Tatil münasebetiyle 3 maç üst üste Demirspor'u seyretmiş oldum; Buca'yı da sayarsak dörtledik.
İlk tespit şu: Kadromuz her maçta farklıydı. Özellikle hücum hattında sürekli değişklikler var. İlk haftalarda hocanın tercih etmediği Ömer Faruk ve Bora, ilk 11'de yer almış durumda ki takımın geçen yıldan kalan tecrübelileri ve şu anda en iyileri.
İkincisi, takım istekli ve iyi pas yapmaya çalışıyor ama ne yazık ki akıllı futbolcu-oyun kurucu-on numara/artık nasıl isimlendirirseniz-eksikliğimiz var. oyun koordineli ilerlemiyor, zaman zaman yükselip alçalan tempo ve özellikle Ömer Farku'un verdiği kritik paslarla pozisyon bulan bir ekibiz. Forvette Serdar Akdoğan iyi futbolcu ama çoğunlukla bencil ve Cem Yanık'la sürekli didişme halinde. Cem çok ağır ve bence kesinlikle Mehmet Akdemir tarafından kesilmeli. Kanatlarımız iyi çalışıyor diyebilirim; gollerimiz çoğunlukla kanat organizasyonluyla geliyor ama kimi zaman öyle basit hatalar yapılıyor ki bu adamlar hiç çalışmıyor mu dedirtiyor. Genç oyuncular Mehmet Türk, Nurettin istekleriyle takıma hava katıyor.
Üçüncüsü, grubumuz gerçekten kötü. Denizli Bld. kısmen gol arası biraz direndi ama kolay goller yedi; Akhisar ise hala üçüncü ligte, belki kendi sahalarında aldıkları puanlarla grupta tutnabilir. Tarsus'un geçen yılki diri hali yok.
Son olarak, hocamızın her maç sonu zamana ihtiyaç duyduğumuzu söylemesi, geçen iki ay sonunda artık biraz anlamsızlaşıyor. Futbolcular üzerinde yeterli ağırlığı var mı bilemiyorum-ama acilen disiplinli bir takım havasına girmemiz gerekli.
Sürekli hatırlatılan bir konu da "sene başında ortada takım yokken, şimdi beraberliğe üzülüyoruz" gibi sözler. Eğer şu anda bir takım varsa ve o takımın ismi Adana Demirspor'sa, camianın her zaman başarı beklemeye hakkı vardır. Geçen yılki hatalar, bu yılki hataların mazareti olamaz. Önemli olan aynı hataları tekrarlamamak, aynı ayak oyunlarına takımı hapsetmemek.
Taraftar, iki yılın acısını yavaş yavaş unutuyor gibi. Akhisar maçında, Şimşekler Grubu'nun şefliğinde, güney kale arkasından maratona, her yerden tezahüratlara destek vardı; "bu büyük taraftara, şampiyonluk yakışır"dı.
Aslında "unutmak, şimdiki zaman getirir" ama geçmişi de aklımızın ucundan çıkarmadan hareket etmek gerekli.
İlk tespit şu: Kadromuz her maçta farklıydı. Özellikle hücum hattında sürekli değişklikler var. İlk haftalarda hocanın tercih etmediği Ömer Faruk ve Bora, ilk 11'de yer almış durumda ki takımın geçen yıldan kalan tecrübelileri ve şu anda en iyileri.
İkincisi, takım istekli ve iyi pas yapmaya çalışıyor ama ne yazık ki akıllı futbolcu-oyun kurucu-on numara/artık nasıl isimlendirirseniz-eksikliğimiz var. oyun koordineli ilerlemiyor, zaman zaman yükselip alçalan tempo ve özellikle Ömer Farku'un verdiği kritik paslarla pozisyon bulan bir ekibiz. Forvette Serdar Akdoğan iyi futbolcu ama çoğunlukla bencil ve Cem Yanık'la sürekli didişme halinde. Cem çok ağır ve bence kesinlikle Mehmet Akdemir tarafından kesilmeli. Kanatlarımız iyi çalışıyor diyebilirim; gollerimiz çoğunlukla kanat organizasyonluyla geliyor ama kimi zaman öyle basit hatalar yapılıyor ki bu adamlar hiç çalışmıyor mu dedirtiyor. Genç oyuncular Mehmet Türk, Nurettin istekleriyle takıma hava katıyor.
Üçüncüsü, grubumuz gerçekten kötü. Denizli Bld. kısmen gol arası biraz direndi ama kolay goller yedi; Akhisar ise hala üçüncü ligte, belki kendi sahalarında aldıkları puanlarla grupta tutnabilir. Tarsus'un geçen yılki diri hali yok.
Son olarak, hocamızın her maç sonu zamana ihtiyaç duyduğumuzu söylemesi, geçen iki ay sonunda artık biraz anlamsızlaşıyor. Futbolcular üzerinde yeterli ağırlığı var mı bilemiyorum-ama acilen disiplinli bir takım havasına girmemiz gerekli.
Sürekli hatırlatılan bir konu da "sene başında ortada takım yokken, şimdi beraberliğe üzülüyoruz" gibi sözler. Eğer şu anda bir takım varsa ve o takımın ismi Adana Demirspor'sa, camianın her zaman başarı beklemeye hakkı vardır. Geçen yılki hatalar, bu yılki hataların mazareti olamaz. Önemli olan aynı hataları tekrarlamamak, aynı ayak oyunlarına takımı hapsetmemek.
Taraftar, iki yılın acısını yavaş yavaş unutuyor gibi. Akhisar maçında, Şimşekler Grubu'nun şefliğinde, güney kale arkasından maratona, her yerden tezahüratlara destek vardı; "bu büyük taraftara, şampiyonluk yakışır"dı.
Aslında "unutmak, şimdiki zaman getirir" ama geçmişi de aklımızın ucundan çıkarmadan hareket etmek gerekli.
Yorumlar
Bazı takımlar böyledir. O takımlardan biri de Demirspor!
Kısa bir şey anlatıp yorumu bitirecem;
Arkadaşım yeni geldi ingiltereden, bana ingilteredeki havayı biraz anlattı. Orda yerel takımları tutmayanları terslemiş halk. Biraz Demirsporu anlattım ona, hayran kaldı.(walla anlatırken abartmadım:)) Demek Türkiye'de de böyle takımlar var dedi şaşırdı.
Bu duruma Demirspor çok muazzam başarıları ile gelmedi. Diğer takımların Demirspordan çekinmesi çok şanlı tarihinden gelmiyor. Taraftarı ile bir bütün olan takımdan korkuyorlar. Bu taraftar Demirsporu bu büyüklük konumuna getirdi ve bu taraftar artık BÜYÜK DEMİRSPORU sadece tribünde değil sahada da görmek istiyor ve bunu çok hak ediyor.
Saygılarımla.
Bu yüzden , dediğiniz gibi her zaman başarı beklemek Demirspor gerekliliğidir.