Ne yazacağımı bilemiyorum açıkçası... Gündüz vaktinde taslak bir şeyler kaydedeyim dedim; elim gitmedi, "ya bir şey olursa" diye... "Hep hüzün, acı ve keder"den sonra nasıl sevineceğimizi bilemiyoruz.
Yüz kez tekrarlamak istiyorum: Şampiyon şampiyon şampiyon!
2012'de Denizli'deki play-off'ta en son haykırmıştık böyle... O zaman da 2-0'dan sonra 2-1 olmuştu, son dakikalara kalp krizleriyle girmiştik. Bu kez 10 dakikada 2, devrede 3, ikinci yarı başında 4 oldu. Halbuki son maçın son saniyesine kadar yüreğimiz ağızımızda gezeriz biz.
Döngüyü kırdık. Çok şükür. Sahada her şeyini veren futbolculara bin teşekkür! Onları takım yapan Samet Aybaba'ya yüz bin teşekkür. Onca yanlış tercihten sonra doğru yolu bulan başkana da bravo!
9485 gün sonra, 26 yıl sonra Süper Lig'teyiz.
1995 Mayıs'ında, adı Süper olmayan 1. ligte en son Gençlerbirliği maçını izlemiştim. Alt liglerde 2004'ten beri deplasmanlara gittim, ilk maçım 1-1'lik Kocaeli maçıydı. Çankırı'dan, Tokat'a, Çanakkale'den, Sarıyer'e, şimdi yakınımızda bile olmayan onca deplasmanda onca Anadolu kentini sevindirdik. Bir iki kişi başladığımızı macerada bir araba, bir minibüs, bir otobüs olduk. Ankara Tayfası olduk, Gurbette Demir Gibiyiz dedik.
2008'ten beri bu blogta yazıyoruz. Twitter, facebook ve diğer her şey sonradan ortaya çıktı; devir değişti devran döndü. Herkes her şeyi söyledi, biz de söyledik. Demirspor başarılı olsun istedik. En doğru, en düzgün, en uzun vadeli biçimde... Bu çabamız devam edecek.
Yıllar sonra, onca çileden sonra gelen şampiyonluğa sevinelim şimdi!
ŞAMPİYON ŞAMPİYON ŞAMPİYON
Yorumlar