Ana içeriğe atla

Geleneğimiz Geleceğimizdir - 2

Resim
Yazan:


Geçtiğimiz yıl play off karşılaşmaları öncesinde bu konuyla ilgili anımı aktardığım bir yazı yayınlamıştım blogda. Dün gece Şefik Akkurt ağabeyimiz 1994 yılında süper lige yükseldiğiniz o meşhur final maçının son anlarındaki heyecanı ve bitiş düdüğünün ardından yaşanan o muhteşem görüntüleri yayınladı youtube'da. Yüzümüzde buruk bir gülümsemeyle bir kez daha o yoksun günlerdeki şampiyonluk anına gittik. Merhum Orhan Ağabey'in (Demirdal) heyecandan bir o yana bir bu yana gidişi, Metin Türel hocamızın asabiyeti, Malzemeci Apo'nun deliye dönmüş halleri, Ümit Özkalp ağabeyimizin son çıktığı resmi maçı şampiyonlukla bitirmesi, mutluluktan ağlayan futbolcularımız ve tribünde şampiyonluk türküleri söyleyen büyük Adana Demirspor taraftarı...

Bu büyük mutlulukta payı olan herkese bir kez daha teşekkürlerimi sunuyorum.

Geçtiğimiz yıl yayınladığım diğer yazı için buraya tıklayın

Etiketler:

Yorumlar

yavuzy dedi ki…
Hatırla, hatırla, '94 ruhunu hatırla!
11 Mayıs 2011 11:03
geyik1940 dedi ki…
Umarım 22 Mayıs'ta tekrar 'İşte şampiyon, işte taraftar' diyebiliriz!
11 Mayıs 2011 19:04
Alpaslan KUŞVURAN dedi ki…
Bunu her izlememde tüylerim diken diken olur. Play off'lar öncesi takıma maddi katkı sağlaması için şehirde "bir kibritte sen çak" adında kampanya düzenlenmiş, her yere pankartlar asılmıştı. O zamanki adıyla 1.lige çıkmak için favori değildik. 1. lige çıkma yolunda içinde ümit besleyen vefakar ve cefakar Demirspor taraftarı vardı sadece, kimse yoktu. Takım Büyük Sürmeli Oteli'ne yerleşmiş, futbolcuların odalarındaki minibarları ve telefonları kullanmamaları tembihlenmiş, herkese jeton dağıtılmıştı. O sezon elini cebine atmayan, hiçbirşey yapmayan siyasiler takım finale kalınca bunu şova çevirmek için çanta dolusu para ile Ankara yolunu tutmuşlardı. Bizlerde maçı izlemek için yola koyulmuştuk. O dönemlerden aklıma mıh gibi çakılan görüntüler yine taraftarımız ile ilgiliydi. 480 km'lik Adana-Ankara yolunu "Can" otobüslerinde ayakta gelmişlerdi...
12 Mayıs 2011 01:22
Adsız dedi ki…
Çok fazla umutlanmayın,mağmafi alıştık artık yenilsede beş yesede üzülmüyorduk.İlk maç benim favorim malatya ile yeni bir beşliğe hazır olun hezimeti yerinde görmeye geliyoruk.
12 Mayıs 2011 07:58
yavuzy dedi ki…
Umut fakirin ekmegi... Zafere dogru yuruyelim,inanin cocuklar!
12 Mayıs 2011 21:51
yavuzy dedi ki…
Blogger'daki bi sorun nedeniyle son iki yorum silinmis. Sanirim bloglari 12mayis tarihine geri aldilar. Yorum silmedik yanlis anlasilmasin. Salgam'in yorumunu yeniden eklemeye calisacagim.
14 Mayıs 2011 11:08
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nesrin'in Hikayesi : "15 Saat 47 Dakika…Ve Toprak…"

Yazan:
Ön-Not: Nesrin Olgun Aslan’ın hikayesini yazmaya başladığımda kimi zaman soğuk bir suyun ve karanlığın içinde, kimi zaman sonunda varabildiğim bir kıyıda hissettim kendimi. Yazmaya devam ederken önce zor tutuyordum gözyaşlarımı, bir noktadan sonra akmaya başladı hepsi. Yazımı, ağlayarak bitirebildim ancak…Kendisinin web sitesinden (http://www.nesrinolgun.com) ve dönemin Hürriyet Londra Temsilcisi Faruk Zapçı’nın anılarından yararlandım, teşekkürlerimi sunuyorum…Çok uzatmadan, Nesrin’in Hikayesi’ne başlıyorum… 1964 Adana Yüzme havuzunun kenarında 7 yaşında kara kuru bir kız çocuğu duruyor. Havuzun içinde Adana Demirspor Kulübü yüzücüleri. Erkekler çoğunlukta. Küçük kız etrafına bakıyor. Sadece 4 kız çocuğu var. Nesrin, Adana Demirspor’un 4 kızından biri oluyor o gün…Giriyor havuza. 1973 – 1975 Adana Nesrin, 16 yaşında. Yüzüyor. 7 yaşında girdiği havuzdan, kısa mesafede 100’e yakın madalya ve şilt çıkartıyor. Kışları masa tenisi oynuyor, Türkiye 2.liği, Türkiye 3.lüğü var. 17 yaşında mar...
10 yorum
Devamı

Ben Bunu Hak Ettim...

Yazan:
Bugüne kadar yazdığım en zor yazılardan biri bu.  Yanımda küçücük iki çocuk vardı maçta, sevdim onları öptüm. Hatta babası yorulmuştu da aldım onu omzuma maçı bir süre birlikte izledik. O esnada çocuğun nasıl heyecanlandığını gördüm. Bacakları kasılıyordu, boynumun sıkıştığını hissettim. Sonra bağırdı ve akabinde ellerini vücudunu titreme alacak kadar sıktı. Bu çocuk sanırım 4,5-5 yaşlarındaydı. Tam benim kızımın yaşlarında. İşte o anda aslında anlamalıydım hak ettiğimi bu belayı. Çünkü ben de çocuklarımı bu acıya götürüyorum. Onlar acıya doğru yürürken, ben her Demirspor deyişlerinde mutlu oluyorum. Her mavi-lacivert deyişlerinde mutlu oluyorum. Onlar da bana başarı videosu gönderiyorlar.   Ben böyle bir babayım işte. Çocuklarının bu tür videolarına bakıp, duygulanan mutlu olan bir babayım. Onlara mavili, armalı kıyafetler alıp ellerimle uçuruma götüren bir babayım. Tabi ki Allah belamı verecek.  Kendi isteğim dışında görev yerim değiştirildi. Ailem param...
1 yorum
Devamı

Sahadan Çekildik

Yazan:
 Ligden düşerken bile şeklimiz belli, çünkü Alemin Delikanlısı Adana Demir... Galatasaray maçındaki kör göze parmak penaltı kararı rezaletine karşı, yöntem takımı sahadan çekti. Son 2 sezondur rezalet yönetimimiz, aleyhimize hakem hatalarını kolaylaştırıyordu. İki yanlış bir doğru etti. Türk futbolunun her yerden dökülen imajına, yıkılan bir Demirspor karşı çıkabilirdi sadece. O da oldu, biz yaptık! Bundan sonra İstanbul takımlarınızla size iyi eğlenceler...
Yorum Gönder
Devamı