Ana içeriğe atla

Son Bir Umut...

Güzel günler yaşamayı geçtim, yaşamayı umut etmeyi bile çok görüyor dinine yandığımın Adanası...

Alışırım Gözlerimi Kapamaya

Tertemizdi sanki dünya gözlerimi açtığım anda,
Hiç düşünmeden inandım masal tadında yarınlara,
Yalanlar ortasında kaldı tüm çocukluk anılarım
Çizgi romanlar dışında bir kahraman bulamadım.

Toz pembe olmasaydı keşke tüm rüyalarım,
Hep sorular sordum ama cevabını alamadım.
Kavuşamadı hiç ayrılanlar, masallar gerçek olmadı.
Aşık olduğum sokaklarda kimseler konuşmadı,
Ama şehir hiç susmadı, hep ağladı, hep ağladı...

Son bir umut verse biri
Ve güzel olacak her şey bir gün dese,
Ben inanırım belki bu yalana,
Ben de alışırım gözlerimi kapamaya...

Bir yol gözükse uzaklarda ışıklar altında son bulan.
Melekler alsa götürse beni karanlığa teslim olmadan.
İşkence gördü asfaltlar çatlaklarına kan doldu.
Yıkıntılar arasında kaç çocuğun hayalleri kayboldu!!!

İnsan neden kendini unuttu, neden kendinden oldu?
Hangi yolda kaç kişi bir hiç uğruna canından oldu?
Hep yalan söylenmiş hep yalan...
Ayrılanlar hiç kavuşmadı, dinlediğim masallar hiç gerçek olmadı.
Kimse sandığım kadar masum kalmadı, savaş durmadı ölüm azalmadı...

Son bir umut verse biri,
Ve güzel olacak her şey bir gün dese,
Ben inanırım belki bu yalana,
Ben de alışırım gözlerimi kapamaya...

Alın kongrenizi başınıza çalın... Alın Adana Demirspor'u başınıza çalın. Yeter artık bizleri yaralamayın.

Dinlemek isteyenler için http://fizy.com/s/1agy62

Yorumlar

ADreamS1940 dedi ki…
Ağlamaktan kurudu gözlerim
ağlıyorum....
neydim ne haldeyim
hatırlarsan bıraktığın yerdeyim
hala sevdalınım....
bela sevdan varya!

kadıköyde,inönüde,samiyende...
atkını açıp şehrin asi çocukları demeden ölen şerefsizdir.
Adsız dedi ki…
İçim sızlıyor;

yükselme grubuna çıkan takımlara (kimse yanlış anlamasın, kimseyi küçümsediğimden değil)bakınca, Bank Asya'da oynayan takımları düşününce, Süper ligi görünce içim sızlıyor. Takımı yönete/meye/nleri gördükçe içim sızlıyor, Muharrem Gülergin'i, Hacı Döner'i, Muhammet Kaymak'ı düşündükçe içim sızlıyor.

O sızı sanırım hiç bitmeyecek ...
Adsız dedi ki…
Bizim daha çok içimiz sızlar çok , başımızda böyle insanlar olduğu sürece içimizde sızlar sağlığımızdan da oluruz üzüntüden. hem başkanı beğenmez eleştirirler hemde karşısına liste çıkaramazlar lan nasıl adamlarsınız siz hasiyetsiz insanlar biraz adam olun madem eleştiriyorsunuz o zaman bizde bu projemiz var der liste çıkarırsınız. en iyisi bu kulubü kapatıp en başından yeni bir takım kurup adana demirspor A.Ş yi kuralım başımızda da bekir çınar olsun. en azından borcumuz olmaz bizde bir yerde şirketleşmiş oluruz,bu mikroplar ile uğraşmaktan kongrelerde yönetim seçilemiyor artık.

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nesrin'in Hikayesi : "15 Saat 47 Dakika…Ve Toprak…"

Ön-Not: Nesrin Olgun Aslan’ın hikayesini yazmaya başladığımda kimi zaman soğuk bir suyun ve karanlığın içinde, kimi zaman sonunda varabildiğim bir kıyıda hissettim kendimi. Yazmaya devam ederken önce zor tutuyordum gözyaşlarımı, bir noktadan sonra akmaya başladı hepsi. Yazımı, ağlayarak bitirebildim ancak…Kendisinin web sitesinden (http://www.nesrinolgun.com) ve dönemin Hürriyet Londra Temsilcisi Faruk Zapçı’nın anılarından yararlandım, teşekkürlerimi sunuyorum…Çok uzatmadan, Nesrin’in Hikayesi’ne başlıyorum… 1964 Adana Yüzme havuzunun kenarında 7 yaşında kara kuru bir kız çocuğu duruyor. Havuzun içinde Adana Demirspor Kulübü yüzücüleri. Erkekler çoğunlukta. Küçük kız etrafına bakıyor. Sadece 4 kız çocuğu var. Nesrin, Adana Demirspor’un 4 kızından biri oluyor o gün…Giriyor havuza. 1973 – 1975 Adana Nesrin, 16 yaşında. Yüzüyor. 7 yaşında girdiği havuzdan, kısa mesafede 100’e yakın madalya ve şilt çıkartıyor. Kışları masa tenisi oynuyor, Türkiye 2.liği, Türkiye 3.lüğü var. 17 yaşında mar...

Ben Bunu Hak Ettim...

Bugüne kadar yazdığım en zor yazılardan biri bu.  Yanımda küçücük iki çocuk vardı maçta, sevdim onları öptüm. Hatta babası yorulmuştu da aldım onu omzuma maçı bir süre birlikte izledik. O esnada çocuğun nasıl heyecanlandığını gördüm. Bacakları kasılıyordu, boynumun sıkıştığını hissettim. Sonra bağırdı ve akabinde ellerini vücudunu titreme alacak kadar sıktı. Bu çocuk sanırım 4,5-5 yaşlarındaydı. Tam benim kızımın yaşlarında. İşte o anda aslında anlamalıydım hak ettiğimi bu belayı. Çünkü ben de çocuklarımı bu acıya götürüyorum. Onlar acıya doğru yürürken, ben her Demirspor deyişlerinde mutlu oluyorum. Her mavi-lacivert deyişlerinde mutlu oluyorum. Onlar da bana başarı videosu gönderiyorlar.   Ben böyle bir babayım işte. Çocuklarının bu tür videolarına bakıp, duygulanan mutlu olan bir babayım. Onlara mavili, armalı kıyafetler alıp ellerimle uçuruma götüren bir babayım. Tabi ki Allah belamı verecek.  Kendi isteğim dışında görev yerim değiştirildi. Ailem param...

Demirspor Taraftarı Ayakta

 Adana Demirspor taraftarı, kendisini küme düşürmekle tehdit eden eski Başkanlarına karşı yaptığı açıklamalarla tavrını gösterdi. Umut Düşkün'ün başlattığı açıklama silsilesi, Şimşekler Grubu 'nun diğer liderleri, Ankara Tayfası , İzmir Tayfası ve diğer oluşumların net tavırları ile güçlendi. Ortak ses, kimse Demirspor'dan üstün değildir ve Demirspor tribünüyle vardır şeklindeydi. Yıllardır alt liglerde mücadele etmiş bir camiaya bu tehdit sökmedi.