Ana içeriğe atla

Akhisar Akhisar Akhisar...

Akhisar da neresi diye soranlar olacaktır. Efendim Aksihar, Manisa ilimize bağlı bir ilçemizdir. 2000 sayımına göre nüfusu 152582 kişidir. Turgutlu ve Salihli ile birlikte Manisanın en büyük üç ilçesinden birisidir.

Akhisar ile ilgili bir post atmamın üç sebebi var. Aslında Akhisarın ilgimi çeken ve bende anlamı olan üç özelliğidir bunlar.

Birinci olarak sevgili eşim. Hayat arkadaşımın bir tarafı Akhisarlı ve uzun yıllar orada yaşamış. Böylece Egeli tarafı güçlenmiş. İyi ki de öyle olmuş. Hayatıma mutluluğu, huzuru ve zeytin yağını sokan kadın. Çok teşekkürler.

Diğer bir sebep ise Akhisar köfte. Kendine has lezzetiyle benzersiz ve gösterişten uzak, basit gibi görünmesine rağmen tutturması zor kıvamıyla gerçekten denenmesi gereken bir tat. Biraz reklama kaçacak ama Köfteci Ramiz'i anmadan geçemeyeceğim. En son şubelerini Ankara - Antares alışveriş merkezine açtılar ve bu lezzeti ayağımıza kadar getirdiler. Geçtiğimiz cuma günü yerinde inceledik , salata barını da dikkate değer bulduk. Buradan aşçısından servis ekibine teşekkürlerimi sunarım.


Son olarak, blogumuzun ruhuna daha uygun olan sebebim : Akhisar Belediye Spor. Bu sene 3. Lig 3. Gruptan 2. Lige yükselmeye hak kazandılar. Direk yükselmek için ilk üçe girmeleri gerekiyordu. Onlar da liderin bir puan gerisinde, ikinci olarak bu başarıyı gerçekleştirdiler. Artık Demirsporumuz ile aynı kategorideler. Kuruldukları 1970 senesinden bu yana en büyük başarıları da bu sene gelmiş oldu. Geçtiğimiz sezonlarda 3. Ligde kalıcı oldular ve artık statünün değişeceği bu sezonda bir üst lige çıkarak Akhisar'ı daha üst bir ligde temsil edebilme şansını buldular. Gruplarında Balıkesir, Muğla, Isparta, Kütahya, Aydın gibi il takımlarının yanı sıra Konya Şeker Spor gibi mali destek bulunan takımların arasından sıyrılarak büyük bir başarı elde ettiler.


Yeşil siyahlı takımın taraftar gruplarının ismi "Akigolar". Logodaki kanatlar Akhisarın en önemli tarım ürünlerinden olan tütünden esinlenerek oluşturulmuş. Yerel bir takımı sahiplenmek zaten zorken, bir ilçe takımına sevdalanmak işleri daha da zorlaştırıyor. Dışardan tek gözlemlediğim Göztepe ile olan atışmalar. Düşman edinmenin dost edinmekten kat kat kolay olduğu bir sistemde, isimlerini yalnızca şampiyonluk ve başarılarla duyurmalarını dilerim. Kim bilir, belki seneye Akhisar deplasmanı yapar, 3 puan ve Akhisar köfte avına çıkarız.

Yorumlar

Adsız dedi ki…
"demirgibiyiz" blogunda büyüdüğüm yerin takımının, akhisarsporun adını görmekten ne kadar hoşnut olduğumu, bir yere "memleket"im diyebilmenin güzelliğini tadanların ve "gurbet"in ne anlama geldiğini yaşayarak öğrenenlerin (GURBETTE DEMİR GİBİ OLANLARIN) tahmin edeceğine eminim.

güzel yazısı ve ince fikirliliği için mustava beye teşekkür etmeyi borç bilirim...

nazife (nam-ı diğer: nazive:))

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nesrin'in Hikayesi : "15 Saat 47 Dakika…Ve Toprak…"

Ön-Not: Nesrin Olgun Aslan’ın hikayesini yazmaya başladığımda kimi zaman soğuk bir suyun ve karanlığın içinde, kimi zaman sonunda varabildiğim bir kıyıda hissettim kendimi. Yazmaya devam ederken önce zor tutuyordum gözyaşlarımı, bir noktadan sonra akmaya başladı hepsi. Yazımı, ağlayarak bitirebildim ancak…Kendisinin web sitesinden (http://www.nesrinolgun.com) ve dönemin Hürriyet Londra Temsilcisi Faruk Zapçı’nın anılarından yararlandım, teşekkürlerimi sunuyorum…Çok uzatmadan, Nesrin’in Hikayesi’ne başlıyorum… 1964 Adana Yüzme havuzunun kenarında 7 yaşında kara kuru bir kız çocuğu duruyor. Havuzun içinde Adana Demirspor Kulübü yüzücüleri. Erkekler çoğunlukta. Küçük kız etrafına bakıyor. Sadece 4 kız çocuğu var. Nesrin, Adana Demirspor’un 4 kızından biri oluyor o gün…Giriyor havuza. 1973 – 1975 Adana Nesrin, 16 yaşında. Yüzüyor. 7 yaşında girdiği havuzdan, kısa mesafede 100’e yakın madalya ve şilt çıkartıyor. Kışları masa tenisi oynuyor, Türkiye 2.liği, Türkiye 3.lüğü var. 17 yaşında mar...

Ben Bunu Hak Ettim...

Bugüne kadar yazdığım en zor yazılardan biri bu.  Yanımda küçücük iki çocuk vardı maçta, sevdim onları öptüm. Hatta babası yorulmuştu da aldım onu omzuma maçı bir süre birlikte izledik. O esnada çocuğun nasıl heyecanlandığını gördüm. Bacakları kasılıyordu, boynumun sıkıştığını hissettim. Sonra bağırdı ve akabinde ellerini vücudunu titreme alacak kadar sıktı. Bu çocuk sanırım 4,5-5 yaşlarındaydı. Tam benim kızımın yaşlarında. İşte o anda aslında anlamalıydım hak ettiğimi bu belayı. Çünkü ben de çocuklarımı bu acıya götürüyorum. Onlar acıya doğru yürürken, ben her Demirspor deyişlerinde mutlu oluyorum. Her mavi-lacivert deyişlerinde mutlu oluyorum. Onlar da bana başarı videosu gönderiyorlar.   Ben böyle bir babayım işte. Çocuklarının bu tür videolarına bakıp, duygulanan mutlu olan bir babayım. Onlara mavili, armalı kıyafetler alıp ellerimle uçuruma götüren bir babayım. Tabi ki Allah belamı verecek.  Kendi isteğim dışında görev yerim değiştirildi. Ailem param...

Demirspor Taraftarı Ayakta

 Adana Demirspor taraftarı, kendisini küme düşürmekle tehdit eden eski Başkanlarına karşı yaptığı açıklamalarla tavrını gösterdi. Umut Düşkün'ün başlattığı açıklama silsilesi, Şimşekler Grubu 'nun diğer liderleri, Ankara Tayfası , İzmir Tayfası ve diğer oluşumların net tavırları ile güçlendi. Ortak ses, kimse Demirspor'dan üstün değildir ve Demirspor tribünüyle vardır şeklindeydi. Yıllardır alt liglerde mücadele etmiş bir camiaya bu tehdit sökmedi.