Ana içeriğe atla

Adana'da Deplasman Sorunu

Dünkü Ankaragücü maçıyla ilgili de olsa, aslında bir süredir aklımdaydı bu mesele; Adana'ya deplasman yapanlara çok da iyi davranmadığımız yönünde bir fikrim var. Sadece taraftar olarak değil, Adana Emniyeti de bu konuda başarısız.

Kabul, herkes bizim gibi gitmiyor deplasmana, sadece takıma destek ver-karşı taraftan gelen tahriklere kapılma güdülenmesiyle gelmiyor olabilirler. Ama biz çuvaldızını kendimize batıralım.

Adana Demirspor maçlarında, deplasman tarafı güney kale arkasıdır (Yeni skorbordun olduğu kısım, tvden izlerken sağ taraf..). Buraya en yakın iki bölüm güney kale arkasının bizim taraftara açık kısmı ve kapalı A Üst'tür. Kapalı A Üst'te birkaç yıldır ADS-DER ekibi oturur, ondan öncesinde de genelde gruba mesafeli kesimler otururdu; grubun engellemesine takılmadan sahaya futbolculara rahat tepki vermek için.

Güney kale arkası ise gerek sahaya uzaklığı gerekse Adanaspor tarafı olmasıyla, Demirsporlular tarafından mümkünse tercih edilmeyen bir yerdir. Demirspor taraftarı maç öncesinde de stadın kuzeyinde toplanır. Maraton tribünde de Demirsporlular için öncelikli olan kuzey tarafıdır; orada yer bulunamazsa güney tarafına bakılır. Güneye giren taraftarların tribün kültürüyle de deplasman yapma geleneğiyle de pek ilişki olmadığı açıktır. Maça gidip sayıp söven,eğlenen sonra çıkıp işine gücüne bakan abilerdir çoğunlukla.

Ama işte o eğlence anlayışı, yaşı küçük gençlerin heyecanıyla da birleşip deplasman tarafına "salça" olmaya dönünce işler karışıyor. Buna kimi zaman deplasman tribününe göre fiziksel olarak yukarıda olan Kapalı A Üst de eklenince, işler içinden çıkılmaz bir hal alıyor. Deplasman taraftarının ruh hali açık; galeyana gelmeye kolay durumdalar. Biz de buna imkan verdikçe, taraftar olaylarıyla bizim zararlı çıkacağımız durumlara geliniyor.

Güney kaledeki abilerin, güney maratondaki abilerin deplasman yapmadığı açık. Biz gidiyoruz deplasmanlara, biz muhatap oluyoruz başka takım taraftarıyla. O zaman bize nasıl davranılmasını istiyorsak biz de öyle davranalım. Söylediğim gibi, onların tahriki vs. onları bir tarafa bırakıyorum. Biz kendimize bakalım.

Mesela, bu yıl çıkan bir moda olarak; her golden sonra "koyduk mu?" tezahüratını yapmasak olmaz mı? Durun bakalım, daha maç bitmedi. Güney tarafını, maratonu kontrol edebilen Şimşekler Grubu'nun bu tip tahrik durumlarında da devreye girmesini bekliyorum.

Ayrıca Emniyet'in deplasman taraftarına davranışı da ayrı bir konu. Uzun yıllardır Adana'ya kalabalık deplasman tribünleri gelmediği için, onlar da bu konuda deneyimsizler. Taraftarı stattan çıkarmak, biz sizin güvenliğinizi sağlayamıyoruz demektir ki bu da işlerini yapamadıklarını gösterir. Polisin bakış açısının tribüncülere düşman olduğunu hepimiz biliyoruz. Tribün ahalisi, polise karşı yine taraftarı savunmalı; deplasmandakilerin kötü muamele görmesine engel olmalı.

Bunları Türkiye'de yapabilen kim var bilmiyorum; ama biz en azından bir adım atalım.

Yorumlar

Metin dedi ki…
Taraftarları dışarı çıkarmak çözüm değil ama ne yazık ki polisin uygulaması bu yönde oluyor, çözüm yerine kökünü kesip atıyor. Benim maç izlemek için stada gitme sebebim taraftarlardır, rakip taraftarlar da olmalıdır, yoksa evimde de maçı izleyebiliyorum.

Yazıda belirtmemişsin ama Ankaragücü taraftarlarını dışarıya atan çevik kuvvet ekibini tüm Adana Demirspor taraftarları alkışladı, o anda galeyana gelerek ben de bir ara alkışlamış olabilirim.
demirciburkay dedi ki…
Bu maçta asıl olay karşı takım taraftarının davranışıdır. Eğer bu tip bir yazı olacaksa bu maç uygun bir maç değil.
Koyduk mu tezahüratı, yazıldığı gibi modadır. İlk golü attık, biz yaptık, onlar attı onlar yaptı. Kimse de bir demedi. Ne olduysa üstlerini çıkarıp koltukları söküp atmaya başladılar, son olarak da patlayıcı madde attılar bu da sakin duran kale arkası taraftarına gelince film koptu.
Yoksa polis stada girerken çok güzel davrandı onlara. 3. golü yeyince de toplanıp gittiler.
Kimse kusura bakmasın, deplasman taraftarı da ne yapacağını bilecek. Olay çıkarmaya gelmişlerdi, 'biz çok çılgınız' modunda bıçkın taraftar olarak dönünce anlatacak hikaye istiyorlardı. Aldılar hikayelerini, takımlarını bırakıp döndüler.
coulibaly dedi ki…
Dün maratondan, tam anlayamadım olaylar nasıl başladı ama çok da önemi yok. Ben bugüne kadar Adanaspor ve Miy dışında, misafir tribüne gelenlere direkt bir tepki olduğunu görmedim. Maç esnasında atmosferden dolayı gerginliklerin, dünkü gibi küçük olayların olması gayet doğal, sonuçta kitleyle birlikte oynanan bir oyun bu. Ama maç sonunda Ankaragüçlülerin savaş ilan edip, Ankara'da intikam alırız gibi söylemlerde bulunması, tehditler savurması son derece çirkin. Ankara'da öğrencilik yapıp, tribün kültürünü merak ettiğimden 3-4 defa Ankaragücü maçına gittiğimden aslında bu tavırlarına çok da şaşırmadım. Sırf Bursaspor'la husumet halinde olduğu için, Beşiktaş'la husumet halindeyiz mantığına sahip, İstanbul takımları düşmanımız, Göztepe'yi sevmeyiz gibi bir bakış açısına sahip bir taraftar kitlesi var. Sürekli bir gündem de olma, düşman arama çabaları mevcut. Sahada gelmeyen başarıdan dolayı, popülariteyi başka gündemlerde arıyorlar. Biz de dahil daha önce bir çok köklü kulüp, kötü yönetimden, borçlar yüzünden alt liglerde mücadele etmek zorunda kalanlar, kapanan kulüpler oldu . Ama bu durumu Ankaragücü kadar arabesk hale getirip, vay efendim biz ligden düştük 17-18 yaşında çocuklarla oynuyoruz, şimdi bizi kim yeniyorsa günü geldiğinde intikam alınacak gibi bir söz de görmedim daha önce hiçbir tribünde. Bana tribün dostluğu da, düşmanlığı da saçma geliyor. Sonuçta her takım sahaya kazanmak için çıkıyor. Ama bazı tribünler olaya başka yönlerden yaklaşıyor, dün olduğu gibi. Bizim kendimizi eleştirmemiz gereken noktalar yok mu ? Çok var, gayet güzel tespitlerle yazılmış zaten, katılmamak mümkün değil. Bunu düzeltmek öncelikle Şimşekler Grubuna düşüyor. Ama bu eleştiri bence de Ankaragücü maçı için geçerli değil. Dün tribünlerde yaşananlardan dolayı ne kadar mutsuzsam, sahadaki sonuçtan dolayı da bir o kadar mutluyum. Emeği geçen herkesin yüreğine sağlık.
Unknown dedi ki…
ankara tayfası yine olgunluğunu farklı bakış açısını göstermiş teşekkür ediyoruz. tribünde şiddet dönüp dolaşıp biz kendimize zarar veriyor!

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ben Bunu Hak Ettim...

Bugüne kadar yazdığım en zor yazılardan biri bu.  Yanımda küçücük iki çocuk vardı maçta, sevdim onları öptüm. Hatta babası yorulmuştu da aldım onu omzuma maçı bir süre birlikte izledik. O esnada çocuğun nasıl heyecanlandığını gördüm. Bacakları kasılıyordu, boynumun sıkıştığını hissettim. Sonra bağırdı ve akabinde ellerini vücudunu titreme alacak kadar sıktı. Bu çocuk sanırım 4,5-5 yaşlarındaydı. Tam benim kızımın yaşlarında. İşte o anda aslında anlamalıydım hak ettiğimi bu belayı. Çünkü ben de çocuklarımı bu acıya götürüyorum. Onlar acıya doğru yürürken, ben her Demirspor deyişlerinde mutlu oluyorum. Her mavi-lacivert deyişlerinde mutlu oluyorum. Onlar da bana başarı videosu gönderiyorlar.   Ben böyle bir babayım işte. Çocuklarının bu tür videolarına bakıp, duygulanan mutlu olan bir babayım. Onlara mavili, armalı kıyafetler alıp ellerimle uçuruma götüren bir babayım. Tabi ki Allah belamı verecek.  Kendi isteğim dışında görev yerim değiştirildi. Ailem paramparça oldu. Ta

NE OLDU SİZE?

En sonda söyleyeceğimi en başta söyleyeyim. Bu bir tribün yazısıdır. Tribünlere yazılmıştır. Demirspor tribünlerine.  Sasa Polyester Sanayi A.Ş.  Baştuğ Metalürji San. A.Ş.  Beyteks Tekstil San. Tic. A.Ş.  Elita Gıda San. Tic. A.Ş.  Abdioğulları Plastik Ambalaj San. A.Ş.  Dioki Petrokimya San. A.Ş.  Güney Çelik Hasır ve Demir Mamulleri San. Tic. A.Ş. Bu şirketler ISO kayıtlarına göre Türkiye’nin en büyük 300 firması içinde Adana’da faaliyet göstermekte olanlar.  Bu şirketlerden bir tane forma reklamı aldık mı?  Stad sponsorluğu?  Ne bileyim altyapı desteği?  Kim takımı fonluyor?  Murat Sancak ve ilişkili şirketleri, çevresi vesilesi ile kulübe kazandırdığı sponsorlar.  Adana bu, Demirspor bu. Bunu unutmamak gerekir. Ben Murat Sancak’ı bir başkan, bir ağabey olarak çok seviyorum ve çok takdir ediyorum. Kulübümüz üzerindeki emeklerini asla yok sayamam. Benim diyen Adanalıdan, benim diyen Demirsporludan daha fazla katkısı var kulübe.  Bugün dünya yıldızı futbolcu alırız almayız ama bekley

Adana Demirspor: 4 - Beşiktaş: 2

 Adana Demirspor varsa umut vardır. 3. kalecisi, yedek oyuncusu, sahası, tribünü fark etmez; Demirsporlu devam eder! Bugün 4-0'a getirdiğimiz maçtan iki farklı galip ayrıldık. İç sahadaki kayıpsız gidişat devam etti. 3. haftanın erteleme maçında, öncesinde hafta sonunun kaleci ve kırmız kart krizlerinin damga vurduğu, maç içinde ilk golü atan Belhanda'nın da fenalaşıp oyuna devam edemediği, 2008'li yedek kaleci, 2005'li yedek oyuncularla kadroyu tamamladığımız günde yine skor üretmeyi bildik; yediğimizden fazlasını attık. İşte kazanmanın yolu bu! Belhanda, Niang, Emre Akbaba ve Yusuf Erdoğan'la fileleri sarstık. Niang'ın dördüncü, Yusuf Erdoğan'ın üçüncü golleri oldu. Bu lige damga vuracağımızı biliyorduk; öyle olmaya devam ediyor.