biz bu takımı yollarda sevdik. biz sevgiyi yollarda türettik. biz o yolları bu takım için teptik. biz bu takımı yolları teperek türetip sevdik.
yollar bize memleketti, bunu şiar edindik. bu bir aşktı ve biz bunu yolda belledik. yolcuyduk, gidiyorduk katarın gittiği yere doğru; kendimizi arıyorduk belki, bölük pörçük parçaları topluyorduk orda burda, kendimizi yeniden yaratmak istiyorduk. yarattık da... kendi imgemizden yeni bir biz yarattık. ona aşık olduk hatta...
aşk bir dengesizlik işiydi ve biz dengenin tarafında, aklın-mantığın tarafında değildik; duygu bize yetti; pusulamız göğüs kafesimizin içiydi. ordan yükselen marşa uyduk, yola çıktık.
bir ağ ördük bu marşın ezgileriyle; o ağın içinde tutsak kaldık belki, kendi sesimize aşık olduk belli ki; bu ağ bizi bağladı madem ki o zaman sarıpsarmalanmanın, "gooolll!!" sevinciyle bir olmanın zamanıdır. pazar, bizim pazarımızdır. yollar bizimdir; çizgileri sizin.
"hep inandık, yıkılmadık; senin sevginle dimdik ayaktaydık;
yemin ettik biz bu sene, boyun eğecek herkes mavi şimşeğe!..."
Yorumlar
Yolcusu var yarine giden...