Ana içeriğe atla

MAVİ düşlerin LACİVERT gölgesiyiz...

Hep deriz ya "hayata tutunamayanların tutunduğu tek dal bizim icin Demirspor". Bazen korkuyorum "acaba bu dal kırılır mı?" diye. Korkuyorum; çünkü o kadar çok kişi bu daldan destek alıyor ki... Kendini her zaman bir rüyada hissediyorsun,o rüyanın hic bitmemesini istiyorsun. İşte oyle birşey.

Bazen sokak çocukları gibi karda,kışta ısınmak icin ateş yakar,etrafında avuclarını ovusturursun.aslında fıçının içindeki ateşle değil yüreğinde yanan mavi-lacivert renklerin verdiği heyecandan ısınırsın.



Bazen ayakların tutmaz; ama yüreğin seni bu rüyaya getirir.



Bazen doğmadan bu rüyaya dahil olur, kaderin verdiği handikapla 1-0 onde baslar ve Demirsporluluk ruhunu daha doğar doğmaz yaşarsın.



Her zaman her şey yolunda gitmez, daha önce de söylemiştik hatta coğu zaman gitmez. Yere düşersin, sırtın yere gelir; ama asla yenilmezsin. Birazcık sürünürsün. Kalktığında ise yine güzellikler vardır.


Ama sanma ki Demirspor taraftarı ezilmiştir. Tam tersine şehrin en soyluları,en asilleri onlardır. O yüzden onlari hiç çekemezler, hep düşmanlari vardır. Hep o ıssız yolda yalnız kalmışlardır, dar ağacına çıkarmak isteyenler vardır. Hele bir de lokomotife binip onde gidiyorsan raydan çıkarmak isteyen çok olur.


İşte bu da bizim rüyamız, masmavi rüyamız.

Yorumlar

yavuzy dedi ki…
Yeni döneme umutla bakmamız için, ilk yazı bu olsun; eline sağlık togepy...

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nesrin'in Hikayesi : "15 Saat 47 Dakika…Ve Toprak…"

Ön-Not: Nesrin Olgun Aslan’ın hikayesini yazmaya başladığımda kimi zaman soğuk bir suyun ve karanlığın içinde, kimi zaman sonunda varabildiğim bir kıyıda hissettim kendimi. Yazmaya devam ederken önce zor tutuyordum gözyaşlarımı, bir noktadan sonra akmaya başladı hepsi. Yazımı, ağlayarak bitirebildim ancak…Kendisinin web sitesinden (http://www.nesrinolgun.com) ve dönemin Hürriyet Londra Temsilcisi Faruk Zapçı’nın anılarından yararlandım, teşekkürlerimi sunuyorum…Çok uzatmadan, Nesrin’in Hikayesi’ne başlıyorum… 1964 Adana Yüzme havuzunun kenarında 7 yaşında kara kuru bir kız çocuğu duruyor. Havuzun içinde Adana Demirspor Kulübü yüzücüleri. Erkekler çoğunlukta. Küçük kız etrafına bakıyor. Sadece 4 kız çocuğu var. Nesrin, Adana Demirspor’un 4 kızından biri oluyor o gün…Giriyor havuza. 1973 – 1975 Adana Nesrin, 16 yaşında. Yüzüyor. 7 yaşında girdiği havuzdan, kısa mesafede 100’e yakın madalya ve şilt çıkartıyor. Kışları masa tenisi oynuyor, Türkiye 2.liği, Türkiye 3.lüğü var. 17 yaşında mar...

Ben Bunu Hak Ettim...

Bugüne kadar yazdığım en zor yazılardan biri bu.  Yanımda küçücük iki çocuk vardı maçta, sevdim onları öptüm. Hatta babası yorulmuştu da aldım onu omzuma maçı bir süre birlikte izledik. O esnada çocuğun nasıl heyecanlandığını gördüm. Bacakları kasılıyordu, boynumun sıkıştığını hissettim. Sonra bağırdı ve akabinde ellerini vücudunu titreme alacak kadar sıktı. Bu çocuk sanırım 4,5-5 yaşlarındaydı. Tam benim kızımın yaşlarında. İşte o anda aslında anlamalıydım hak ettiğimi bu belayı. Çünkü ben de çocuklarımı bu acıya götürüyorum. Onlar acıya doğru yürürken, ben her Demirspor deyişlerinde mutlu oluyorum. Her mavi-lacivert deyişlerinde mutlu oluyorum. Onlar da bana başarı videosu gönderiyorlar.   Ben böyle bir babayım işte. Çocuklarının bu tür videolarına bakıp, duygulanan mutlu olan bir babayım. Onlara mavili, armalı kıyafetler alıp ellerimle uçuruma götüren bir babayım. Tabi ki Allah belamı verecek.  Kendi isteğim dışında görev yerim değiştirildi. Ailem param...

Demirspor Taraftarı Ayakta

 Adana Demirspor taraftarı, kendisini küme düşürmekle tehdit eden eski Başkanlarına karşı yaptığı açıklamalarla tavrını gösterdi. Umut Düşkün'ün başlattığı açıklama silsilesi, Şimşekler Grubu 'nun diğer liderleri, Ankara Tayfası , İzmir Tayfası ve diğer oluşumların net tavırları ile güçlendi. Ortak ses, kimse Demirspor'dan üstün değildir ve Demirspor tribünüyle vardır şeklindeydi. Yıllardır alt liglerde mücadele etmiş bir camiaya bu tehdit sökmedi.