüksporlular bence. Resmi sitelerinin olmamasını geçtim, taraftarın bir şeyler yapması lazım bence bu konuda.
Asıl garipsediğim ise bize dair olanlar. Altyapı sıralaması yapıldığında Türkiye'de her kategoride ilk onda yer alan bir camianın bu potansiyeli kullanması lazım. Ancak benim kafamdaki soru işaretleri sadece Adana Demirspor ile alakalı değil! Şöyle ki ;
Garipsiyorum, çünkü ;
Arda TURAN kendi ağzından, Fabregas'ın 12 yaşında öğrendiği hareketleri ben Rijkaard sayesinde yeni öğreniyorum diyor.
Garipsiyorum, çünkü ;
Türk futbol tarihinin en başarı futbolcusu Hakan ŞÜKÜR fundamental eğitimini 17 yaşında Bursa'da aldı.
Garipsiyorum, çünkü ;
Herkesin hayran olduğu Barcelona takımını Türkiye'deki birçok futbol adamı sadece Allah'ın bir lütfu olarak görmekte, yıllarca uğraş veren Barcelona altyapı ekibini ise elinin tersiyle iterek görmemekte.
Garipsiyorum, çünkü ;
Hiçbir birikimi olmayan futbol yorumcularını başına tac eden futbol camiasından bir şey beklemeye devam ediyorum...
Saygılar...

Yorumlar

Fırat Ateş dedi ki…
Harikulade tespitlerle Futbol hakkında ezber bozan bir yazı...

Ben de müsadenle bu yazıya bir sonsöz eklemek istiyorum:

Dört doğru pas yüzde doksan goldür,
Gol atmak için de rezidans görünümlü stadyumlara ihtiyaç yoktur!

(bkz. Dar Alanda Kısa Paslaşmalar)

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ben Bunu Hak Ettim...

Bugüne kadar yazdığım en zor yazılardan biri bu.  Yanımda küçücük iki çocuk vardı maçta, sevdim onları öptüm. Hatta babası yorulmuştu da aldım onu omzuma maçı bir süre birlikte izledik. O esnada çocuğun nasıl heyecanlandığını gördüm. Bacakları kasılıyordu, boynumun sıkıştığını hissettim. Sonra bağırdı ve akabinde ellerini vücudunu titreme alacak kadar sıktı. Bu çocuk sanırım 4,5-5 yaşlarındaydı. Tam benim kızımın yaşlarında. İşte o anda aslında anlamalıydım hak ettiğimi bu belayı. Çünkü ben de çocuklarımı bu acıya götürüyorum. Onlar acıya doğru yürürken, ben her Demirspor deyişlerinde mutlu oluyorum. Her mavi-lacivert deyişlerinde mutlu oluyorum. Onlar da bana başarı videosu gönderiyorlar.   Ben böyle bir babayım işte. Çocuklarının bu tür videolarına bakıp, duygulanan mutlu olan bir babayım. Onlara mavili, armalı kıyafetler alıp ellerimle uçuruma götüren bir babayım. Tabi ki Allah belamı verecek.  Kendi isteğim dışında görev yerim değiştirildi. Ailem paramparça oldu. Ta

NE OLDU SİZE?

En sonda söyleyeceğimi en başta söyleyeyim. Bu bir tribün yazısıdır. Tribünlere yazılmıştır. Demirspor tribünlerine.  Sasa Polyester Sanayi A.Ş.  Baştuğ Metalürji San. A.Ş.  Beyteks Tekstil San. Tic. A.Ş.  Elita Gıda San. Tic. A.Ş.  Abdioğulları Plastik Ambalaj San. A.Ş.  Dioki Petrokimya San. A.Ş.  Güney Çelik Hasır ve Demir Mamulleri San. Tic. A.Ş. Bu şirketler ISO kayıtlarına göre Türkiye’nin en büyük 300 firması içinde Adana’da faaliyet göstermekte olanlar.  Bu şirketlerden bir tane forma reklamı aldık mı?  Stad sponsorluğu?  Ne bileyim altyapı desteği?  Kim takımı fonluyor?  Murat Sancak ve ilişkili şirketleri, çevresi vesilesi ile kulübe kazandırdığı sponsorlar.  Adana bu, Demirspor bu. Bunu unutmamak gerekir. Ben Murat Sancak’ı bir başkan, bir ağabey olarak çok seviyorum ve çok takdir ediyorum. Kulübümüz üzerindeki emeklerini asla yok sayamam. Benim diyen Adanalıdan, benim diyen Demirsporludan daha fazla katkısı var kulübe.  Bugün dünya yıldızı futbolcu alırız almayız ama bekley

Adana Demirspor: 4 - Beşiktaş: 2

 Adana Demirspor varsa umut vardır. 3. kalecisi, yedek oyuncusu, sahası, tribünü fark etmez; Demirsporlu devam eder! Bugün 4-0'a getirdiğimiz maçtan iki farklı galip ayrıldık. İç sahadaki kayıpsız gidişat devam etti. 3. haftanın erteleme maçında, öncesinde hafta sonunun kaleci ve kırmız kart krizlerinin damga vurduğu, maç içinde ilk golü atan Belhanda'nın da fenalaşıp oyuna devam edemediği, 2008'li yedek kaleci, 2005'li yedek oyuncularla kadroyu tamamladığımız günde yine skor üretmeyi bildik; yediğimizden fazlasını attık. İşte kazanmanın yolu bu! Belhanda, Niang, Emre Akbaba ve Yusuf Erdoğan'la fileleri sarstık. Niang'ın dördüncü, Yusuf Erdoğan'ın üçüncü golleri oldu. Bu lige damga vuracağımızı biliyorduk; öyle olmaya devam ediyor.