Güzel günler yaşamayı geçtim, yaşamayı umut etmeyi bile çok görüyor dinine yandığımın Adanası...
Alışırım Gözlerimi Kapamaya
Tertemizdi sanki dünya gözlerimi açtığım anda,
Hiç düşünmeden inandım masal tadında yarınlara,
Yalanlar ortasında kaldı tüm çocukluk anılarım
Çizgi romanlar dışında bir kahraman bulamadım.
Toz pembe olmasaydı keşke tüm rüyalarım,
Hep sorular sordum ama cevabını alamadım.
Kavuşamadı hiç ayrılanlar, masallar gerçek olmadı.
Aşık olduğum sokaklarda kimseler konuşmadı,
Ama şehir hiç susmadı, hep ağladı, hep ağladı...
Son bir umut verse biri
Ve güzel olacak her şey bir gün dese,
Ben inanırım belki bu yalana,
Ben de alışırım gözlerimi kapamaya...
Bir yol gözükse uzaklarda ışıklar altında son bulan.
Melekler alsa götürse beni karanlığa teslim olmadan.
İşkence gördü asfaltlar çatlaklarına kan doldu.
Yıkıntılar arasında kaç çocuğun hayalleri kayboldu!!!
İnsan neden kendini unuttu, neden kendinden oldu?
Hangi yolda kaç kişi bir hiç uğruna canından oldu?
Hep yalan söylenmiş hep yalan...
Ayrılanlar hiç kavuşmadı, dinlediğim masallar hiç gerçek olmadı.
Kimse sandığım kadar masum kalmadı, savaş durmadı ölüm azalmadı...
Son bir umut verse biri,
Ve güzel olacak her şey bir gün dese,
Ben inanırım belki bu yalana,
Ben de alışırım gözlerimi kapamaya...
Alın kongrenizi başınıza çalın... Alın Adana Demirspor'u başınıza çalın. Yeter artık bizleri yaralamayın.
Dinlemek isteyenler için http://fizy.com/s/1agy62
Yorumlar
ağlıyorum....
neydim ne haldeyim
hatırlarsan bıraktığın yerdeyim
hala sevdalınım....
bela sevdan varya!
kadıköyde,inönüde,samiyende...
atkını açıp şehrin asi çocukları demeden ölen şerefsizdir.
yükselme grubuna çıkan takımlara (kimse yanlış anlamasın, kimseyi küçümsediğimden değil)bakınca, Bank Asya'da oynayan takımları düşününce, Süper ligi görünce içim sızlıyor. Takımı yönete/meye/nleri gördükçe içim sızlıyor, Muharrem Gülergin'i, Hacı Döner'i, Muhammet Kaymak'ı düşündükçe içim sızlıyor.
O sızı sanırım hiç bitmeyecek ...