Ana içeriğe atla

Tatangalar...

Resim
Yazan:
Aradaki husumet her ne olursa olsun, Adana Demirsporlu olup hayata Tatangalar gibi bakanlarla, Sakaryasporlu olup yüreği Şimşekler gibi çarpanlar var, biliyorum...

Sonunda kazanan biz olacağız! Düşmanlık, rekabet, kavga, dövüş değil...

Forza Kurtuluşa Kadar Savaşanlar!
Forza Asla Yılmayanlar!
Etiketler:

Yorumlar

yavuzy dedi ki…
Yenildik ama sahada da tribünde de temiz bir maç olmuş. Sakarya tribününden bizim tribünün görünüşü için bknz: http://twitpic.com/42vqm3/full
23 Şubat 2011 16:16
kutsal deli dedi ki…
arkadaşlar, facebook ortamında ankara'dan gelen ads'lilerle tatangalar'ın bolu'da karşılaştığı ve ciddi şekilde kavga ettiği yazılıyor. böyle birşey söz konusu mu?
23 Şubat 2011 23:10
yavuzy dedi ki…
Hayır, değil. Bizden organize bir gidiş olmadı. Bahsi geçen "Ankara'dan gidenler", biz değil, Sakaryaspor'un taraftarları. Grubun Adana'ya giden otobüslerinden biriyle, Ankara'ya gelen Sakaryalılar karşılaşmış... Tabii olayların gerçekliği ya da abartılıp abartılmadığı da meçhul. Yarın anlaşılır durum...
23 Şubat 2011 23:33
kutsal deli dedi ki…
rahatladım, umarım önemli birşey söz konusu değildir.
ads'yi seviyorum, seviyoruz. öyle ki; ankara'daki gençler maçında ankara'da üniversite okuyan birçok tatanga'yla ads tribünlerinde karşılaşmış ve 'aramızda kalsın, kimseye söylemek yok' makarası yapmıştık.
ilerleyen günlerde daha güzel şeyleri konuşmak, daha güzel ortamlarda beraber bulunmak dileğiyle..
selamlar.
23 Şubat 2011 23:45
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ben Bunu Hak Ettim...

Yazan:
Bugüne kadar yazdığım en zor yazılardan biri bu.  Yanımda küçücük iki çocuk vardı maçta, sevdim onları öptüm. Hatta babası yorulmuştu da aldım onu omzuma maçı bir süre birlikte izledik. O esnada çocuğun nasıl heyecanlandığını gördüm. Bacakları kasılıyordu, boynumun sıkıştığını hissettim. Sonra bağırdı ve akabinde ellerini vücudunu titreme alacak kadar sıktı. Bu çocuk sanırım 4,5-5 yaşlarındaydı. Tam benim kızımın yaşlarında. İşte o anda aslında anlamalıydım hak ettiğimi bu belayı. Çünkü ben de çocuklarımı bu acıya götürüyorum. Onlar acıya doğru yürürken, ben her Demirspor deyişlerinde mutlu oluyorum. Her mavi-lacivert deyişlerinde mutlu oluyorum. Onlar da bana başarı videosu gönderiyorlar.   Ben böyle bir babayım işte. Çocuklarının bu tür videolarına bakıp, duygulanan mutlu olan bir babayım. Onlara mavili, armalı kıyafetler alıp ellerimle uçuruma götüren bir babayım. Tabi ki Allah belamı verecek.  Kendi isteğim dışında görev yerim değiştirildi. Ailem paramparça oldu. Ta
1 yorum
Devamı

"akrep gibisin kardeşim"

Yazan:
Son birkaç gündür yaşanan transfer krizine dair bir şey demek istemiyordum ama en son Başkan'ın "ben gidiyorum o zaman" restine karşı artık bir ses çıkarayım dedim. Ama Başkan'a diyecek bir şey yok. Onun hali tavrı belliydi zaten; para bende istediğimi yaparım, istediğimi getiririm-götürürüm, kimseye hesap vermem... Daha önce, "ben olmasam Yenice'nin ötesine gidemezsiniz" diyenlerin 2020-2021 versiyonu. Aynı kafa, aynı sonuç. Ben gidiyorum der, gider; kalıyorum der, kalır. Memleketin hali bu.  Sorun, menajerin biriyle takımı oyuncağa çeviren bu tutumu "büyüksün Başkan" diye koşulsuz alkışlamaktı. T akımın imajını yerle bir ederken,  Tanju'su, Anderson'u, harcadığı bir ton parayla bir yanda da taraftara posta koymasını görmezden gelenlerde asıl sorun. Başarı istiyoruz diye ses çıkarmadık, kısık sesle konuştuk, dışarıya karşı da savunduk.  Taraftar her zaman doğruyu söylemiyor olabilir ama Demirspor taraftar olmadan başka tek adam takımla
Yorum Gönder
Devamı

Hajduk Split, Strum Graz...ve Livorno

Yazan:
Adana Futbolu kitabında kısaca bahsetmiştik. Adana Demirspor, taa '50'li yıllarda Adana'da Avrupalı takımları misafir etmiş, kendi de eski kıtaya misafir edilmişti. Hajduk Split, Strum Graz, Beogradski bunlardan bir kaçıydı... Hajduk'un uzun süredir gol yememesiyle ünlü kalecisi Beara, Met Ahmet'in şutuyla avlanmıştı. Yine Uluslararası Demiryolları Futbol Şampiyonası için karma ekipler, Adana seyircisinin önünde boy göstermişti. Demirspor da Yugoslavya, Bulgaristan, Almanya, İran ve Suriye gibi ülkelere maçlar yapmaya gitmiş ve orada Türk Futbolu'nu temsilen bulunmuştu. O yıllarda yabancı ekiplerle oynanan maçların ne kadar nadir olduğunu, ulaşım ve iletişim imkanlarının sınırlılığını hayıtlayacak olursak, ne kadar büyük bir işe imza atıldığı daha net ortaya çıkar. Adanaspor'un 1981'de UEFA Kupası'nda oynadığı son maçtan beri, Adana'ya milli takımlar haricinde ilk kez Avrupalı bir ekip geliyor. İtalya Seria A'dan, gönlümüze yakın, Livorno. İ
35 yorum
Devamı