Çukurova'nın gür sesi, emekçi halkların kaderini kayda geçiren büyük yazar Yaşar Kemal'i kaybettik. Toprağı bol olsun. O bu memlekete Adana'nın yetiştirdiği en büyük isimlerden biriydi. Adana gibi harbi ve mücadeleciydi; savunduklarını aşkla, hararetle, tutkuyla savundu. Türkçe onun kaleminde en saf, sade ve doğrudan anlamını buldu. Yaşar Kemal, Adana'nın gururu, Anavarza'nın yükseklerdeki burcuydu. Ruhu şad olsun.
Demirspor bu; her an her şey mümkün. Oyuncular değişse de hem dibe vurup hem son saniyeye kadar heyecan yaşatmak geleneği değişmiyor. İstanbul'da İnönü'de 3-0'dan maç çevirmek büyük iş. Takımın gerçek gücünü gösterdiği, belki de sezona merhaba dediğimiz maç oldu... Balotelli beklediğimiz patlamayı yaptı; İstanbul' da olması tesadüf değil. İlk yarıda acemice hatalar, Sinan ve Ferhat'ın dağılması, rakibin dalga dalga gelişini durduramamak can sıktı. Aslında kötü değildik ama rakip çok iyi başladı. İkinci yarı başında 3. Golü de yiyince moraller bozuldu. Ama işte Demirspor bu! Yaptı yapacağını... Rakibin oyuncu değişikliklerini lehimize çevirdik. 60. Dakikadan sonra Vargas ve Balotelli'nin şutları son dakikaya kadar umudu taşıdı. Assombalonga'nın dokunuşuyla 1 puana uzandık. Tebrikler, teşekkürler takım; devamı gelsin...
Yorumlar