Bir kadın, internet üzerinden yayın yapan bir derginin talebi üzerine bir ‘Kadınlar Günü’ yazısı yazar. Yazıya yine internette izlediği, açıklamasında ‘Kudüs’te bir erkekle dans ettiği için linç edilen kız’ yazan bir videoyu anlatarak başlar.
‘Düşünüyorum da, o videoda aslında sadece kadınlar vardı. Bir kız çocuğuna ve onlarca erkeğe, bir kızın bir erkekle dans etmesinin suç/günah/yasak olduğunu, bu ortaya çıktığında bunu yapan kızı -erkeği değil- anında şiddetle cezalandırmanın, bunu olabilecek en aşağılayıcı/iğrenç şekilde yapmanın, -ibret olsun diye herhalde- kaydedip yayınlamanın doğru olduğunu öğreten, kendisi öğretmediyse bile öğretenlere izin veren kadınlar vardı.’ diyerek devam eder sözlerine ve sonrasında ülkemizdeki türbanlı ve çarşaflı kadınlara getirir sözü.
Bunu, o kadınları dışsallaştırmak için söylemez, çünkü yazısının sonunda en çok da bu kadınların Dünya Kadınlar Günü’nü kutlayarak ‘Sen böyle dediğime bakma, nasıl hoşuna gidiyorsa öyle giyin, hiçbir şeyin örtemeyeceği denli güzel ve özelsin, sen de bunu bil. Ve dikkat et, sana öğretilenlere ve öğrettiklerine... Çünkü dikkat etmezsen, düşünmezsen ya da yanlış olduğunu bildiğin halde öğretilmeye devam etmesine izin verirsen bir sonraki kadınlar gününde birşey yaptığın için bile değil, 'yanlış' birşey düşündüğün için erkeklerin ortasında yerde debelenen, en güçlü tekmeyi kendi oğlundan, kardeşinden yiyen kadının sen olmandan korkuyorum. Sen böyle ölme, birlikte nice kadınlar gününü, tüm renklerimizle, içimizden taşan sevinçle kutlayalım...’ der.
Hadi şimdi hep beraber kadınların gününü kutlayalım!
Yorumlar
Uzun kış gecelerinde yatmak içindir...
Kimi der ki kadın,
Yeşil harman yerinde
Dokuz zilli köçek gibi oynatmak içindir...
Kimi der ki âyâlimdir,
Boynumda taşıdığım vebâlimdir...
Kimi der ki hamur yoğuran,
Kimi der ki çocuk doğuran...
Ne o, ne bu; ne köçek, ne âyâl, ne vebâl !..
O benim kollarım, bacaklarım, başımdır...
Yavrum, annem, karım, kız kardeşim...
Hayat arkadaşımdır..."
NÂZIM