Ana içeriğe atla

Perşembe Konukları #2 : İrfan Üçtepe "Kuru Ekmeğe Demirspor Sevdası"

-------------------------------------------------------------------------------
Her hafta Perşembe günleri,"Perşembe Konukları" köşemizde demirgibiyiz@gmail.com adresimize o hafta gelenler içerisinden bir yazıyı, "konuk yazarımız"ın yazısı olarak blogumuza taşıyoruz. Tüm okurlarımızın yazılarını demirgibiyiz@gmail.com 'a bekliyoruz

Bu hafta Perşembe konuğumuz Sn.İrfan Üçtepe. İrfan Abimiz, 1956 Adana doğumlu, bir Demiryolcunun oğlu. Blogumuzu, İrfan Abimizin oğlu Hasan bulmuş. Bir yazımızda, eskilerden bir fotoğrafı kullanmışız, Hasan o fotoğrafta babasını görmüş. Bize mail atarak "Sitenizde yayınladığınız Demirspor köşesi fotoğrafında ortada duran benim babamdır. Kendisinin adı İrfan Üçtepe. Şimşekler Grubu'nun kurucularındandır. İyi günde kötü günde takımını asla yalnız bırakmayan öz Adanalı ve Demirsporludur." demişti. Ardından İrfan Abimizden bir yazı elimize ulaştı. Hem kendisine hem oğluna teşekkürlerimizle, yazıyı aktarıyoruz

-------------------------------------------------------------------------------
KURU EKMEĞE DEMİRSPOR SEVDASI
İrfan Üçtepe


Sevgili Ankara Tayfası;

Adım İrfan Üçtepe 09-03-56 Adana doğumluyum. D.D.Y. kondoktörü bir babanın en küçük oğlu olarak dünyaya geldim. Daha 6 yaşındayken hayal meyal maçlara gittiğimi hatırlıyorum. Mahallemizdeki büyükler ve ağbim maçlara sürekli gider, mahallemizdeki esnaflar bir hafta boyunca maçlar hakkında yorumlar yaparlardı.

İlk stadyuma gittiğim de şimdiki Gençlik Stadı’nın bulundugu yer ve stad çevresi okaliptus ağaçlarıyla çevriliydi. Simdiki Maraton tribününün olduğu yerde tahta tribünler vardı. Ne zaman beni maça götürseler hep Adana Demirspor maçlarına denk geliyor veya götürenler hep Demirsporlu oluyorlardı. 8 ya da 10 maç sonra Adanaspor'u tanıdım renkleri sarı-lacivertti ve Adana Demirspor Adanaspor ayrımcılığı yoktu. O yıllarda Adanademirspor’un renklerini koyu mavi-açık mavi olarak nitelendirirdim.

Stadın kenar duvarları çevrilip trübünler yapılınca kendi başımıza stadyuma girmeye çalışmaya başladık. Biraz büyümeye başlayınca akşamları stada gider duvarın briketlerini merdiven haline getirir maç günü oradan tırmanırdım, ta ki para kazanıp da bilet alana kadar bu böyle devam etmiştir. Benim fanatik Demirsporlu olmamda rahmetli annem “Oğlum Demirspor, Devlet Demir Yolları’nın takımı babanın maaşından her ay belirli bir miktar para kesilirdi” demesi de etkiliydi. 1970 yılına kadar Demiryollarına bağlılığı da devam etmiştir.

Hiç unutamadığım 60'lı yıllarda yasanan bir anım vardır. Adana Demirspor-Feriköy maçı vardı. 90 dk olmuş maç Demirspor’un 1-0 üstünlüğüyle devam ediyor ama hakem bir türlü maçı bitirmiyor. 97'inci dakikalarda Feriköy golü buluyor ve hakem golden sonra maçı bitiriyordu. Durum 1-1 olunca sinirler geriliyor kapalıdan atlayan bir genç hakeme saldırarak yumrukluyor tel örgüler yerde, o zaman tahta olan kale direkleri yakılıyordu. Demirspor bu olaydan sonra 2 ay saha kapama cezası almıştır.

Yine bir Feriköy maçı Füze Selami ağbi Demirspor’da Teknik direktör olarak görev yapıyor. 1-0 yeniliyoruz. İkinci yarı Selami ağbi oyuna giriyor. İki duran toptan(frikik) attığı golle macı 2-1 kazanıyoruz.

60’lı yıllarda Samsunsporla Adana’da oynuyoruz. Yine bir duran top oldu Selami abi geçti topun başına bir vurdu ki kaleci yerinden kımıldayamadı hakem ağları kontrol ederek golü verdi. Kaleci ben topun nereden gittiğini göremedim diye açıklama yapmış maçtan sonra.

Neydi o güzel günler Miço, Bahri, Çaça Yüksel, Ayhan Karataş, Haşimo, Kadıköylü Selahattin, Karayılan Halis, Kasap Burhan, Kaleci Mehmet, Andelip İhsan...Daha aklıma gelmeyen yüzlerce aslan yürekli ağbilerimiz hep kalbimize altın harflerle yazdılar isimlerini.

Yüzlerce deplasman maçına şahit oldum bu takımla. Kaza atlattığımız, kaza geçirdiğimiz günler oldu o yolculuklarda. Beş para olmayan, kuru ekmeğe Demirspor sevdası…Demirspor sevgisi yüzünden aç gidip gelenlere tanık oldum.

1960-1961 yılında Demirspor 1.ligde oynuyor. Fakat Demiryollarına bağlı olduğu için maçlarını Ankara’da oynatıyorlar. Ne harika milletvekillerimiz varmış simdiki gibi...

O yıllarda taraftar desteğinden yoksun Demirspor yine de 3 büyüklere kök söktürüyor futbolcular kıvrak hareketleriyle beğeni topluyordu. O yıl Galatasaray’ın teknik direktörü bunlar nasıl kıvrak oynuyorlar diyerek Demirspor antremanına bir gözlemci gönderiyor. Sular’ın orada şimdiki alt yapının yeri çamur deryası, tek antreman yerleri orasıydı. Hatta maç günü orada formalar giyilir, kramponlar ellere alınır stadyumun yolunu tutardı futbolcular. Galatasaray’ın gözlemcisi minyatür sahaya geliyor bakıyor ki ne görsün Demirsporlu futbolcular sahaya tavuk atıp kovalıyorlar. İdmanlarını tavuk kovalayarak sürdüyorlar. Bu da kendilerine kıvraklık kazandırıyordu. Ertesi gün gazetelerin spor sayfalarında “Tavuklu İdman” diye yazı cıkıyor.

Şunu kimse unutmasın; Demirsporlu olunmaz Demirsporlu doğulur ve de Demirsporlu ölünür. Bizler yaşamımızı Demirspor sevgisine adadık. Siz gençler de bizim geleceğimizsiniz.

Saygı ve Sevgilerimle,
İrfan Üçtepe

Yorumlar

Adsız dedi ki…
arkadaslar yazı için cok tsk ederim ben serefli bir işçinin onurlu bir emekcinin Adanalı Demirsporlu bir babanın oglu olmaktan gurur duyuyorum.. Saygılarımla Hasan..
Alpaslan KUŞVURAN dedi ki…
Yazı çok güzel olmuş, yüreğine sağlık İrfan bey.

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ben Bunu Hak Ettim...

Bugüne kadar yazdığım en zor yazılardan biri bu.  Yanımda küçücük iki çocuk vardı maçta, sevdim onları öptüm. Hatta babası yorulmuştu da aldım onu omzuma maçı bir süre birlikte izledik. O esnada çocuğun nasıl heyecanlandığını gördüm. Bacakları kasılıyordu, boynumun sıkıştığını hissettim. Sonra bağırdı ve akabinde ellerini vücudunu titreme alacak kadar sıktı. Bu çocuk sanırım 4,5-5 yaşlarındaydı. Tam benim kızımın yaşlarında. İşte o anda aslında anlamalıydım hak ettiğimi bu belayı. Çünkü ben de çocuklarımı bu acıya götürüyorum. Onlar acıya doğru yürürken, ben her Demirspor deyişlerinde mutlu oluyorum. Her mavi-lacivert deyişlerinde mutlu oluyorum. Onlar da bana başarı videosu gönderiyorlar.   Ben böyle bir babayım işte. Çocuklarının bu tür videolarına bakıp, duygulanan mutlu olan bir babayım. Onlara mavili, armalı kıyafetler alıp ellerimle uçuruma götüren bir babayım. Tabi ki Allah belamı verecek.  Kendi isteğim dışında görev yerim değiştirildi. Ailem paramparça oldu. Ta

NE OLDU SİZE?

En sonda söyleyeceğimi en başta söyleyeyim. Bu bir tribün yazısıdır. Tribünlere yazılmıştır. Demirspor tribünlerine.  Sasa Polyester Sanayi A.Ş.  Baştuğ Metalürji San. A.Ş.  Beyteks Tekstil San. Tic. A.Ş.  Elita Gıda San. Tic. A.Ş.  Abdioğulları Plastik Ambalaj San. A.Ş.  Dioki Petrokimya San. A.Ş.  Güney Çelik Hasır ve Demir Mamulleri San. Tic. A.Ş. Bu şirketler ISO kayıtlarına göre Türkiye’nin en büyük 300 firması içinde Adana’da faaliyet göstermekte olanlar.  Bu şirketlerden bir tane forma reklamı aldık mı?  Stad sponsorluğu?  Ne bileyim altyapı desteği?  Kim takımı fonluyor?  Murat Sancak ve ilişkili şirketleri, çevresi vesilesi ile kulübe kazandırdığı sponsorlar.  Adana bu, Demirspor bu. Bunu unutmamak gerekir. Ben Murat Sancak’ı bir başkan, bir ağabey olarak çok seviyorum ve çok takdir ediyorum. Kulübümüz üzerindeki emeklerini asla yok sayamam. Benim diyen Adanalıdan, benim diyen Demirsporludan daha fazla katkısı var kulübe.  Bugün dünya yıldızı futbolcu alırız almayız ama bekley

Adana Demirspor: 4 - Beşiktaş: 2

 Adana Demirspor varsa umut vardır. 3. kalecisi, yedek oyuncusu, sahası, tribünü fark etmez; Demirsporlu devam eder! Bugün 4-0'a getirdiğimiz maçtan iki farklı galip ayrıldık. İç sahadaki kayıpsız gidişat devam etti. 3. haftanın erteleme maçında, öncesinde hafta sonunun kaleci ve kırmız kart krizlerinin damga vurduğu, maç içinde ilk golü atan Belhanda'nın da fenalaşıp oyuna devam edemediği, 2008'li yedek kaleci, 2005'li yedek oyuncularla kadroyu tamamladığımız günde yine skor üretmeyi bildik; yediğimizden fazlasını attık. İşte kazanmanın yolu bu! Belhanda, Niang, Emre Akbaba ve Yusuf Erdoğan'la fileleri sarstık. Niang'ın dördüncü, Yusuf Erdoğan'ın üçüncü golleri oldu. Bu lige damga vuracağımızı biliyorduk; öyle olmaya devam ediyor.