Ana içeriğe atla

Bir Anadolu Kenti Daha...

Bir Anadolu kentini daha mutlu ettik bugün. Adana'dan, İstanbul'dan, Ankara'dan, Kayseri'den gelen Demirsporlular bugün tek galibiyetli Çankırısporluların sevincini izlemek zorunda kaldı.

Bence takım berbattı. Soner dışında kimse iki yıldız dahi alamaz. U18 maçlarından daha çok keyif alıyorum.

Sahadakilerde hiçbir kıpırtı olamyınca tribün de havaya giremiyor. Uyduruk bir şehir, uyduruk bir stat, berbat bir zemin... Konuk takım seyircisinin yanına alınıp işi gücü tahrik olan saçmasapan ev sahibi taraftar.

Bugünün tek güzel yanı hep birlikte maç izlemekti. Vertumnus'un bizimle olmasıydı. Ama izlediğim maç, gerçekten çok kötüydü.

Futbolcularımıza bu başarılarından dolayı teşekkür(!) ediyoruz.

Yorumlar

MaviLacivert01 dedi ki…
Ne yazıkki Demirspor geleneği bozulmadı ve düşme hattındaki,galibiyeti olmayan bir takıma daha puan kaybettik..!Alıştık sanırım bu duruma..Bu arada Yozgattan gelenleri yazmayı unutmuşsunuz abi..
yavuzy dedi ki…
Kusura bakmayın, unutmuşuz. Elbet başka illerden gelenler de vardır; bu acıya başka yörelerden ortak olanlar...
yavuzy dedi ki…
Pankartınız bizimkinin hemen yanındaydı tabii, şimdi hatırladım.
MaviLacivert01 dedi ki…
Estagfirullah abi..Sadece hatırlatmak istedim..Ayrıca bizim pankart evde falan baya bir görkemli duruyordu ama sizin pankartın yanında çok sönük kaldı..Birdaha yanyana asmamaya özen göstereceğiz :)

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nesrin'in Hikayesi : "15 Saat 47 Dakika…Ve Toprak…"

Ön-Not: Nesrin Olgun Aslan’ın hikayesini yazmaya başladığımda kimi zaman soğuk bir suyun ve karanlığın içinde, kimi zaman sonunda varabildiğim bir kıyıda hissettim kendimi. Yazmaya devam ederken önce zor tutuyordum gözyaşlarımı, bir noktadan sonra akmaya başladı hepsi. Yazımı, ağlayarak bitirebildim ancak…Kendisinin web sitesinden (http://www.nesrinolgun.com) ve dönemin Hürriyet Londra Temsilcisi Faruk Zapçı’nın anılarından yararlandım, teşekkürlerimi sunuyorum…Çok uzatmadan, Nesrin’in Hikayesi’ne başlıyorum… 1964 Adana Yüzme havuzunun kenarında 7 yaşında kara kuru bir kız çocuğu duruyor. Havuzun içinde Adana Demirspor Kulübü yüzücüleri. Erkekler çoğunlukta. Küçük kız etrafına bakıyor. Sadece 4 kız çocuğu var. Nesrin, Adana Demirspor’un 4 kızından biri oluyor o gün…Giriyor havuza. 1973 – 1975 Adana Nesrin, 16 yaşında. Yüzüyor. 7 yaşında girdiği havuzdan, kısa mesafede 100’e yakın madalya ve şilt çıkartıyor. Kışları masa tenisi oynuyor, Türkiye 2.liği, Türkiye 3.lüğü var. 17 yaşında mar...

Sahadan Çekildik

 Ligden düşerken bile şeklimiz belli, çünkü Alemin Delikanlısı Adana Demir... Galatasaray maçındaki kör göze parmak penaltı kararı rezaletine karşı, yönetim takımı sahadan çekti. Son 2 sezondur rezalet yönetimimiz, aleyhimize hakem hatalarını kolaylaştırıyordu. İki yanlış bir doğru etti. Türk futbolunun her yerden dökülen imajına, yıkılan bir Demirspor karşı çıkabilirdi sadece. O da oldu, biz yaptık! Bundan sonra İstanbul takımlarınızla size iyi eğlenceler...

Sezon Değerlendirmesi

 Bu sezon için saha içini konuşmak anlamsızdı ama yine de söylemek gerekir ki sahadaki mücadele o kadar da kötü değildi. Geçen sezon 2. ve 3. lig takımlarında kiralık oynayan oyuncularımızla idare ettik. Son haftalarda sahaya çıkacak kadroyu zor tutturduk. Sezon başıyla sonu arasında kadroda büyük değişimler oldu. Bütün bunların sorumlusu, paraları ödemeyen Murat Sancak ve yönetimiydi. Bir yerde patlama yapar diye umut bağlamadığımız genç oyuncular maçların belli anlarına kadar direnci ayakta tuttular. Ancak son bölümlerde oyundan düştük; kadro derinliği olmadığı için de en ufak kişisel hata, sakatlık ya da kart cezaları sonuca direkt etki etti. 2-0'dan öndeyken kaybettiğimiz maçlar oldu. Tabii rakiplerin bizim maçı çeviremeyeceğimizin farkında olmaları, her halükarda kazanırız düşünceleri kendi adlarına tempoyu yükseltmelerini engellemiş olabilir. Yine de şans faktörü yanımızda olsa puan alacağımız bir kaç maç daha vardı diye düşünüyorum. Sezon başında yazdığım gibi, şerefli mağlu...