Ana içeriğe atla

Maça Doğru...

Dün akşam sadece havaalanındaki arkadaşlardan telefonla sesleri dinlemekle yetinmiştim. Hatta onu bile doğru dürüst becerememiştik, şarj bitmişti. Birden kendi kendime isyan ettim.

GEce de bayram sabahını bekleyen çocuklar gibi sağa dönüyorum olmuyor, sola dönüyorum olmuyor.Bir türlü uyuyamıyordum. Tüylerim diken diken oluyor.Çok mu abartıyoruz?Bence hayır. SAdece anlatamıyoruz.

Dİğer tribünlerden insanların yüzlerce km uzaktan geldiklerini düşünürsek bu heyecan normal.Bugüne kadar büyük maç görmedik.Benim bile bu yaşıma rağmen gördüğüm en büyük maç Karşıyaka finali ve Trabzonspor maçı.Bugüne kadar hep deplasmanlarda portatif tribünlerde zıpladık. Zaten bir türlü bu hayat bize gülmedi.Gülse de sensiz yapamadık.

En güzel formamı giyeceğim.Tabi ki uğur getiren mavi-lacivert bilekliksiz olmaz.Bugüne kadar hep kendi buruk kanımızı içtik.

Akşam gökyüzünde yıldız uçurmaya geliyorum.Yeni baştan oynamaya geliyorum...

Yorumlar

hiç dedi ki…
gündüzden beri maç hakkındaki yazıları okuyorum. izmirliyim, altaylıyım ama bugün adanada olamadığım için o kadar pişmanımki.

futbola endüstriyel olarak degil de inancınızla, yüreğinizle destek verdiğiniz için sonsuz kere fikrinize sağlık.
Adsız dedi ki…
Arkadaşlar,
Çok istememe rağmen, kırk yılda bir olacak olan bu maça gidemiyorum. Lütfen naklen yayın konusunda bilgisi olan veya bilgi alacak olan arkadaşlar hemen buraya yazsın.

Merih Güvenç

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ben Bunu Hak Ettim...

Bugüne kadar yazdığım en zor yazılardan biri bu.  Yanımda küçücük iki çocuk vardı maçta, sevdim onları öptüm. Hatta babası yorulmuştu da aldım onu omzuma maçı bir süre birlikte izledik. O esnada çocuğun nasıl heyecanlandığını gördüm. Bacakları kasılıyordu, boynumun sıkıştığını hissettim. Sonra bağırdı ve akabinde ellerini vücudunu titreme alacak kadar sıktı. Bu çocuk sanırım 4,5-5 yaşlarındaydı. Tam benim kızımın yaşlarında. İşte o anda aslında anlamalıydım hak ettiğimi bu belayı. Çünkü ben de çocuklarımı bu acıya götürüyorum. Onlar acıya doğru yürürken, ben her Demirspor deyişlerinde mutlu oluyorum. Her mavi-lacivert deyişlerinde mutlu oluyorum. Onlar da bana başarı videosu gönderiyorlar.   Ben böyle bir babayım işte. Çocuklarının bu tür videolarına bakıp, duygulanan mutlu olan bir babayım. Onlara mavili, armalı kıyafetler alıp ellerimle uçuruma götüren bir babayım. Tabi ki Allah belamı verecek.  Kendi isteğim dışında görev yerim değiştirildi. Ailem paramparça oldu. Ta

NE OLDU SİZE?

En sonda söyleyeceğimi en başta söyleyeyim. Bu bir tribün yazısıdır. Tribünlere yazılmıştır. Demirspor tribünlerine.  Sasa Polyester Sanayi A.Ş.  Baştuğ Metalürji San. A.Ş.  Beyteks Tekstil San. Tic. A.Ş.  Elita Gıda San. Tic. A.Ş.  Abdioğulları Plastik Ambalaj San. A.Ş.  Dioki Petrokimya San. A.Ş.  Güney Çelik Hasır ve Demir Mamulleri San. Tic. A.Ş. Bu şirketler ISO kayıtlarına göre Türkiye’nin en büyük 300 firması içinde Adana’da faaliyet göstermekte olanlar.  Bu şirketlerden bir tane forma reklamı aldık mı?  Stad sponsorluğu?  Ne bileyim altyapı desteği?  Kim takımı fonluyor?  Murat Sancak ve ilişkili şirketleri, çevresi vesilesi ile kulübe kazandırdığı sponsorlar.  Adana bu, Demirspor bu. Bunu unutmamak gerekir. Ben Murat Sancak’ı bir başkan, bir ağabey olarak çok seviyorum ve çok takdir ediyorum. Kulübümüz üzerindeki emeklerini asla yok sayamam. Benim diyen Adanalıdan, benim diyen Demirsporludan daha fazla katkısı var kulübe.  Bugün dünya yıldızı futbolcu alırız almayız ama bekley

Adana Demirspor: 4 - Beşiktaş: 2

 Adana Demirspor varsa umut vardır. 3. kalecisi, yedek oyuncusu, sahası, tribünü fark etmez; Demirsporlu devam eder! Bugün 4-0'a getirdiğimiz maçtan iki farklı galip ayrıldık. İç sahadaki kayıpsız gidişat devam etti. 3. haftanın erteleme maçında, öncesinde hafta sonunun kaleci ve kırmız kart krizlerinin damga vurduğu, maç içinde ilk golü atan Belhanda'nın da fenalaşıp oyuna devam edemediği, 2008'li yedek kaleci, 2005'li yedek oyuncularla kadroyu tamamladığımız günde yine skor üretmeyi bildik; yediğimizden fazlasını attık. İşte kazanmanın yolu bu! Belhanda, Niang, Emre Akbaba ve Yusuf Erdoğan'la fileleri sarstık. Niang'ın dördüncü, Yusuf Erdoğan'ın üçüncü golleri oldu. Bu lige damga vuracağımızı biliyorduk; öyle olmaya devam ediyor.