Ana içeriğe atla

Dizilerdeki Adanalılar ile gerçek Adanalılar

Eskiden evde vakit geçirme şansım olduğunda eski Türk filmlerini izlemeye bayılırdım. En çok da Türkan Şoray’ın Adanalı bir “Pamuk Kralı” ile aşk yaşadığı ama sonunda fakir bir kemancı ile evlendiği tarzdaki filmleri severdim. Çünkü her ne kadar sonunda asıl kızı tavlayamasa da, bir hemşehrimi izlemek büyük keyif verirdi bana. Şimdilerde aynı keyfi Adanalı karakterlerin sıkça canlandırıldığı dizilerde almam gerek, biliyorum ama alamıyorum. Her ne kadar bir Adanalı olarak dizilerde memleketimin adını bu kadar sık duymaktan çok hoşlansam da bir yanım da içten içe isyan ediyor doğrusu. Çünkü ne Adanalı dizisindeki Oktay Kaynarca’nın şivesi Adana şivesi ne Avrupa Yakası’ndaki Dilber Hala’nın küfürbazlığı Adanalı teyzelerin tarzı...Merak ediyorum ne zaman Adana’yı pek çok insanın aklındaki klişelere göre değil de gerçekten olduğu gibi yansıtacak birileri çıkacak? Hani belki hâlâ “e” harflerinde (benim gibi) biraz zorlananan... Hatta “benzin”e “beğnzin” dememek için bir nefes düşünen... Arada ağzından “Abooo”lar kaçıran ama her kelimesi de aksanlı olmayan... Modernliği kadar sıcaklığı, delikanlığı kadar dürüstlüğü ve aptallığa varmayan temiz kalpliliği ile kendini gösteren gerçek bir Adanalı karakteri ne zaman boy gösterecek acaba dizilerde?

Adanalı olmak başka bir his
Biliyorum pek çoğunuz da kendi memleketiniz ve kendi hemşehrileriniz için benzer şeyleri hissediyorsunuz. Ama yine de Adanalı olmak başka bir his sanki. Sanki damarlarımda akıyor gibi. Adana -memleketim diye söylemiyorum- bence Türkiye’nin en güzel şehirlerinden biri. Evet yazları sıcak ve kurak geçer, evet dünyanın tüm markalarını bulabileceğiniz çok katlı alışveriş merkezleri yoktur ve evet bazen insan biraz değişiklik arar ve bir türlü bulamaz ama Adana, insanı insanlıktan çıkarmayan, trafik gibi saçma sebeplerden çıldırtmayan ve hayatı zorlaştıran etkenlerin kontrolünde yönetilmeyen bir şehirdir. İnsanı sıcak ve içtendir. Zorda kalana “bacım” veya “kardaş” diye el uzatan, dükkânına yol sormak için giren birine çırağını rehber yapacak kadar da has insandır Adanalı...

“Abooo”yu sık sık kullanır
Hatta İstanbul’da da yaşasa 01 plakalı bir araba kullanmak ister. İskendere kebap denmesinden rahatsız olur. Şırdanın ne olduğunu bilir ve tadına bayılır. Yemeğin acısı yoksa tuzu yokmuş gibi hisseder. Kavgaya çanak tutmaz ama kavgadan da asla kaçmaz. Ve tabii ki şaşırma ünlemi olarak “Abooo”yu sık sık kullanır. Tıpkı benim gibi... Her ne kadar, pek çok insanın aklında gelişmemiş ve anti-modern bir şehir izlenimi çizse de, Adana’da daha rahattır kadınlar. Öyle şalvarla filan değil, en güzel, en modern elbiselerle dolaşırlar. Elinizi sallasanız güney şivesi ile konuşan birine de çarpmazsınız hem Adana’da. Öyle bir şehirdir ki o, İskenderunlusu, Tarsuslusu hatta Mersinlisi bile Adanalıyım der sorulduğunda... Elbette köklerimizde bizi eğlenceli, ilgi çekici ve esprili yapan pek çok özelliğe sahip olduğumuzu da inkaâr etmiyorum. Ama bir karaktere bu hissi vermek için illâ onu “kıro” formlarına mı sokmak gerek? Yanlış anlaşılmasın ne Avrupa Yakası’na, ne Canım Ailem’e ne de Adanalı dizisine çamur atmak değil niyetim. Şahsen üç diziyi de kendi kategorilerinde beğeniyorum. Ama bir Adanalı olarak bu memleketin insanlarında şiveli konuşmaktan başka özellikler olduğunun da vurgulanmasını istiyorum. Hem gerçek Adanalılarla tanıştıkça senaristlere daha ne malzemeler çıkar bizim oralardan!


Sabanur Kıraç / Milliyet 05.12.2008

Yorumlar

Adsız dedi ki…
oktay kaynarcanın şivesinin adana ağzıylşa ilgisi yok antep urfa karışımı bişey,dilber halanın şivesi ise harika eski adana kadınları söverdi kardeşim çocukları bile söverek sevirdi.hoşşik lafını süper bulmuşlar sonra soykası batasıça lafı bunlar tamamen orjinal bizim büyük halalarımızın teyzelerimizin lafları.inkar eden adanalı değildir..
Adsız dedi ki…
1.si.. fotoğraf çok güzel, yıl kaç acaba merak ettim gerçekten:)
2.si.. çok doğru ve yüreğimize su serpen bir yazı olmuş.. Medya dönemsel olarak bir yöreyi gözüne kestirip kendince oradan nemalanmaya çalışıyor, yersen ne ala güzel buram burma sıla hasreti tadında.. Daha önce bu işlerin Urfa'sını, Antep'ini, Dyarbakır'ını, Trabzon'unu gördük.. ee şimdi sıra geldi en malzemesi bol memlekete ; ADANA'ya:)
Uğur Yücel'in dizisinin küçük bir bölümünü seyretme fırsatım olmuştu, '' CANIM BENİM ne kıyak adam olmuşsun Uğur Abim'' diye iç geçirmiştim... ancak hikayedeki kahramanın Adanalı olduğunu burdan öğrendim; kan çekmiş demekki:)
Bundan sonra dizilerde oynayacak olanlara Adanalı testi uygulansın..
1. Önce sabah kalıp BİRBİÇERde ciğerini yesin
2. sonra maratonda 45 derece sıcakta DEMİRSPORu beklerken önce kebapını yesin sonra şalgamını içsin. Maçtan sonra '' Yenilmiş, ama olağan birşeymiş yada kazanmış rahatlığıyla gülerek staddan ayrılsın''
3. Gazipaşadan Cemalpaşa'ya ANARYA gitsin. paşalığını bozmasın.
4. Akşam Çamlık yada Adnan Menderes civarında birasını içtikten soonra, kallavi iki adet Şırdanı lüpletsin.
5. Ramazanda ''Oruç ağzımla sövdürmeyin ulan.. Şimdi Allaanızı... cık cık cık'' cümlesini kursun sonra zaten Oruç Tutmadığını hatırlayıp rahatlasın..
6. Ha bi de Duygu Cafe denilen yerde katran gibi çay içip belediye otobüsünden inenleri seyretsin saatlerce yılmadan:)
Saygılarımla..
Ozan Baysal
Adsız dedi ki…
Adsız kardeşim doğru demiş..
Valla ben küçüklüğümden sövmeyen teyze hatırlamıyorum, hatta sövüş tarzına göre ayırdıklarımız bile vardı.. Bi de bunlar yaz akşamları kırmızı biber temizlerken çok pis kadın muhabettleri yaparlardı kendi aralarında, çocuk aklımızla bile şaşar kalırdık..
Ayrıcaaa, Kardeşim Oktay Kaynarcanın pala bıyığı ne öle.. ulan adana sıcağında o pala bıyıkla nere geziyon sen yiğidim.. Bıyık bizim memleketde racondan değildir ki..
Ozan Baysal
ADE dedi ki…
Dilber halanin lafları bizim tarafta kullanılır elbet ama antepli havasi daha cok var bence. dirsegine kadar altınları takmasi etmesi bence antep isi..

Oktay babada hafiften Urfa'ya yanasmis bence.

Ugur babayi daha çözemedim :)

ama bence Atv'nin basina kesin Adanalı biri geldi.. 3 dizi de ATV'de.. ee bunla beraber sabah gazetesinde ard arda Adana haberleri cikiyor..

ama güzel reklam oluyor.. İstanbulda yasadigimizdanmidir, sirkette herkesin Adanalı diye hitap etmesindenmidir bilmiyorum ama herkesin aksam dizileri izleyip sizinkileri izledim diye benle muhabbet etmesi, Dilber halanın kullandıgı laflari gelip bana sormalari cidden hos oluyor..
Adsız dedi ki…
Hayatımın 14 ayı Adana'da geçti. Bursalı olmama rağmen Adana hakkaten Türkiye'nin en güzel şehirlerinden diyebilirim. İnsanı da yazıda belirtildiği gibi hakkaten sıcakkanlı. Hele ki askerim dediğimde akan suları durduran bir halkı vardı.

Her şey güzel de şu şırdan'ı nasıl yiyebiliyorsunuz ona bir türlü anlam veremiyorum.
Adsız dedi ki…
ŞIRDAN=yaşam tarzı=kebabın yeğeni:D
türkayADS dedi ki…
ayrıca Adanalı acıyı yemeğin içinden çok yanında sever...Uğur Yücel i izleyin derim...
Adsız dedi ki…
Nasıl da atlamışım bu yazıyı anlamadım.Gecenin bi yarısı duygu selleri yarattı bünyede.Şunu da söylemeden geçmek olmaz;Adanalı,gurbette pilavlı Adana kebabına tepki gösterdiği ölçüde Adanalıdır!:)

Cem

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ben Bunu Hak Ettim...

Bugüne kadar yazdığım en zor yazılardan biri bu.  Yanımda küçücük iki çocuk vardı maçta, sevdim onları öptüm. Hatta babası yorulmuştu da aldım onu omzuma maçı bir süre birlikte izledik. O esnada çocuğun nasıl heyecanlandığını gördüm. Bacakları kasılıyordu, boynumun sıkıştığını hissettim. Sonra bağırdı ve akabinde ellerini vücudunu titreme alacak kadar sıktı. Bu çocuk sanırım 4,5-5 yaşlarındaydı. Tam benim kızımın yaşlarında. İşte o anda aslında anlamalıydım hak ettiğimi bu belayı. Çünkü ben de çocuklarımı bu acıya götürüyorum. Onlar acıya doğru yürürken, ben her Demirspor deyişlerinde mutlu oluyorum. Her mavi-lacivert deyişlerinde mutlu oluyorum. Onlar da bana başarı videosu gönderiyorlar.   Ben böyle bir babayım işte. Çocuklarının bu tür videolarına bakıp, duygulanan mutlu olan bir babayım. Onlara mavili, armalı kıyafetler alıp ellerimle uçuruma götüren bir babayım. Tabi ki Allah belamı verecek.  Kendi isteğim dışında görev yerim değiştirildi. Ailem paramparça oldu. Ta

NE OLDU SİZE?

En sonda söyleyeceğimi en başta söyleyeyim. Bu bir tribün yazısıdır. Tribünlere yazılmıştır. Demirspor tribünlerine.  Sasa Polyester Sanayi A.Ş.  Baştuğ Metalürji San. A.Ş.  Beyteks Tekstil San. Tic. A.Ş.  Elita Gıda San. Tic. A.Ş.  Abdioğulları Plastik Ambalaj San. A.Ş.  Dioki Petrokimya San. A.Ş.  Güney Çelik Hasır ve Demir Mamulleri San. Tic. A.Ş. Bu şirketler ISO kayıtlarına göre Türkiye’nin en büyük 300 firması içinde Adana’da faaliyet göstermekte olanlar.  Bu şirketlerden bir tane forma reklamı aldık mı?  Stad sponsorluğu?  Ne bileyim altyapı desteği?  Kim takımı fonluyor?  Murat Sancak ve ilişkili şirketleri, çevresi vesilesi ile kulübe kazandırdığı sponsorlar.  Adana bu, Demirspor bu. Bunu unutmamak gerekir. Ben Murat Sancak’ı bir başkan, bir ağabey olarak çok seviyorum ve çok takdir ediyorum. Kulübümüz üzerindeki emeklerini asla yok sayamam. Benim diyen Adanalıdan, benim diyen Demirsporludan daha fazla katkısı var kulübe.  Bugün dünya yıldızı futbolcu alırız almayız ama bekley

Adana Demirspor: 4 - Beşiktaş: 2

 Adana Demirspor varsa umut vardır. 3. kalecisi, yedek oyuncusu, sahası, tribünü fark etmez; Demirsporlu devam eder! Bugün 4-0'a getirdiğimiz maçtan iki farklı galip ayrıldık. İç sahadaki kayıpsız gidişat devam etti. 3. haftanın erteleme maçında, öncesinde hafta sonunun kaleci ve kırmız kart krizlerinin damga vurduğu, maç içinde ilk golü atan Belhanda'nın da fenalaşıp oyuna devam edemediği, 2008'li yedek kaleci, 2005'li yedek oyuncularla kadroyu tamamladığımız günde yine skor üretmeyi bildik; yediğimizden fazlasını attık. İşte kazanmanın yolu bu! Belhanda, Niang, Emre Akbaba ve Yusuf Erdoğan'la fileleri sarstık. Niang'ın dördüncü, Yusuf Erdoğan'ın üçüncü golleri oldu. Bu lige damga vuracağımızı biliyorduk; öyle olmaya devam ediyor.