Ana içeriğe atla

Güneşli Mayıslar?

Resim
Yazan:
Demirspor taraftarının mayısları keyifsizdir. Ya son maça kadar heyecanı sürer ve hevesi kursağında kalır, ya o noktaya bile gelmemiştir, şu kahır bitsin diye bekler mayısı. Bizim için hep kederli hep sonbahardan bir aydır mayıs. Başkalarının keyfini izlemekten yorulduğumuz bir aydır...

Uzun süre sonra en rahat pazarımız; şu an Adana'da güneşli bir gün, tribün makara, umutlar Antalya'da.

Son haftaya rahat girdik, ama önümüzdeki iki hafta için gerçekten umutlu olan kimler var?

Bu kez mayıs bizim için farklı oalcak mı?

Az önce Mersin İdman Yurdu, Süper Lig'e çıktı. Geçen yıl son maçta kümede kalmıştı, bu yıl da devreyi 9. bitirmişti.

Geçen hafta Göztepe için güneşli bir gündü; birkaç yıl önce amatör kümedelerdi.

Keza Tavşanlı Linyit; altıpastan girmeyen topla, kaçırdığımız penaltılarla, şimdi onlar Süper Lig'in kapısında. Tesissiz, statsız... Amatör kümeden Süper Lig kapısına.

Demek ki o kadar zor değil. Sadece hava durumuna bağlı değil mayısların güneş açması. Planlı birkaç adım, disiplinli bir teknik heyet, kumpasa bulaşmayacak futbolcular.

Zor değil, yapabiliriz. Umutsuzluğu umuda çevirmek, bazen 1 yılda, bazen yarım sezonda, belki de 2 hafta içinde...
Etiketler:

Yorumlar

Fırat Ateş dedi ki…
Gayet yerinde örneklerle ve en net, en yalın ifadelerle duygularımıza tercüman olmuş son zamanların en güzel yazısı. Kalemine sağlık Yavuz!
9 Mayıs 2011 11:22
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nesrin'in Hikayesi : "15 Saat 47 Dakika…Ve Toprak…"

Yazan:
Ön-Not: Nesrin Olgun Aslan’ın hikayesini yazmaya başladığımda kimi zaman soğuk bir suyun ve karanlığın içinde, kimi zaman sonunda varabildiğim bir kıyıda hissettim kendimi. Yazmaya devam ederken önce zor tutuyordum gözyaşlarımı, bir noktadan sonra akmaya başladı hepsi. Yazımı, ağlayarak bitirebildim ancak…Kendisinin web sitesinden (http://www.nesrinolgun.com) ve dönemin Hürriyet Londra Temsilcisi Faruk Zapçı’nın anılarından yararlandım, teşekkürlerimi sunuyorum…Çok uzatmadan, Nesrin’in Hikayesi’ne başlıyorum… 1964 Adana Yüzme havuzunun kenarında 7 yaşında kara kuru bir kız çocuğu duruyor. Havuzun içinde Adana Demirspor Kulübü yüzücüleri. Erkekler çoğunlukta. Küçük kız etrafına bakıyor. Sadece 4 kız çocuğu var. Nesrin, Adana Demirspor’un 4 kızından biri oluyor o gün…Giriyor havuza. 1973 – 1975 Adana Nesrin, 16 yaşında. Yüzüyor. 7 yaşında girdiği havuzdan, kısa mesafede 100’e yakın madalya ve şilt çıkartıyor. Kışları masa tenisi oynuyor, Türkiye 2.liği, Türkiye 3.lüğü var. 17 yaşında mar...
10 yorum
Devamı

Ben Bunu Hak Ettim...

Yazan:
Bugüne kadar yazdığım en zor yazılardan biri bu.  Yanımda küçücük iki çocuk vardı maçta, sevdim onları öptüm. Hatta babası yorulmuştu da aldım onu omzuma maçı bir süre birlikte izledik. O esnada çocuğun nasıl heyecanlandığını gördüm. Bacakları kasılıyordu, boynumun sıkıştığını hissettim. Sonra bağırdı ve akabinde ellerini vücudunu titreme alacak kadar sıktı. Bu çocuk sanırım 4,5-5 yaşlarındaydı. Tam benim kızımın yaşlarında. İşte o anda aslında anlamalıydım hak ettiğimi bu belayı. Çünkü ben de çocuklarımı bu acıya götürüyorum. Onlar acıya doğru yürürken, ben her Demirspor deyişlerinde mutlu oluyorum. Her mavi-lacivert deyişlerinde mutlu oluyorum. Onlar da bana başarı videosu gönderiyorlar.   Ben böyle bir babayım işte. Çocuklarının bu tür videolarına bakıp, duygulanan mutlu olan bir babayım. Onlara mavili, armalı kıyafetler alıp ellerimle uçuruma götüren bir babayım. Tabi ki Allah belamı verecek.  Kendi isteğim dışında görev yerim değiştirildi. Ailem param...
1 yorum
Devamı

Sahadan Çekildik

Yazan:
 Ligden düşerken bile şeklimiz belli, çünkü Alemin Delikanlısı Adana Demir... Galatasaray maçındaki kör göze parmak penaltı kararı rezaletine karşı, yöntem takımı sahadan çekti. Son 2 sezondur rezalet yönetimimiz, aleyhimize hakem hatalarını kolaylaştırıyordu. İki yanlış bir doğru etti. Türk futbolunun her yerden dökülen imajına, yıkılan bir Demirspor karşı çıkabilirdi sadece. O da oldu, biz yaptık! Bundan sonra İstanbul takımlarınızla size iyi eğlenceler...
Yorum Gönder
Devamı