Ana içeriğe atla

Perşembe Konukları #7 : Semih Erol "Demir gibiyiz, Demir gibisiniz, Demir gibi oldum..."

-------------------------------------------------------------------------------
Her hafta Perşembe günleri,"Perşembe Konukları" köşemizde demirgibiyiz@gmail.com adresimize o hafta gelenler içerisinden bir yazıyı, "konuk yazarımız"ın yazısı olarak blogumuza taşıyoruz. Tüm okurlarımız yazılarını demirgibiyiz@gmail.com 'a gönderebilirler.

Bu hafta Perşembe konuğumuz, Semih Erol, bir Eskişehir sevdalısı. Bize gönderdiği mailde Eskişehir Demirspor'dan söz etmiş ve Demirsporluların kardeş olduklarına vurgu yapmış. Kesinlikle katılıyorum, Demiryolları geleneğini taşıyan tüm Demirsporları kardeş olarak görüyorum, tüm Demirsporları seviyorum...

Semih Erol'a teşekkürlerimizle, yazısını, eklediğimiz görsellerle yayınlıyoruz...

-------------------------------------------------------------------------------
DEMİR GİBİYİZ, DEMİR GİBİSİNİZ, DEMİR GİBİ OLDUM
Semih Erol

Dem dem dem, sin sin sin, dem sin dem sin dem!

Biz de demiryolcu, Demirsporlu, o yolun kavgasındaki Es-Es' li bir işçinin çocuğu olduğumuz için az çok biliriz bu tezahüratları…

Bizde, Şimşekler “kırmızı” haliyle ve büyük abi olma vasfıyla Eskişehirsporumuzundur. Bu blogla tanuştım tanışalı da hem Şimşeklerin Mavisi'ne tutuldum, hem de Demirsporluluk kültürünün bütün bir şehre ve bu blog vasıtasıyla internet alemine yayılmasıyla Adana Demirspor'a yabancı kalmadık, uzaktan taraftarı olduk, her haftasonu eğer bir meyhanede Es-Es maçı izlemiyorsak internetten sizleri de takip ettik.

Çok arabesk gibi gelmişti ilk duyduğumda ya gerçekten de biz sevinmek için sevmemişiz. 23 yaşına geldiğinde o ilk kez alınan Es-Es formasını giydiğindeki sevinç, "Eğer 1. Lige çıkarsak Beytepe'ye de bununla giderim" derken ki o anlık düşünce, A ligine çıkışımız sonrası Kızılay'a giderken eski kuşakların Es-Es atkılarını görünce verdikleri güzel tepkiler ve "Çıktınız mı?" diye sormaları ve severek takip ettiğimiz blogunuzdaki (buna da güzel Türkçe bi isim bulmak lazım) yazılar sonrası bende de zaten varolan ama tekrar sizin sayenizde geri döndüğüne kanaat getirdiğim Demirsporluluk kültürü.

Doğamız gereği demiryolu işçilerinin ve bu takımlara gönül verenlerin sevdalıları olarak kardeş takım sayılmamız gerekir. Hatta naçizane bi önerim blogda "Kardeş Takımlardan Haberler" diye sonuç geçmek lazım. Olur ha temennimiz Dem-Dem üst liglere çıkarsa yukardaki tezahüratı bu sefer Eskişehirli kardeşleriniz için bloga yazmanız ve haber vermeniz. Ne kadar çok Dem-Dem, Şeker, Kardemir boy gösterirse üst liglerde, o kadar çok çıkacak işte "ayak takımı!"nın sesleri ve onlar sahiplenecekler kentlerini ve takımlarını.

Hani arada yazardı ya Feridun Düzağaç ve İbrahim Altınsay abimiz, Es-Es'li, Adana Demirspor'lu, Zonguldakspor'lu o efsane lige kadronun ilk üçünü tamamlamak, 1. Lig'i seyircisiz, kültürsüz takımlardan kurtarmak için, "İstanbul'da Paşabahçe, sıra sende Fenerbahçe" tezahüratını trenlerine yazmış taraftarımızın büyüklüğünü o İstanbul beyfendilerine! göstermek için geleceğiz!

Yorumlar

Hüseyin A. dedi ki…
Feridun Düzağaç'ın Kozan'lı olduğunu söylemeden geçemeyecegım hatta Diyarbakırspor'un forveti Ömer Yalçın ile kuzandirler:)
çok güzel bir yazı olmuş gönderenin yayınlayanın eline sağlık..
Adsız dedi ki…
Semih Bey,

Biz zaten bütün Demirsporlular kardeş takımız.Trenler, Demiryolları ve Demirspor bizim ortak paydamızdır. O yüzden bu sene örneğin ben,bizim Demirspor çıkamıyor olsa da, Ankara Demirspor'un bir üst lige çıkmasını tüm kalbimle istiyorum.


Merih Güvenç
Semt Aşığı dedi ki…
İstanbul'da Paşabahçe, sıra sende Fenerbahçe

bu paşabahçe olayı nedir?

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ben Bunu Hak Ettim...

Bugüne kadar yazdığım en zor yazılardan biri bu.  Yanımda küçücük iki çocuk vardı maçta, sevdim onları öptüm. Hatta babası yorulmuştu da aldım onu omzuma maçı bir süre birlikte izledik. O esnada çocuğun nasıl heyecanlandığını gördüm. Bacakları kasılıyordu, boynumun sıkıştığını hissettim. Sonra bağırdı ve akabinde ellerini vücudunu titreme alacak kadar sıktı. Bu çocuk sanırım 4,5-5 yaşlarındaydı. Tam benim kızımın yaşlarında. İşte o anda aslında anlamalıydım hak ettiğimi bu belayı. Çünkü ben de çocuklarımı bu acıya götürüyorum. Onlar acıya doğru yürürken, ben her Demirspor deyişlerinde mutlu oluyorum. Her mavi-lacivert deyişlerinde mutlu oluyorum. Onlar da bana başarı videosu gönderiyorlar.   Ben böyle bir babayım işte. Çocuklarının bu tür videolarına bakıp, duygulanan mutlu olan bir babayım. Onlara mavili, armalı kıyafetler alıp ellerimle uçuruma götüren bir babayım. Tabi ki Allah belamı verecek.  Kendi isteğim dışında görev yerim değiştirildi. Ailem paramparça oldu. Ta

NE OLDU SİZE?

En sonda söyleyeceğimi en başta söyleyeyim. Bu bir tribün yazısıdır. Tribünlere yazılmıştır. Demirspor tribünlerine.  Sasa Polyester Sanayi A.Ş.  Baştuğ Metalürji San. A.Ş.  Beyteks Tekstil San. Tic. A.Ş.  Elita Gıda San. Tic. A.Ş.  Abdioğulları Plastik Ambalaj San. A.Ş.  Dioki Petrokimya San. A.Ş.  Güney Çelik Hasır ve Demir Mamulleri San. Tic. A.Ş. Bu şirketler ISO kayıtlarına göre Türkiye’nin en büyük 300 firması içinde Adana’da faaliyet göstermekte olanlar.  Bu şirketlerden bir tane forma reklamı aldık mı?  Stad sponsorluğu?  Ne bileyim altyapı desteği?  Kim takımı fonluyor?  Murat Sancak ve ilişkili şirketleri, çevresi vesilesi ile kulübe kazandırdığı sponsorlar.  Adana bu, Demirspor bu. Bunu unutmamak gerekir. Ben Murat Sancak’ı bir başkan, bir ağabey olarak çok seviyorum ve çok takdir ediyorum. Kulübümüz üzerindeki emeklerini asla yok sayamam. Benim diyen Adanalıdan, benim diyen Demirsporludan daha fazla katkısı var kulübe.  Bugün dünya yıldızı futbolcu alırız almayız ama bekley

Adana Demirspor: 4 - Beşiktaş: 2

 Adana Demirspor varsa umut vardır. 3. kalecisi, yedek oyuncusu, sahası, tribünü fark etmez; Demirsporlu devam eder! Bugün 4-0'a getirdiğimiz maçtan iki farklı galip ayrıldık. İç sahadaki kayıpsız gidişat devam etti. 3. haftanın erteleme maçında, öncesinde hafta sonunun kaleci ve kırmız kart krizlerinin damga vurduğu, maç içinde ilk golü atan Belhanda'nın da fenalaşıp oyuna devam edemediği, 2008'li yedek kaleci, 2005'li yedek oyuncularla kadroyu tamamladığımız günde yine skor üretmeyi bildik; yediğimizden fazlasını attık. İşte kazanmanın yolu bu! Belhanda, Niang, Emre Akbaba ve Yusuf Erdoğan'la fileleri sarstık. Niang'ın dördüncü, Yusuf Erdoğan'ın üçüncü golleri oldu. Bu lige damga vuracağımızı biliyorduk; öyle olmaya devam ediyor.