Ana içeriğe atla

Büyük Soner

Sayın Tolungüç, takımımıza hoşgeldiniz.

Ben sizi Büyük Soner olarak hatırlarım; Trabzonspor'un karakterli jenerasyonunda önemli bir parçaydınız. Büyüklüğünüzü, Okan Buruk hadisesindeki tavrınız ve açıklamalarınızla da perçinlemiştiniz o zamanlar.

Sayın Tolungüç, göreve geldiğiniz günden beri duruşunuz, açıklamalarınız, haliniz tavrınız, o eski günlerinizden pek birşey değişmediğini gösteriyor ve beni mutlu ediyor. Ama umutlanmanın iyi birşey olmadığını bilen bir taraftarım. Çünkü, başta yeni ve eskimeyen başkanımız Sayın Tuncel'in yoğun emekleriyle, bu taraftarın burnu fazlasıyla sürtüldü.

Sayın Tolungüç, ne yazık ki Adana Demirspor'da sadece işini yapan, ahlaklı bir duruş sergileyen, takıma karakterli bir oyun oynatan teknik adamlar fazla barınamıyor. Bu gerçeği bilmenizi istedim. Son yıllarda Behzat Çınar, Sadi Tekelioğlu gibi sadece işini yapmaya odaklanan hocalarımız yerel basının ve kaynayan Demirspor kazananın işbirliğiyle heba edildiler. Dilerim ki sizin bu eli yüzü düzgün açıklamalarınız onların canını sıkmaz. Dilerim ki Demirspor camiası, bu kez bizi yanıltır ve sizi sonuna kadar destekler.

Sayın Tolungüç, Demirspor'da yıllardır karakterli oyuncu-teknik adam-yönetici üçlemesi bir arada olmadı. Bunlardan en fazla ikisi yan yana gelebildi ki kimi yıllar üçüne de hasrettik. Şu anki patronunuz Sayın Tuncel'in de sportif geçmişi içler acısı. Kendisi 7 kere gelip 8 kere gitti hep ardında yıkım bıraktı. Bize uzay takımları kurup, gökyüzüne çıkardıktan sonra, oralardan aşağı bıraktı. Ufomuzun benzini bittiği için, tali yollarda bizi gelip geçen taşra takımı otobüslerine selam çaktık. Sayın Tuncel'in son açıklamaları, dünya yüzeyine indiğini ve artık ufoyla-uzayla değil, ikinci vitesteki yerli malı otomobillerle ilgilendiği izlenimi veriyor. Şaşırıyorum ve inanmak istiyorum. Umarım, yerli malı ruhu, sizin ellerinizde anlamlı bir şekil alır.

Demirspor formasının, rakip takımlarda kırmızı görmüş boğa etkisi yaptığını duymuşsunuzdur. Nedense aynı boğa futbolcular üstlerine Demirspor forması geçirince, uzaylı görmüş köylüye dönüşüyorlar. Garip huyları beliriyor. Mesela düşme potasındaki takımlara puan verme hevesi oluşuyor, yardımseverlikten mi iddiaseverlikten mi bilmiyorum. Sonra, maç seçme hevesi oluşuyor. Beklenmedik maçlarda beklenmedik performanslar gösteriyorlar. Hele ki onlarca futbolcu değişmesine rağmen, final maçlarındaki başarısızlığımızı, logomuzdaki renklere mi, demir kanatlara mı bağlamak gerek, bilmiyorum. Ayrıca, önümüze kapanıp bize tapanlar, 40 metreden süzülen topu ellerinin arasından kaçırıyorlar. Soyunma odasında teknik direktörler gönderiliyor, kentimizin diğer takımından bir puan almamız yeterliyken nedense onu başkalarından alırız düşüncesiyle, üç puan altın tepside veriliyor.

Sayın Tolungüç, özellikle Sayın Tuncel'in kravat koleksiyonunu yakından takip etmenizi öneriyorum. Renk skalası, rakip 17 takımın renklerinin kombinasyonuna dönmeye başladığı andan itibaren işlerin yolunda gitmediğini anlayabilirsiniz. Bir de yerel basına dikkat ediniz. Onlar, kraldan çok kralcıdır, güçlünün yanındadır. Analizi sevmezler, daha çok koplaya-yapıştırla idare ederler. Transferinde rol aldıkları oyuncuları oynatmadınız diye size demediklerini bırakmazlar. Başarısızlığı taraftara bağlamayı severler. Sorunu içeride değil dışarıda ararlar. Emin olunuz, işinizi kolaylaştırmayacaklardır.

*

Sevgili Büyük Soner, bu zorluklar karşısında sana tonlarca güç diliyorum. İşin zor. Biz yanındayız. Daha önce bizi kandıranların da yanında olduk. Huyumuz kurusun. Biz, Demirsporluyuz. Demirspor neredeyse, taraftarı oradadır. Eminim kulağına gelmiştir Demirspor taraftarının neler yapıp ettiği, çıtayı nerelere yükselttiği. Yine de bu blogun eski sayfalarını karıştırmanı tavsiye ederim. Göreceksin ki logoyu ve renkleri daha yukarı çekmek için herkesle işbirliği yaparız; çünkü onu taşıyan herkese saygımız var. Ama umuyorum sen, taraftarı neredeyse, Demirspor'u oraya taşıyacaksın.

Kolay gelsin.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nesrin'in Hikayesi : "15 Saat 47 Dakika…Ve Toprak…"

Ön-Not: Nesrin Olgun Aslan’ın hikayesini yazmaya başladığımda kimi zaman soğuk bir suyun ve karanlığın içinde, kimi zaman sonunda varabildiğim bir kıyıda hissettim kendimi. Yazmaya devam ederken önce zor tutuyordum gözyaşlarımı, bir noktadan sonra akmaya başladı hepsi. Yazımı, ağlayarak bitirebildim ancak…Kendisinin web sitesinden (http://www.nesrinolgun.com) ve dönemin Hürriyet Londra Temsilcisi Faruk Zapçı’nın anılarından yararlandım, teşekkürlerimi sunuyorum…Çok uzatmadan, Nesrin’in Hikayesi’ne başlıyorum… 1964 Adana Yüzme havuzunun kenarında 7 yaşında kara kuru bir kız çocuğu duruyor. Havuzun içinde Adana Demirspor Kulübü yüzücüleri. Erkekler çoğunlukta. Küçük kız etrafına bakıyor. Sadece 4 kız çocuğu var. Nesrin, Adana Demirspor’un 4 kızından biri oluyor o gün…Giriyor havuza. 1973 – 1975 Adana Nesrin, 16 yaşında. Yüzüyor. 7 yaşında girdiği havuzdan, kısa mesafede 100’e yakın madalya ve şilt çıkartıyor. Kışları masa tenisi oynuyor, Türkiye 2.liği, Türkiye 3.lüğü var. 17 yaşında mar...

Ben Bunu Hak Ettim...

Bugüne kadar yazdığım en zor yazılardan biri bu.  Yanımda küçücük iki çocuk vardı maçta, sevdim onları öptüm. Hatta babası yorulmuştu da aldım onu omzuma maçı bir süre birlikte izledik. O esnada çocuğun nasıl heyecanlandığını gördüm. Bacakları kasılıyordu, boynumun sıkıştığını hissettim. Sonra bağırdı ve akabinde ellerini vücudunu titreme alacak kadar sıktı. Bu çocuk sanırım 4,5-5 yaşlarındaydı. Tam benim kızımın yaşlarında. İşte o anda aslında anlamalıydım hak ettiğimi bu belayı. Çünkü ben de çocuklarımı bu acıya götürüyorum. Onlar acıya doğru yürürken, ben her Demirspor deyişlerinde mutlu oluyorum. Her mavi-lacivert deyişlerinde mutlu oluyorum. Onlar da bana başarı videosu gönderiyorlar.   Ben böyle bir babayım işte. Çocuklarının bu tür videolarına bakıp, duygulanan mutlu olan bir babayım. Onlara mavili, armalı kıyafetler alıp ellerimle uçuruma götüren bir babayım. Tabi ki Allah belamı verecek.  Kendi isteğim dışında görev yerim değiştirildi. Ailem param...

Demirspor Taraftarı Ayakta

 Adana Demirspor taraftarı, kendisini küme düşürmekle tehdit eden eski Başkanlarına karşı yaptığı açıklamalarla tavrını gösterdi. Umut Düşkün'ün başlattığı açıklama silsilesi, Şimşekler Grubu 'nun diğer liderleri, Ankara Tayfası , İzmir Tayfası ve diğer oluşumların net tavırları ile güçlendi. Ortak ses, kimse Demirspor'dan üstün değildir ve Demirspor tribünüyle vardır şeklindeydi. Yıllardır alt liglerde mücadele etmiş bir camiaya bu tehdit sökmedi.