Ana içeriğe atla

1461 Trabzon: 0 - Adana Demirspor: 1

Resim
Yazan:
Memleketin deniz gören nadir statlarından Akçaabat Fatih Stadı'nda plakayı yazıp döndük! İkinci devredeki maçlarda ilk kez gol yemedik. Deplasman puanımızı 24'e çıkardık.

Maçın genel hakimi bizdik; topu iyi dolaştırdık, oyunu kontrol ettik. Ama etkili pozisyonlar geliştiremedik. Bunun ilk nedeni Erçağ'ın formsuzluğu ve Luis-Juninho bağlantısının iyi olmamasıydı. Orta sahada Roger gayet iyiydi, hem hücuma iyi çıkardı bizi hem de rakibi iyi kesti. Hüseyin de günündeydi.

Savunmada Ufukhan'ın kanadından, sağ tarafımızdan çok açık verdik. Geçen hafta da o kanadı bir türlü savunamamıştık.

Kalede geçen haftaki rezaletten sonra Şener vardı. Mustafa Uğur, Ramazan'ı taraftarın önüne atmadı bu kez, iyi yaptı.

Oyuna giren oyunculardan Nurullah istekliydi. Sinan golde payı olsa da çok silikti. Golde topun Nurullah'ın presiyle gelmesi, ayrıca not edilmeli. TRT düzgün bir açıyla veremediği için çok net anlaşılmasa da pozisyon temiz gibiydi.


Ankara Tayfası'nın tribünde olduğu, pankartlarımızın yerini aldığı maçtan mutlu dönmek, ne güzel... Şimşekler Grubu da 1 otobüsle uzak deplasmandaki yerini alıp, stadı iç sahaya çevirdi.

Demirspor, tam bir dengesizlik örneği olduğunu yine gösterdi. Kimi yenip kime yenileceği belli olmayan garip bir takımız.

Etiketler:

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nesrin'in Hikayesi : "15 Saat 47 Dakika…Ve Toprak…"

Yazan:
Ön-Not: Nesrin Olgun Aslan’ın hikayesini yazmaya başladığımda kimi zaman soğuk bir suyun ve karanlığın içinde, kimi zaman sonunda varabildiğim bir kıyıda hissettim kendimi. Yazmaya devam ederken önce zor tutuyordum gözyaşlarımı, bir noktadan sonra akmaya başladı hepsi. Yazımı, ağlayarak bitirebildim ancak…Kendisinin web sitesinden (http://www.nesrinolgun.com) ve dönemin Hürriyet Londra Temsilcisi Faruk Zapçı’nın anılarından yararlandım, teşekkürlerimi sunuyorum…Çok uzatmadan, Nesrin’in Hikayesi’ne başlıyorum… 1964 Adana Yüzme havuzunun kenarında 7 yaşında kara kuru bir kız çocuğu duruyor. Havuzun içinde Adana Demirspor Kulübü yüzücüleri. Erkekler çoğunlukta. Küçük kız etrafına bakıyor. Sadece 4 kız çocuğu var. Nesrin, Adana Demirspor’un 4 kızından biri oluyor o gün…Giriyor havuza. 1973 – 1975 Adana Nesrin, 16 yaşında. Yüzüyor. 7 yaşında girdiği havuzdan, kısa mesafede 100’e yakın madalya ve şilt çıkartıyor. Kışları masa tenisi oynuyor, Türkiye 2.liği, Türkiye 3.lüğü var. 17 yaşında mar...
10 yorum
Devamı

Ben Bunu Hak Ettim...

Yazan:
Bugüne kadar yazdığım en zor yazılardan biri bu.  Yanımda küçücük iki çocuk vardı maçta, sevdim onları öptüm. Hatta babası yorulmuştu da aldım onu omzuma maçı bir süre birlikte izledik. O esnada çocuğun nasıl heyecanlandığını gördüm. Bacakları kasılıyordu, boynumun sıkıştığını hissettim. Sonra bağırdı ve akabinde ellerini vücudunu titreme alacak kadar sıktı. Bu çocuk sanırım 4,5-5 yaşlarındaydı. Tam benim kızımın yaşlarında. İşte o anda aslında anlamalıydım hak ettiğimi bu belayı. Çünkü ben de çocuklarımı bu acıya götürüyorum. Onlar acıya doğru yürürken, ben her Demirspor deyişlerinde mutlu oluyorum. Her mavi-lacivert deyişlerinde mutlu oluyorum. Onlar da bana başarı videosu gönderiyorlar.   Ben böyle bir babayım işte. Çocuklarının bu tür videolarına bakıp, duygulanan mutlu olan bir babayım. Onlara mavili, armalı kıyafetler alıp ellerimle uçuruma götüren bir babayım. Tabi ki Allah belamı verecek.  Kendi isteğim dışında görev yerim değiştirildi. Ailem param...
1 yorum
Devamı

Sahadan Çekildik

Yazan:
 Ligden düşerken bile şeklimiz belli, çünkü Alemin Delikanlısı Adana Demir... Galatasaray maçındaki kör göze parmak penaltı kararı rezaletine karşı, yöntem takımı sahadan çekti. Son 2 sezondur rezalet yönetimimiz, aleyhimize hakem hatalarını kolaylaştırıyordu. İki yanlış bir doğru etti. Türk futbolunun her yerden dökülen imajına, yıkılan bir Demirspor karşı çıkabilirdi sadece. O da oldu, biz yaptık! Bundan sonra İstanbul takımlarınızla size iyi eğlenceler...
Yorum Gönder
Devamı