Ana içeriğe atla

Pasajlar - Garrincha

Okuduğum bir kitaptan, çok güldüğüm, hoşuma giden bir yeri paylaşmak istedim. Brezilya, Brezilyalılar, Garrincha ve Pele ile alakalı. Kitabın Garrincha'dan bahseden bir bölümünden bir parça. Parantez içleri bana ait...


"1958 yaklaşırken, Brezilya potansiyelinin baskısını duyuyordu. Ülke henüz Dünya Kupası kazanamamıştı. Hem 1950 hem de 1954'de önce cesur Uruguaylılara sonra da sert Macarlara karşı kupa, böylesi gerginliğe takımın psikolojik olarak hazır olmayışı yüzünden kaybediliyordu. Dünya Kupası hazırlıkları sürerken milli takım yönetici kadrosu takımı psikolojik olarak da maçlara hazırlamak için bir psikologdan yardım istedi. Yapılan testler sonrasında Garrincha'nın saldırganlık seviyesinin 0 (sıfır), zekasının da ortalamanın altında olduğu anlaşıldı. Test sonuçları otobüs şöförü olmak için bile yeterli değildi. Aynı test sonuçlarına göre Pele de çocuksu davranışlı biriydi ve takım ruhu için gerekli olan sorumluluk duygusundan yoksundu. Allah'tan Pele'nin mazereti hazırdı; on yedi yaşındaki biri için test sonuçları normaldi.

...

2-0 biten maç (1958 Dünya Kupası'ndaki Brezilya-SSCB maçı; ikisinin de ilk defa forma giydiği, Brezilya'nın kupadaki 3. maçı), Brezilya futbolunun altın ortaklığının da başlangıcıydı. Milli takım Pele ve Garrincha işbirliğiyle bir daha maç kaybetmedi.

...

(Oyun yazarı) Nelson Rodrigues "Onun zeka seviyesinin düşük olduğunu söylediler. Ancak Garrincha Dünya Kupası'nda zeka seviyesi düşük olanın bizler olduğunu gösterdi. Onun yanında, onun müthiş oyununun yanında bizler sığır gibi, su aygırı gibi kaldık" demişti."

Alex BELLOS, Futebol - Brezilya Tarzı Yaşam, Literatür Yayınları, Birinci Basım, s.103-105

Yorumlar

Adsız dedi ki…
Kendisi, idollerimdendir. Mustafa abi, zeka seviyesinin bir otobüs bile kullanamayacak düzeyde olduğunu yazmış, ek olarak: Garrincha, doğduğunda bir bebek için çok küçük olmasının yanı sıra bacaklarında anatomik bozukluklar vardı. Sol bacağı içeri sağ bacağı ise dışarı doğru çarpıktı. Ayrıca sağ bacağı da sol bacağına göre 6 santimetre daha kısaydı...

Oynadığı klüplerin bir çoğunda sömürüldü. Özellikle ilk forma giydiği Botafogo, ondan faydalandı ve maddi karşılığını hiç bir zaman ödemedi. Cenazesinde tabutuna Botafogo bayrağı asılmak istenince ailesi tepki gösterdi...

Mezar taşında kendi vasiyeti doğrultusunda şu dizeler yazmaktadır:

"O, küçük bir çocuktu
Kuşlarla konuşurdu..."

kebabkolik...
Adsız dedi ki…
Ek olarak, onu canlı izleyen bir çok futbolsever, onun Pele'den çok daha büyük bir futbolcu olduğunu söylemektedir. Zeka seviyesinin düşüklüğü ve saflığı onu hep ikinci planda bırakmıştır...

kebabkolik...
mustava dedi ki…
otobüs şöförlüğü konusu, pasajı alıntıladığım yerde vardı, ben sadece aktardım. diğer taraftan en çok güldüğüm benzetme de buydu zaten.

anatomik bozukluğu çalım atma yeteneğini artırmıştır ama futbol hayatının da sonunu getirmiştir.

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nesrin'in Hikayesi : "15 Saat 47 Dakika…Ve Toprak…"

Ön-Not: Nesrin Olgun Aslan’ın hikayesini yazmaya başladığımda kimi zaman soğuk bir suyun ve karanlığın içinde, kimi zaman sonunda varabildiğim bir kıyıda hissettim kendimi. Yazmaya devam ederken önce zor tutuyordum gözyaşlarımı, bir noktadan sonra akmaya başladı hepsi. Yazımı, ağlayarak bitirebildim ancak…Kendisinin web sitesinden (http://www.nesrinolgun.com) ve dönemin Hürriyet Londra Temsilcisi Faruk Zapçı’nın anılarından yararlandım, teşekkürlerimi sunuyorum…Çok uzatmadan, Nesrin’in Hikayesi’ne başlıyorum… 1964 Adana Yüzme havuzunun kenarında 7 yaşında kara kuru bir kız çocuğu duruyor. Havuzun içinde Adana Demirspor Kulübü yüzücüleri. Erkekler çoğunlukta. Küçük kız etrafına bakıyor. Sadece 4 kız çocuğu var. Nesrin, Adana Demirspor’un 4 kızından biri oluyor o gün…Giriyor havuza. 1973 – 1975 Adana Nesrin, 16 yaşında. Yüzüyor. 7 yaşında girdiği havuzdan, kısa mesafede 100’e yakın madalya ve şilt çıkartıyor. Kışları masa tenisi oynuyor, Türkiye 2.liği, Türkiye 3.lüğü var. 17 yaşında mar...

Ben Bunu Hak Ettim...

Bugüne kadar yazdığım en zor yazılardan biri bu.  Yanımda küçücük iki çocuk vardı maçta, sevdim onları öptüm. Hatta babası yorulmuştu da aldım onu omzuma maçı bir süre birlikte izledik. O esnada çocuğun nasıl heyecanlandığını gördüm. Bacakları kasılıyordu, boynumun sıkıştığını hissettim. Sonra bağırdı ve akabinde ellerini vücudunu titreme alacak kadar sıktı. Bu çocuk sanırım 4,5-5 yaşlarındaydı. Tam benim kızımın yaşlarında. İşte o anda aslında anlamalıydım hak ettiğimi bu belayı. Çünkü ben de çocuklarımı bu acıya götürüyorum. Onlar acıya doğru yürürken, ben her Demirspor deyişlerinde mutlu oluyorum. Her mavi-lacivert deyişlerinde mutlu oluyorum. Onlar da bana başarı videosu gönderiyorlar.   Ben böyle bir babayım işte. Çocuklarının bu tür videolarına bakıp, duygulanan mutlu olan bir babayım. Onlara mavili, armalı kıyafetler alıp ellerimle uçuruma götüren bir babayım. Tabi ki Allah belamı verecek.  Kendi isteğim dışında görev yerim değiştirildi. Ailem param...

Başkan Krizi

 Sahadaki kriz en tepeye de yansıdı; Murat Sancak dün akşam başkanlığı Metin Korkmaz'a devrettiğini açıkladı. Gelişmeleri görebilmek adına biraz beklemek gerekli ama şu anda birkaç neden ve ihtimal var gibi görünüyor: Birincisi, "tamam vazgeçtim" deyip geri dönmesi; daha önce yapmıştı. İkincisi, "TFF'de FETÖcüler var" yönlü açıklamaları ve hakem camiasına eleştirilerinden dolayı çeşitli hukuki ve mali sıkıştırmalara maruz kalması. O yüzden biraz geri plana çekilmek istemiş olabilir. Metin Korkmaz eliyle yönetime devam eder. Üçüncüsü, parasının bitmiş olması ve Adana Demirspor'dan tamamen uzaklaşması. Başkan'ın en büyük sorunlarından biri iletişim stratejisinin düzgün olmaması. Attığı twitler ve açıklamalar fazla öfkeli. Çoğu zaman kötü Türkçe ile karman çorman açıklamalar yapıyor. Twitter (X) infosundaki yazılar/iddialar bile kötü yazılmış. En basitinden, Adanademirspor değil, Adana Demirspor yazması gerekli. Kulübün sosyal medya hesapları iyi yöneti...