Ana içeriğe atla

A2: Göztepe-Adana Demirspor Maçından İzlenimler

İzmir Tayfası'ndan arkadaşlar dünkü Göztepe-Adana Demirspor A2 ligi maçında takımımızı yalnız bırakmadılar. "Demirspor nerdeyse, taraftarı ordadır" gerçeği bir kez daha doğrulandı... Tayfa'dan Cengizhan Dalgıç, bizim için izlenimlerini yazdı; kendisine ve maça giden tüm arkadaşlara teşekkür ediyoruz.


Bu sezon Adana Demirspor'un İzmir'de deplasmanı kalmaması bizi üzse de, A2 takımının Final Grubu'na çıkmasıyla İzmir'de bir Adana Demirspor maçı izleme şansı daha bulduk. Çünkü grupta Göztepe de vardı. Maçın şehir merkezine yakın Göztepe Gürsel Aksel Stadı'nda oynanmasını beklerken, TFF maçı şehrin dışındaki Güzelbahçe Stadı'na verdi. 


İzmir Tayfası olarak Konak'ta toplandık ve birlikte yola koyulduk. Yolun bu kadar uzun olduğunu düşünmemiştik(çünkü yolumuz hiç o taraflara düşmemişti) ve vardığımızda 20 dakika geçmişti. Tribünlere çıktığımızda ilk 18'e girememiş 2 Demirsporlu futbolcu, maç izlemek için gelen az sayıda insan ve gereğinden fazla polis vardı. Bizde futbolcuların yanlarına oturduk ve maçı izlemeye başladık. Maç ortada geçiyordu ve ilk yarı golsüz eşitlikle bitti. 



Devrede Demirsporlu futbolcularla muhabbet ettik. Ben bir futbolcuya "Bu Final Grubu'ndan sadece 4 takım mı çıkacak?" diye sordum ve o da bana "İlk 4 takım Antalya'da 1.lik için mücadele edecek" dedi. O sıra maçın gözlemcisi bana dönerek "2 tane grup yok mu?" diye sorması garibime gitti. Takımlar ve ligler hakkında bilgisi olmayan gözlemcinin maçta işi neydi? Şaşırdım. 2. yarıya hızlı başladık. Birçok gol pozisyonuna girdik fakat hiçbirini değerlendiremedik ve 63. dakikada kalemizde golü gördük. Bu golle birlikte Göztepe oyunun hakimiyetini eline aldı ve maç 1-0 bitti. Ama maç zemini daha güzel bir sahada oynansaydı maçı kazanırdık diye düşünüyorum, çünkü takımımız sahadan dolayı pas yapmakta biraz zorlandı. Maç sonu soyunma odasının önüne gittik ve takımda tanıdıklarımızla biraz muhabbet ettik ve staddan ayrıldık.

Yorumlar

Unknown dedi ki…
Play-off maçları; Final Grubu'nu ilk 4 sırada bitiren 4 takım ve Klasman Grupları'nda gruplarını 1. sırada tamamlayan 4 takım olmak üzere 8 takım arasında oynanacak.
yavuzy dedi ki…
İlk 4 şansımız devam ediyor diye düşünüyorum.
Unknown dedi ki…
Antalyaspor maçını mutlaka almak gerekiyor, o maçı aldığımız takdirde ben ilk 4 içinde olacağımızı düşünüyorum. Sonrasında Galatasaray'a deplasman yenilmezsek; içerde Karabükspor maçında herşey belli olur. Son maçımız ise lider Beşiktaş ile. Onlar şimdiden garantilediler play-offları, o maçta forma şansı bulamayan oyuncuları oynatacaklardır.
YaramazAdam 1940 dedi ki…
Baştaki mavi eşofmanlı U-19 Kalecimiz Ahmetcan Bağırkan. Haftaya Nijerya'ya Turnuvaya gidecekler.
Erçağ, Juninho, Luiz'in gollerinde emeği var. Antreman sonrası şut çalışmalarını yaptıkları kaleci, 'yorgunluktan ölüyorum abi çağrıyorlar, gidiyorum napim' dedi.

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nesrin'in Hikayesi : "15 Saat 47 Dakika…Ve Toprak…"

Ön-Not: Nesrin Olgun Aslan’ın hikayesini yazmaya başladığımda kimi zaman soğuk bir suyun ve karanlığın içinde, kimi zaman sonunda varabildiğim bir kıyıda hissettim kendimi. Yazmaya devam ederken önce zor tutuyordum gözyaşlarımı, bir noktadan sonra akmaya başladı hepsi. Yazımı, ağlayarak bitirebildim ancak…Kendisinin web sitesinden (http://www.nesrinolgun.com) ve dönemin Hürriyet Londra Temsilcisi Faruk Zapçı’nın anılarından yararlandım, teşekkürlerimi sunuyorum…Çok uzatmadan, Nesrin’in Hikayesi’ne başlıyorum… 1964 Adana Yüzme havuzunun kenarında 7 yaşında kara kuru bir kız çocuğu duruyor. Havuzun içinde Adana Demirspor Kulübü yüzücüleri. Erkekler çoğunlukta. Küçük kız etrafına bakıyor. Sadece 4 kız çocuğu var. Nesrin, Adana Demirspor’un 4 kızından biri oluyor o gün…Giriyor havuza. 1973 – 1975 Adana Nesrin, 16 yaşında. Yüzüyor. 7 yaşında girdiği havuzdan, kısa mesafede 100’e yakın madalya ve şilt çıkartıyor. Kışları masa tenisi oynuyor, Türkiye 2.liği, Türkiye 3.lüğü var. 17 yaşında mar...

Ben Bunu Hak Ettim...

Bugüne kadar yazdığım en zor yazılardan biri bu.  Yanımda küçücük iki çocuk vardı maçta, sevdim onları öptüm. Hatta babası yorulmuştu da aldım onu omzuma maçı bir süre birlikte izledik. O esnada çocuğun nasıl heyecanlandığını gördüm. Bacakları kasılıyordu, boynumun sıkıştığını hissettim. Sonra bağırdı ve akabinde ellerini vücudunu titreme alacak kadar sıktı. Bu çocuk sanırım 4,5-5 yaşlarındaydı. Tam benim kızımın yaşlarında. İşte o anda aslında anlamalıydım hak ettiğimi bu belayı. Çünkü ben de çocuklarımı bu acıya götürüyorum. Onlar acıya doğru yürürken, ben her Demirspor deyişlerinde mutlu oluyorum. Her mavi-lacivert deyişlerinde mutlu oluyorum. Onlar da bana başarı videosu gönderiyorlar.   Ben böyle bir babayım işte. Çocuklarının bu tür videolarına bakıp, duygulanan mutlu olan bir babayım. Onlara mavili, armalı kıyafetler alıp ellerimle uçuruma götüren bir babayım. Tabi ki Allah belamı verecek.  Kendi isteğim dışında görev yerim değiştirildi. Ailem param...

Demirspor Taraftarı Ayakta

 Adana Demirspor taraftarı, kendisini küme düşürmekle tehdit eden eski Başkanlarına karşı yaptığı açıklamalarla tavrını gösterdi. Umut Düşkün'ün başlattığı açıklama silsilesi, Şimşekler Grubu 'nun diğer liderleri, Ankara Tayfası , İzmir Tayfası ve diğer oluşumların net tavırları ile güçlendi. Ortak ses, kimse Demirspor'dan üstün değildir ve Demirspor tribünüyle vardır şeklindeydi. Yıllardır alt liglerde mücadele etmiş bir camiaya bu tehdit sökmedi.