Konuk Yazarımız ve sıkı takipçimiz, Nadir Avşaroğlu, Demirsporlu olmanın kendisi için ne anlama geldiğini aktarıyor. Güzel bir haftasonu yazısı olarak perşembeyi beklemeden ekliyorum. Belki de Nadir Abi'nin yazısı, diğer başka yazarlar ve konuklar için öncü olur; "Demirsporlu Olmak sizin için ne demek?" konseptli yazı serisi başlar, kim bilir?
--
Çocukluğumda oturduğumuz apartmanda, benden iki yaş büyük Yücel Abi vardı, Demirsporluydu. Yücel Abi'yi severdim, o yüzden Demirsporlu oldum.
Hele bir de, kendine artık dar gelen Demirspor formasını bana verince. O formayı ilk defa giyip, evin arkasındaki Vali Sahası’nda maç yapmaya gittiğim günü hiç unutmam. İsmail’in ortası ile bir de kafa golü bile atmıştım.
Bu satırlarda daha önce Geyik1940 yazmıştı.
http://demirgibiyiz.blogspot.com/2010/05/bir-sehir-iki-takm-bir-gozlem.html
O yazının devamında yine Güntekin Onay anlatır. Geçtiğimiz yıllarda Çukurova Üniversitesi'nde bir ödül törenine katılmış, uçağa yetişebilmek için taksi ara sokaklardan gitmiş. Dar Adana sokaklarında, 3 büyük(!) takımın formasından daha çok Demirspor formalı çocuklar dikkatini çekmiş. Kentin diğer takımının formasının esamesi bile yok.
İnsan bir takımı neden tutar, neden taraftarı olur, bilmem. Benim için hala lümpen bir tutum. Ancak insanın bilinci ile yenemediği, yüreğinin derinliklerinden atamadığı bir takım şeyler de var. Aslında taraf olmak, taraftar olmak, safını belirlemek iyi bir şeydir. Dolayısıyla taraftarı olduğun takımda seni bu anlamda temsil edebilmelidir. Belki gençken bir takımı neden tuttuğun anlaşılabilir. Yıllar geçtikçe bu sevdanın küllenmesi beklenir. Amaa...
Demirspor’lu olmak başka bir şeydir.
Bir tutkudur, bir sevdadır, bir duruştur.
Yastığında, düşünde, içindedir
Bir hain bıçak gibi kalbindedir.
Dermanı yoktur, bilirsin.
Seversin…
Çünkü Demirspor,
Gelenekten gelen bir güçle beslenir.
Demirspor özünde bir işçi takımıdır.
Demirspor taraftarının muhalif bir tavrı vardır.
Demirspor taraftarlığı bir tavrın, bir bakış açısının, bir duruşun simgesidir. Aynı kentin takımı Uzan ailesine satıldığında, o takım taraftarlarından çıt çıkmamıştır. Demirspor taraftarları bu durumun yanında çerez sayılabilecek çok daha küçük olaylar için boykotlar, açlık grevleri yapmış, yürüyüşler düzenlemiştir. Bu tavır sayesinde, Adana’nın bazı ileri gelenleri(!) tarafından Sabancı ailesinin Demirspor’u satın alması teklif edildiğinde, cesaret dahi edilememiştir.
Yıllarca alt liglerde oynarsın, sevdanda, tutkunda bir eksilme olmaz. Türkay’ın da yazdığı gibi bilirsin; "Demirspor hangi ligde oynarsa Süper Lig orasıdır". Yerini bilmediğin ilçelerin takımları üst liglerdedir, adını duymadığın belediye takımları seni sollar, belki içerlersin. Bazen kırılır, incinir, burkulur yüreğin. Yine de seversin. Bırak Süper Ligi, Demirspor sokakta oynasa, kaldırımda taraftar olasın gelir.
Bu bir sevdadır.
Bilirsin
Seversin
Bazen de koyar. Bir Mayıs akşamı Ankara sokaklarında dertli dertli yürürken, bir arkadaş düşünceli halini sorar. “TKİ Tavşanlı’ya mı yenildiniz, Tavşanlı hangi ile bağlı, bu Demirspor, bildiğimiz yıllar öncesinin Demirspor’u mu? Şimdi kaçıncı ligdesiniz?”
Oradan kaçasın gelir
Boğazın düğümlenir
O sözler paslı bir bıçak gibi
Yüreğinin derinliklerine saplanır
Ama bitmez sevdan
Aç kalırsın
Susuz kalırsın
Tütünsüz, uykusuz kalırsın
Demirspor sevdası terk etmez seni…
--
Çocukluğumda oturduğumuz apartmanda, benden iki yaş büyük Yücel Abi vardı, Demirsporluydu. Yücel Abi'yi severdim, o yüzden Demirsporlu oldum.
Hele bir de, kendine artık dar gelen Demirspor formasını bana verince. O formayı ilk defa giyip, evin arkasındaki Vali Sahası’nda maç yapmaya gittiğim günü hiç unutmam. İsmail’in ortası ile bir de kafa golü bile atmıştım.
Bu satırlarda daha önce Geyik1940 yazmıştı.
http://demirgibiyiz.blogspot.com/2010/05/bir-sehir-iki-takm-bir-gozlem.html
O yazının devamında yine Güntekin Onay anlatır. Geçtiğimiz yıllarda Çukurova Üniversitesi'nde bir ödül törenine katılmış, uçağa yetişebilmek için taksi ara sokaklardan gitmiş. Dar Adana sokaklarında, 3 büyük(!) takımın formasından daha çok Demirspor formalı çocuklar dikkatini çekmiş. Kentin diğer takımının formasının esamesi bile yok.
İnsan bir takımı neden tutar, neden taraftarı olur, bilmem. Benim için hala lümpen bir tutum. Ancak insanın bilinci ile yenemediği, yüreğinin derinliklerinden atamadığı bir takım şeyler de var. Aslında taraf olmak, taraftar olmak, safını belirlemek iyi bir şeydir. Dolayısıyla taraftarı olduğun takımda seni bu anlamda temsil edebilmelidir. Belki gençken bir takımı neden tuttuğun anlaşılabilir. Yıllar geçtikçe bu sevdanın küllenmesi beklenir. Amaa...
Demirspor’lu olmak başka bir şeydir.
Bir tutkudur, bir sevdadır, bir duruştur.
Yastığında, düşünde, içindedir
Bir hain bıçak gibi kalbindedir.
Dermanı yoktur, bilirsin.
Seversin…
Çünkü Demirspor,
Gelenekten gelen bir güçle beslenir.
Demirspor özünde bir işçi takımıdır.
Demirspor taraftarının muhalif bir tavrı vardır.
Demirspor taraftarlığı bir tavrın, bir bakış açısının, bir duruşun simgesidir. Aynı kentin takımı Uzan ailesine satıldığında, o takım taraftarlarından çıt çıkmamıştır. Demirspor taraftarları bu durumun yanında çerez sayılabilecek çok daha küçük olaylar için boykotlar, açlık grevleri yapmış, yürüyüşler düzenlemiştir. Bu tavır sayesinde, Adana’nın bazı ileri gelenleri(!) tarafından Sabancı ailesinin Demirspor’u satın alması teklif edildiğinde, cesaret dahi edilememiştir.
Yıllarca alt liglerde oynarsın, sevdanda, tutkunda bir eksilme olmaz. Türkay’ın da yazdığı gibi bilirsin; "Demirspor hangi ligde oynarsa Süper Lig orasıdır". Yerini bilmediğin ilçelerin takımları üst liglerdedir, adını duymadığın belediye takımları seni sollar, belki içerlersin. Bazen kırılır, incinir, burkulur yüreğin. Yine de seversin. Bırak Süper Ligi, Demirspor sokakta oynasa, kaldırımda taraftar olasın gelir.
Bu bir sevdadır.
Bilirsin
Seversin
Bazen de koyar. Bir Mayıs akşamı Ankara sokaklarında dertli dertli yürürken, bir arkadaş düşünceli halini sorar. “TKİ Tavşanlı’ya mı yenildiniz, Tavşanlı hangi ile bağlı, bu Demirspor, bildiğimiz yıllar öncesinin Demirspor’u mu? Şimdi kaçıncı ligdesiniz?”
Oradan kaçasın gelir
Boğazın düğümlenir
O sözler paslı bir bıçak gibi
Yüreğinin derinliklerine saplanır
Ama bitmez sevdan
Aç kalırsın
Susuz kalırsın
Tütünsüz, uykusuz kalırsın
Demirspor sevdası terk etmez seni…
Yorumlar