Ana içeriğe atla

Başlarken...

Resim
Yazan:
Futbolu sevenlerin 4 yılda bir denk gel-ebil-dikleri bir oyun ve tribün karnavalı...Bir tür "1 ay boyunca toplu çıldırma" durumu...Tüm dünya, bir top ve bir saha, gerçekten enfes bir fikir...

Yaklaşık 30 dakika sonra başlıyoruz...

Gönlüm Kuzey Kore'den yana. Emperyalist suçlamaların ve kuşatmaların gölgesinde onurlu bir halkın futbolu koca bir endüstriye karşı...

Forza Kuzey Kore!
Etiketler:

Yorumlar

Jose Marti dedi ki…
benim de gönlümde kuzey kore var..bir de maradona'nın arjantini..
11 Haziran 2010 23:13
serdanka dedi ki…
Evet hem vert'e hemde joseye katılmakla birlikte benim gönlüm bu sene vuvuzelalılara rağmen bir afrika takımının şu emperyal eşşeklere bir ders vermesinden yana... Belli mi olur... Olur olur yani :)
12 Haziran 2010 13:37
Unknown dedi ki…
bende Honduras ' ı destekliyorum.(:
12 Haziran 2010 15:24
Adsız dedi ki…
Maradona'nın Arjantin'i ve kalbimizin sesi Kore Demokratik Halk Cumhuriyeti...
14 Haziran 2010 12:38
ardiles dedi ki…
Şampiyon olmalarını istediğim ülkeler sıralaması :

1-Arjantin
2- Bir Afrika ülkesi olsun isim farketmez...
ve tabii KoreDHC
14 Haziran 2010 23:26
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nesrin'in Hikayesi : "15 Saat 47 Dakika…Ve Toprak…"

Yazan:
Ön-Not: Nesrin Olgun Aslan’ın hikayesini yazmaya başladığımda kimi zaman soğuk bir suyun ve karanlığın içinde, kimi zaman sonunda varabildiğim bir kıyıda hissettim kendimi. Yazmaya devam ederken önce zor tutuyordum gözyaşlarımı, bir noktadan sonra akmaya başladı hepsi. Yazımı, ağlayarak bitirebildim ancak…Kendisinin web sitesinden (http://www.nesrinolgun.com) ve dönemin Hürriyet Londra Temsilcisi Faruk Zapçı’nın anılarından yararlandım, teşekkürlerimi sunuyorum…Çok uzatmadan, Nesrin’in Hikayesi’ne başlıyorum… 1964 Adana Yüzme havuzunun kenarında 7 yaşında kara kuru bir kız çocuğu duruyor. Havuzun içinde Adana Demirspor Kulübü yüzücüleri. Erkekler çoğunlukta. Küçük kız etrafına bakıyor. Sadece 4 kız çocuğu var. Nesrin, Adana Demirspor’un 4 kızından biri oluyor o gün…Giriyor havuza. 1973 – 1975 Adana Nesrin, 16 yaşında. Yüzüyor. 7 yaşında girdiği havuzdan, kısa mesafede 100’e yakın madalya ve şilt çıkartıyor. Kışları masa tenisi oynuyor, Türkiye 2.liği, Türkiye 3.lüğü var. 17 yaşında mar...
10 yorum
Devamı

Ben Bunu Hak Ettim...

Yazan:
Bugüne kadar yazdığım en zor yazılardan biri bu.  Yanımda küçücük iki çocuk vardı maçta, sevdim onları öptüm. Hatta babası yorulmuştu da aldım onu omzuma maçı bir süre birlikte izledik. O esnada çocuğun nasıl heyecanlandığını gördüm. Bacakları kasılıyordu, boynumun sıkıştığını hissettim. Sonra bağırdı ve akabinde ellerini vücudunu titreme alacak kadar sıktı. Bu çocuk sanırım 4,5-5 yaşlarındaydı. Tam benim kızımın yaşlarında. İşte o anda aslında anlamalıydım hak ettiğimi bu belayı. Çünkü ben de çocuklarımı bu acıya götürüyorum. Onlar acıya doğru yürürken, ben her Demirspor deyişlerinde mutlu oluyorum. Her mavi-lacivert deyişlerinde mutlu oluyorum. Onlar da bana başarı videosu gönderiyorlar.   Ben böyle bir babayım işte. Çocuklarının bu tür videolarına bakıp, duygulanan mutlu olan bir babayım. Onlara mavili, armalı kıyafetler alıp ellerimle uçuruma götüren bir babayım. Tabi ki Allah belamı verecek.  Kendi isteğim dışında görev yerim değiştirildi. Ailem param...
1 yorum
Devamı

Sahadan Çekildik

Yazan:
 Ligden düşerken bile şeklimiz belli, çünkü Alemin Delikanlısı Adana Demir... Galatasaray maçındaki kör göze parmak penaltı kararı rezaletine karşı, yöntem takımı sahadan çekti. Son 2 sezondur rezalet yönetimimiz, aleyhimize hakem hatalarını kolaylaştırıyordu. İki yanlış bir doğru etti. Türk futbolunun her yerden dökülen imajına, yıkılan bir Demirspor karşı çıkabilirdi sadece. O da oldu, biz yaptık! Bundan sonra İstanbul takımlarınızla size iyi eğlenceler...
Yorum Gönder
Devamı