Allahaısmarladık

Malum Ankara günlerimin sonuna geldim.Ankara Tayfasından emekliliğimi istememin vakti geldi çattı.İlk buluşmamızda bir temennide bulunup, bir hedef koymuştuk.Bu hedef, Ankara'da bizler olmasak bile her daim Demirsporluların olmasıydı.İnanıyorum ki bu hedefi gerçekleştirebildik.Benim bugün yaşadığım gibi bir Demirsporlu gidecek , bir Demirsporlu gelecek.Ama Ankara Tayfası her zaman varolacak.Buna yürekten inanıyorum.

İki yıllık sürede bu oluşum sayesinde birbirinden değerli insanlarla tanışma fırsatım oldu.Abi , abla , kardeş diyebileceğim canlarım oldu.Ebedi dostluklar edindim.Bu sürede paylaşmayı, dertleşmeyi , gurbette birbirine destek olmayı öğrendim. Sıkıntıya düştüğüm her anda yanımda birilerinin olduğunun farkındaydım.Kimseyi kırmamaya , saygılı davranmaya çalıştım.Birinizin kalbini istemeden de olsa kırdıysam affola.

Geçen iki yılda desteğinizi , sevginizi ,dostluğunuzu hiç eksik etmediniz hepinize ayrı ayrı çok teşekkür ederim. Hepimizin bir Demirspor ütopyası var birbirinden farklı olsa bile amacı aynı olan.Kim bilir şimdi ayrı düşsek bile belki birgün bu amaç bizi ''Adanada'' biraraya getirir.Ben getireceğine , biraraya geleceğimize inanıyorum hem de 2040' tan çok önce:)

Ankara Tayfası; yaptığımız deplasmanları, toplantılarımızı, abiliğinizi, ablalığınızı, kardeşliğinizi, dostluğunuzu hepsini ve hepinizi ayrı ayrı çok özleyeceğim kişiler değişse bile tayfanın duruşuyla ve ilkeleriyle her zaman varolması dileğiyle Allahaısmarladık...