Demirspor 20 yıldan bu yana ilk kez Süper Lig'e bu kadar yakın. 20 yılın en önemli maçlarından birindeyiz. Geride bıraktığımız zamanlarda da çok önemli maçlar oynadık, pek çoğunu başaramadık ama işte şimdi burdayız. Adım adım, sabırla bu günlere geldik. Gerçekten bu yol çok uzundu, çok ıssızdı. Hepimiz heyecanlıyız, heyecanla telaş da yapıyoruz. Onca yılın gerginliğiyle hareket ettiğimizden hata yapmamız normal. Sağa sola sataşıyoruz, suçlumarıyoruz vs. Çünkü zorlukla geldiğimiz bu noktada hakkımızın yenmesini istemiyoruz. En ufak şüphe bile sinirimizi patlatıyor. Yine de sakinliğe ihtiyaç var. Bizim tribündeki telaşımız sahaya da yansıyor. Futbolcuların bu maçın önemini bildiklerinden eminim . Yönetim ve teknik ekip gerekenleri yapıyordur. Biz de görevimizi yapıp, sinirimize hakim olup, takımımızı yükseltelim, yukarı taşıyalım.
Demirspor bu; her an her şey mümkün. Oyuncular değişse de hem dibe vurup hem son saniyeye kadar heyecan yaşatmak geleneği değişmiyor. İstanbul'da İnönü'de 3-0'dan maç çevirmek büyük iş. Takımın gerçek gücünü gösterdiği, belki de sezona merhaba dediğimiz maç oldu... Balotelli beklediğimiz patlamayı yaptı; İstanbul' da olması tesadüf değil. İlk yarıda acemice hatalar, Sinan ve Ferhat'ın dağılması, rakibin dalga dalga gelişini durduramamak can sıktı. Aslında kötü değildik ama rakip çok iyi başladı. İkinci yarı başında 3. Golü de yiyince moraller bozuldu. Ama işte Demirspor bu! Yaptı yapacağını... Rakibin oyuncu değişikliklerini lehimize çevirdik. 60. Dakikadan sonra Vargas ve Balotelli'nin şutları son dakikaya kadar umudu taşıdı. Assombalonga'nın dokunuşuyla 1 puana uzandık. Tebrikler, teşekkürler takım; devamı gelsin...
Yorumlar