Ana içeriğe atla

Yeni Sezon Başlıyor

2020-2021 sezonu bizim için bugün başlıyor. Geçen sezon hem alışık olduğumuz hem alışmaktan bıktığımız duyguları yaşadık. Son haftalarda yükselen ivmeyle ilk ikiye girip, beklenmedik bir beraberlikle play-offa kalmamız, sonra finale çıkıp yine son anda hayalkırıklığına düştüğümüz, umutlanıp kahrolduğumuz günler... 2008'ten beri yazdığımız bu blogta, başarıdan ziyade hep üzüntülerden bahsettik. Başarıya gidecek yolun kendimizce güzergahını anlatmaya çalışarak... Yıllar önce çok az kişinin dillendirdiği o noktalar, neredeyse şimdi herkesin fikir birliği ettiği konular oldu. Ama buna rağmen başarı gelmeyince de artık sinirler iyice geriliyor. 

Sezon sonunda TFF'nin garabet kararları ile yine tartışmalı günler geçirdik. Düşmenin kaldırılması saçmalığıyla 21 takımlı hale gelen Süper Lig'e play-off finalisti Demirspor alınmalı mıydı? 3. tamamladığımız lig performansı, ligin en çok gol atan takımı olmak, penaltılarla kaybettiğimiz play-off finali gibi  pek çok nesnel gösterge, illa ki birtakım seçilecekse onun bizim olmamızı kolaylaştırıyordu. Ancak bu seçimin, Başkan'ın siyasi bağlantıları ve pozisyonuna bağlı olacağına yönelik kanaat de çok yüksekti. Meşruluğu zaten tartışmalı bir TFF yönetiminin alacağı bu karar hiç kimseyi tam anlamıyla mutlu etmeyecekti. Adana'daki siyasi dengelerin yarışması da bu tartışmanın gereksiz yere uzamasına neden oldu. Öte yandan Demirspor, her şeyiyle tadı tuzu kaçmış Süper Lig'e keyif getirirdi. Ama biz vura vura, devire devire gittiğimiz bir Süper Lig istedik. Lekenecek bir lütufla değil. Bu sene öyle olmasını bekliyoruz.

Yönetim de aynı şekilde devam. Geçen 10 yılda sürekli başkan, yönetim, para/parasızlık, gelen giden futbolcuların girdabına alışık olduğumuzdan, son iki sezon bu konularda oldukça durağan geçti. Kararlı bir başkan var. Para da onda. Bu yönetimi desteklememiz için yeterli gerekçeler gibi görünüyor. Yılların hayalkırıklığının bir an önce bitmesini istiyoruz. Önceki kriz dönemlerine göre eleştirecek daha az şey var. 

Ancak şurası da kesin bir gerçek: Bu istikrarlı ve paralı yönetime rağmen başarısız bir takım var sahada. İki sezondur play-off'ta elenmek, bu kadro ve bu kadar iddialı bir yönetim için başarı değil. Başkanın siyasi pozisyonu, bize herhangi bir siyasi destek getirmedi. Getirmemeli de zaten. Ancak ülke öyle bir hale geldi ki, normal ve şaibesiz hiçbir alan kalmadı. Zaten futbol başlı başına bir bataklık haline geldi.

Bu bataklıkta yönetimlerden ve futbolculardan beklenti çok basitti; işini iyi yapmaları. Parasal denge, kadro içi denge ve teknik ekipte denge. Bunların hiçbirini tam olarak sağlayamadılar. Bugüne kadar neredeyse hiçbir yönetimi/başkanı canı gönülden desteklemedim. Futbolcular, zaten ortalama 6 ay kalıp gittiler; pek çoğuyla duygusal bir bağ kuramadık. Bugün de ortada bir yönetim kurulu yok aslında. Tek bir kişinin, yanındaki menajerle beraber kişisel kararları var. Bu kararlar geçen sezon başında çok tartışmalıydı; sonra toparladılar ve yaptıkları hamleler işe yaradı. Başarı isteyen Demirspor taraftarı da kendini bu hedefe kilitleyen bu iki kişiye destek verdi.  Bugün de veriyor. Onların da taraftarla diyaloğu iyi. Ancak artık bu desteğin karşısında başarıyı artık hemen, bir an önce istiyorlar. 

İki sezon önce, gelecek ani başarının aslında uzun vadede bir başarısızlık olacağını yazmıştım. Yakın tarihimiz, hızla yükselip hızla düşen takımlar çöplüğüyle dolu. Beklediğimiz olmadı; hızla yükselmedik. Bu bir yandan iyi oldu. Ancak hala ayaklarımız yere sağlam basıyor mu, bilemiyorum. Çünkü kulübün girdaplarında neler oluyor, buna dair pek fikrimiz yok.

Kısa yaz döneminde takımda Erkan Zengin ve Adil Demirbağ'ın gidişi haricinde kritik bir değişiklik yok. Yine lig başlamadan son anda teknik direktör değişikliğiyle, geçen sezona başladığımız Ümit Özat ekibin başına geldi. Teknik direktör değişiklikleri geçen 2 yılın en can sıkan yanıydı. Bunlarda futbolcuların talepleri de fazlasıyla etkili oldu gibi... Yaşlı futbolcuların en iyi yapığı şey, bu operasyonlar. Geçen yıl bizi son ana kadar taşıyan yaşlı grubun bu yıl neler yapacağı tartışmalı. Yine Pote'den sonra yüzümüzün gülmediği yabancı oyuncu desteği de ne düzeyde gelecek bilemiyoruz. Normalde transfer isteyen biri olmama rağmen bu yıl takıma birkaç genç ve etkili isim eklemek gerekli diye düşünüyorum.

12 yıldır yazıp çizdiğimiz gibi, isimlerden değil Demirspor'dan yanayız. Yerimiz tribün. Taraftarın sesi, sahada yankı bulsun istiyoruz. Her ne kadar seyircisiz başlayan sezonda bunu sağlamak en azından ilk yarıda mümkün olmasa da taraftarın ne istediğini herkes iyi biliyor... O zaman herkes işini yapsın ve bunu iyi yapsın istiyoruz. 

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

NE OLDU SİZE?

En sonda söyleyeceğimi en başta söyleyeyim. Bu bir tribün yazısıdır. Tribünlere yazılmıştır. Demirspor tribünlerine.  Sasa Polyester Sanayi A.Ş.  Baştuğ Metalürji San. A.Ş.  Beyteks Tekstil San. Tic. A.Ş.  Elita Gıda San. Tic. A.Ş.  Abdioğulları Plastik Ambalaj San. A.Ş.  Dioki Petrokimya San. A.Ş.  Güney Çelik Hasır ve Demir Mamulleri San. Tic. A.Ş. Bu şirketler ISO kayıtlarına göre Türkiye’nin en büyük 300 firması içinde Adana’da faaliyet göstermekte olanlar.  Bu şirketlerden bir tane forma reklamı aldık mı?  Stad sponsorluğu?  Ne bileyim altyapı desteği?  Kim takımı fonluyor?  Murat Sancak ve ilişkili şirketleri, çevresi vesilesi ile kulübe kazandırdığı sponsorlar.  Adana bu, Demirspor bu. Bunu unutmamak gerekir. Ben Murat Sancak’ı bir başkan, bir ağabey olarak çok seviyorum ve çok takdir ediyorum. Kulübümüz üzerindeki emeklerini asla yok sayamam. Benim diyen Adanalıdan, benim diyen Demirsporludan daha fazla katkısı var kulübe.  Bugün dünya yıldızı futbolcu alırız almayız ama bekley

Adana Demirspor: 3 - Sivasspor: 0

Geçen sezonun tersine bu yıl süper bir başlangıç yaptık; üçer gollü, iki de iki. Geçen sezon Giresun'a karşı deplasmanda, Sivas'a da içeride can sıkıntısı yenilgiler almıştık. Onları da düşününce ayrı bir güzellik oldu... Böylece ilk kez Süper Lig'e iki galibiyetle başlamış olduk. Pazartesi maçlarıyla kesinleşecek olsa da yine ilk kez Süper Lig'te birinci sırayı gördük.  Takım cumartesi akşamı makine gibi çalıştı. Oyunu sürklase etti. Genelde sezon başı klişelerinden olan "henüz takım oturmadı/hazır değiliz" mazereti bu sene bize uğramamış oldu. Aynı teknik adam ve tamamen değişmemiş kadronun bunda payı büyük. Vargas'ın yokluğunda 11'e yerleşen Belhanda şansını iyi kullanıyor. Onyekuru-Akintola ile desteklenmiş hücum hattı iyi işliyor. Genelde maçlarda gol yeriz ama bu kez rakibe kaleyi kapattık, o açıdan da iyi bir performans oldu.  Geçen sezondaki çıtayı yukarı taşımak için mücadeleye devam!

Sezon Değerlendirmesi-II

 Oyuncular üzerinden bu sezona bakacak olursak, öncelikle yaz transferlerinde ses getiren Balotelli ve Belhanda ikilisinden başlamak gerekli sanırım.  Balotelli bütün tacizlere, önyargılara ve maç içinde hakemlerin veya rakip oyuncuların kışkırtmalarına rağmen verimli bir sezon geçirdi. Son haftadaki patlamasıyla beraber hem takımı hem ligin en golcü oyuncularından oldu. 18 lig ve 1 kupa golüyle iyi bir performans sergiledi. Golleri dışında da atakları yönlendirmesi, şut tehdidi ve rakip savunmayı yıpratmasıyla iyi bir forvetin yapması gerekenleri büyük oranda yaptı. Ama Malatya maçında olduğu gibi çok pozisyon kaçırdığı maçlarda da canımızı sıktı.  Belhanda ile ilgili duygularımı önceki yazılarda belirtmiştim. En son GS maçındaki yaptıklarıyla iyice gözümüzden düştü. Transfer olduğunda 10 gole ulaşsa yeter diye düşünüyordum; çok uzak kaldı o beklentiden. Onun dışında maç içindeki pas tercihleri, istikrarsızlığı ile bu sezonun en büyük hayal kırıklığı oldu diyebilirim. Benzer şekilde A