Selahattin Aydoğdu daha önce denenmemiş bir isim olduğu için tribünün desteğini aldı. Hep aynı isimler arasında dönüp duran başkanlıkların artık yeni bir isme geçmesi istendi. Tabii ki vaat ettiği para ve lobi de çekiciydi. Geçen sene takım başarılı olsa da Önder Serin'in yönetiminin eski yönetimlerden ne derece koptuğu şüpheliydi. Bugüne kadar belediye ile doğrudan ya da dolaylı bir isim olmasın diye direndik. Tıpkı Gökoğlu'nun yıllar önce Aytaç Durak yönetimlerine alternatif görülüp desteklendiği gibi. Gerçi Gökoğlu seçilir seçilmez yine Durak'a bağlılığını açıklamıştı. Şimdi eğer Aydoğdu eleştiriliyorsa, yerine aday olan isimlerin sadece eleştiri ile değil proje ile çıkması gerekiyor. Geçmişte şunlar şunlar yapıldı, ve biz bu hataları yaları yapmayacağız diye net açıklamalar gerekiyor. Yoksa bu yönetimin ayağını kaydırmakla Demirspor düze çıkmaz. Aydoğdu gider veya gitmez, bu sorun değil; sorun yeni bir isim olacaksa bunun eski yanlışları yapmaması. Aydoğdu'dan beklentimiz de bu yönde.
Bugüne kadar yazdığım en zor yazılardan biri bu. Yanımda küçücük iki çocuk vardı maçta, sevdim onları öptüm. Hatta babası yorulmuştu da aldım onu omzuma maçı bir süre birlikte izledik. O esnada çocuğun nasıl heyecanlandığını gördüm. Bacakları kasılıyordu, boynumun sıkıştığını hissettim. Sonra bağırdı ve akabinde ellerini vücudunu titreme alacak kadar sıktı. Bu çocuk sanırım 4,5-5 yaşlarındaydı. Tam benim kızımın yaşlarında. İşte o anda aslında anlamalıydım hak ettiğimi bu belayı. Çünkü ben de çocuklarımı bu acıya götürüyorum. Onlar acıya doğru yürürken, ben her Demirspor deyişlerinde mutlu oluyorum. Her mavi-lacivert deyişlerinde mutlu oluyorum. Onlar da bana başarı videosu gönderiyorlar. Ben böyle bir babayım işte. Çocuklarının bu tür videolarına bakıp, duygulanan mutlu olan bir babayım. Onlara mavili, armalı kıyafetler alıp ellerimle uçuruma götüren bir babayım. Tabi ki Allah belamı verecek. Kendi isteğim dışında görev yerim değiştirildi. Ailem param...
Yorumlar