Ana içeriğe atla

Güzel Bir Pazar Günü...

Güzel bir gün oldu; güzel bir deplasman... Aslında böyle olmalı, rahat gidip, rahatça izleyip, rahat rahat dönmeliyiz. Bu bir istisna olmasın!

Beyazlar içinde Ankara'dan yola koyulduk. Uyku mahmurluğu ile kar beyazı birbirine karıştı. Belki de bu güzel pazar günü bu karışımın bir ürünüydü.



Ankara kar altındaydı ama Körfez tam tersine... Güneş bizim üzerimize parladı. Adana'dan 3 otobüs taraftar, İstanbul'dakiler ve bizden gidenlerle, birbirini tanıyan güzel bir kalabalık vardı.




Pankartı asıp tribünde yerimizi alırken maçın başında golü attık, herşeyin farklı olacağı daha buradan belliydi.






İlk yarı onların baskısıyla geçti ama oyunu tutmayı başardık. Erçağ'ın erken sakatlanması hücum işlerini etkiledi. Takımın forvetsizliği çok büyük sorun.

İkinci yarı rakibe alan bırakmadık. Arkadaki boşlukları iyi değerlendirsek başka goller de gelebilirdi. Özellikle son dakikalarda net pozisyonlar kaçırdık.

Maç sonu, futbolcularla karşılıklı ADS çekildi; keyifler yerindeydi.
Takım derli toplu görünüyordu. Futbol oynamaya istekliydi. Soner takımın en iyisiydi diyebilirim. Yenilerden Necati ve Soner yeni takımlarında sırıtmadı.


Uzun süre sonra bir deplasmandan galibiyetle dönmek! Ne güzel...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ben Bunu Hak Ettim...

Bugüne kadar yazdığım en zor yazılardan biri bu.  Yanımda küçücük iki çocuk vardı maçta, sevdim onları öptüm. Hatta babası yorulmuştu da aldım onu omzuma maçı bir süre birlikte izledik. O esnada çocuğun nasıl heyecanlandığını gördüm. Bacakları kasılıyordu, boynumun sıkıştığını hissettim. Sonra bağırdı ve akabinde ellerini vücudunu titreme alacak kadar sıktı. Bu çocuk sanırım 4,5-5 yaşlarındaydı. Tam benim kızımın yaşlarında. İşte o anda aslında anlamalıydım hak ettiğimi bu belayı. Çünkü ben de çocuklarımı bu acıya götürüyorum. Onlar acıya doğru yürürken, ben her Demirspor deyişlerinde mutlu oluyorum. Her mavi-lacivert deyişlerinde mutlu oluyorum. Onlar da bana başarı videosu gönderiyorlar.   Ben böyle bir babayım işte. Çocuklarının bu tür videolarına bakıp, duygulanan mutlu olan bir babayım. Onlara mavili, armalı kıyafetler alıp ellerimle uçuruma götüren bir babayım. Tabi ki Allah belamı verecek.  Kendi isteğim dışında görev yerim değiştirildi. Ailem paramparça oldu. Ta

Başkan Krizi

 Sahadaki kriz en tepeye de yansıdı; Murat Sancak dün akşam başkanlığı Metin Korkmaz'a devrettiğini açıkladı. Gelişmeleri görebilmek adına biraz beklemek gerekli ama şu anda birkaç neden ve ihtimal var gibi görünüyor: Birincisi, "tamam vazgeçtim" deyip geri dönmesi; daha önce yapmıştı. İkincisi, "TFF'de FETÖcüler var" yönlü açıklamaları ve hakem camiasına eleştirilerinden dolayı çeşitli hukuki ve mali sıkıştırmalara maruz kalması. O yüzden biraz geri plana çekilmek istemiş olabilir. Metin Korkmaz eliyle yönetime devam eder. Üçüncüsü, parasının bitmiş olması ve Adana Demirspor'dan tamamen uzaklaşması. Başkan'ın en büyük sorunlarından biri iletişim stratejisinin düzgün olmaması. Attığı twitler ve açıklamalar fazla öfkeli. Çoğu zaman kötü Türkçe ile karman çorman açıklamalar yapıyor. Twitter (X) infosundaki yazılar/iddialar bile kötü yazılmış. En basitinden, Adanademirspor değil, Adana Demirspor yazması gerekli. Kulübün sosyal medya hesapları iyi yöneti

Demirspor Taraftarı Ayakta

 Adana Demirspor taraftarı, kendisini küme düşürmekle tehdit eden eski Başkanlarına karşı yaptığı açıklamalarla tavrını gösterdi. Umut Düşkün'ün başlattığı açıklama silsilesi, Şimşekler Grubu 'nun diğer liderleri, Ankara Tayfası , İzmir Tayfası ve diğer oluşumların net tavırları ile güçlendi. Ortak ses, kimse Demirspor'dan üstün değildir ve Demirspor tribünüyle vardır şeklindeydi. Yıllardır alt liglerde mücadele etmiş bir camiaya bu tehdit sökmedi.