Gollerimizi Aydın ve Tayfun attı.
Haftaya bayız.
Diyarbakır'ın rakibi Elazığ,bu yüzden Diyarbakır'ın ligde kalma yolunda özellikle iç sahada puan kaybetmemesi gerekiyor.
Bugüne kadar yazdığım en zor yazılardan biri bu. Yanımda küçücük iki çocuk vardı maçta, sevdim onları öptüm. Hatta babası yorulmuştu da aldım onu omzuma maçı bir süre birlikte izledik. O esnada çocuğun nasıl heyecanlandığını gördüm. Bacakları kasılıyordu, boynumun sıkıştığını hissettim. Sonra bağırdı ve akabinde ellerini vücudunu titreme alacak kadar sıktı. Bu çocuk sanırım 4,5-5 yaşlarındaydı. Tam benim kızımın yaşlarında. İşte o anda aslında anlamalıydım hak ettiğimi bu belayı. Çünkü ben de çocuklarımı bu acıya götürüyorum. Onlar acıya doğru yürürken, ben her Demirspor deyişlerinde mutlu oluyorum. Her mavi-lacivert deyişlerinde mutlu oluyorum. Onlar da bana başarı videosu gönderiyorlar. Ben böyle bir babayım işte. Çocuklarının bu tür videolarına bakıp, duygulanan mutlu olan bir babayım. Onlara mavili, armalı kıyafetler alıp ellerimle uçuruma götüren bir babayım. Tabi ki Allah belamı verecek. Kendi isteğim dışında görev yerim değiştirildi. Ailem paramparça oldu. Ta
Yorumlar
KSK maçını kazanıp 2.lige çıktığımız zaman dediğin gibi bir durum vardı.Klasmanda son maç rakibimizle oynadık rakip yenince aynı puandaydık ve formalite olarak çıktık o maça,çünkü kademe grubunda üstünlüğümüz vardı. Bildiğim kadarıyla 4maça bakılıyor o yüzden.
not:statü hakkında bilgim yoktur, tamamen kendimce olması gerekeni söyledim