20 Nisan 2008'te oradaydık; en güzel deplasmanlarımızdan biriydi; galibiyetle ve gülen gözlerle dönmüştük. Bu kez orada olamayacağız ama İstanbul Tayfası, Pendik Stadı'nda mavilacivert atkıları yükseltecek.
Demirspor bu; her an her şey mümkün. Oyuncular değişse de hem dibe vurup hem son saniyeye kadar heyecan yaşatmak geleneği değişmiyor. İstanbul'da İnönü'de 3-0'dan maç çevirmek büyük iş. Takımın gerçek gücünü gösterdiği, belki de sezona merhaba dediğimiz maç oldu... Balotelli beklediğimiz patlamayı yaptı; İstanbul' da olması tesadüf değil. İlk yarıda acemice hatalar, Sinan ve Ferhat'ın dağılması, rakibin dalga dalga gelişini durduramamak can sıktı. Aslında kötü değildik ama rakip çok iyi başladı. İkinci yarı başında 3. Golü de yiyince moraller bozuldu. Ama işte Demirspor bu! Yaptı yapacağını... Rakibin oyuncu değişikliklerini lehimize çevirdik. 60. Dakikadan sonra Vargas ve Balotelli'nin şutları son dakikaya kadar umudu taşıdı. Assombalonga'nın dokunuşuyla 1 puana uzandık. Tebrikler, teşekkürler takım; devamı gelsin...
Yorumlar
Bir de cok alakasiz bir sey yazacagim. Oldum olasi bilgisayarda menejerlik oyunu oynayip sonra gelip gercek hayatta bunun karsiligini bekleyenlere uyuz olurum ama Demirspor oyunumda ilk sezon bir yerde kiralik olan Ali Can Celik geri dondugu sezon Bank Asya, sonraki sezonlarda da Super Ligde gol kralligini kimseye birakmadi. Isin ilginc yani ozelliklerinde cok da goze batan bir sey yok profiline bakinca ucuncu lig futbolcusu ama leblebi gibi gol atiyor bir sekilde. Gercek hayatta cok da bir sey yapamayim sonra disiplinsizlikten gonderilmis sanirim. Bu elemani canli gozle izleyen var mi? Oyunum bana niye boyle bir oyun oynuyor bilmiyorum.