Demirspor'a dair iyi veya kötü sadece propaganda kokan haberlere artık taraftar inanmıyor. Kapalı kapılar ardında olup bitenlerin ardından dışarıya yansıyan destek ya da köstek sloganları inandırıcı olmuyor. Artık twitter, facebook ve pek çok site aracılığı ile herkes görüşünü bildiriyor; konulardan haberdar oluyor. Böylece birilerinin yaratmaya çalıştığı gündem oldukça sakil kalıyor. Bunları Balıkesir maçı sonrası esen olumsuz hava için yazıyorum. Takımda olan biteni ya sonuna kadar desteklemek ya da ölümüne kötülemek gibi bir hastalığımız var. İyiye iyi, kötüye kötü demek; yeri geldiğinde eleştirip yeri geldiğinde övmek (eleştirel destek diyorum ben buna) değil keskin bir şekilde taraf tutmak genel bir kabul olmuş durumda. Her şeyi süt liman ya da kara basan gibi gösterme çabalarında taraftarı etkilemek artık daha zor. Çünkü herkes olan biteni rahatlıkla yorumlayıp kendi gündemini oluşturabiliyor. Yöneticiler yakın olmak uzak olmak gibi bir dertleri yok. Demirspor gündemi, kapalı kapılar arkasına sığmıyor artık.
Demirspor bu; her an her şey mümkün. Oyuncular değişse de hem dibe vurup hem son saniyeye kadar heyecan yaşatmak geleneği değişmiyor. İstanbul'da İnönü'de 3-0'dan maç çevirmek büyük iş. Takımın gerçek gücünü gösterdiği, belki de sezona merhaba dediğimiz maç oldu... Balotelli beklediğimiz patlamayı yaptı; İstanbul' da olması tesadüf değil. İlk yarıda acemice hatalar, Sinan ve Ferhat'ın dağılması, rakibin dalga dalga gelişini durduramamak can sıktı. Aslında kötü değildik ama rakip çok iyi başladı. İkinci yarı başında 3. Golü de yiyince moraller bozuldu. Ama işte Demirspor bu! Yaptı yapacağını... Rakibin oyuncu değişikliklerini lehimize çevirdik. 60. Dakikadan sonra Vargas ve Balotelli'nin şutları son dakikaya kadar umudu taşıdı. Assombalonga'nın dokunuşuyla 1 puana uzandık. Tebrikler, teşekkürler takım; devamı gelsin...
Yorumlar