O kadar umutluyduk ki.. Gene olmadı. Şaşırdım mı ? Hayır hiç şaşırmadım aslında. Bu kadar sahipsizliğe bu heyecan bile fazlaydı aslında. Ama umuttu insanı yaşatan. Golleri kaçırdık, penaltılarda 5-3 mağlup olduk ve bu sene de bitti. Canınız sağolsun demek istiyorum ama ne bileyim.. Neyse, o sahada ter dökenlerin canları sağolsun, tribünlerde gırtlak patlatanların canları sağolsun. Bir şekilde maçı izleyen ya da dinleyen ve heyecandan hop oturup hop kalkanların canları sağolsun. Ama şu takıma zerre destek vermeyen, sırtlarını dönen, ve artık maalesef inandığım şekilde başarısızlığımızla tebessüm eden, mutlu olan ve hala " Biz ADANALIYIZ" diyebilen tüm kansızların da canları çıksın.. Söz çok, ama burada bir seviye koyulmuş, söyleyeceklerimizi az çok anlar gerçek Demirspor sevdalıları.. Gene de şunu söylemeden edemeyeceğim. Alın işte, istediğiniz oldu. O Adanadan kazanıp, Demirspor'umuzdan sakındığınız her bir lokma etinize yapışsın, Allah sizleri de bildiği gibi yapsın genleri bozuk Adana Büyük(!!!!!!!!)leri....
Demirspor bu; her an her şey mümkün. Oyuncular değişse de hem dibe vurup hem son saniyeye kadar heyecan yaşatmak geleneği değişmiyor. İstanbul'da İnönü'de 3-0'dan maç çevirmek büyük iş. Takımın gerçek gücünü gösterdiği, belki de sezona merhaba dediğimiz maç oldu... Balotelli beklediğimiz patlamayı yaptı; İstanbul' da olması tesadüf değil. İlk yarıda acemice hatalar, Sinan ve Ferhat'ın dağılması, rakibin dalga dalga gelişini durduramamak can sıktı. Aslında kötü değildik ama rakip çok iyi başladı. İkinci yarı başında 3. Golü de yiyince moraller bozuldu. Ama işte Demirspor bu! Yaptı yapacağını... Rakibin oyuncu değişikliklerini lehimize çevirdik. 60. Dakikadan sonra Vargas ve Balotelli'nin şutları son dakikaya kadar umudu taşıdı. Assombalonga'nın dokunuşuyla 1 puana uzandık. Tebrikler, teşekkürler takım; devamı gelsin...
Yorumlar
Haftaya Altın Kozalakları için kaç trilyonu yine iç edecekler acaba??