Bir hafta önce Onur yazmıştı; kaçıncı final maçına çıkıyoruz, kaçıncı kez başımız önde ayrıldık ve kaç kez yüzlerimiz güldü...
Futbolun içinde final maçları var. İşin heyecanını barındıran, yüzbinleri sokaklara döken final maçları var. Ama her takım için yok. Bazı takımlar için var.
Bu bazı takımlar özel takımlardır. Tarihlerinde bir çok final maçı vardır, çünkü tarihlerinde her daim mücadelenin içinde olmayı başarabilmişlerdir. Bu bazı takımların esameleri okunur, adları bilinir. Nostaljik futbol sohbetlerinin en lezzetli konularını oluşturur bu takımlar. Yaşı biraz geçkinler iç geçirirler, "nerede o eski takımlar" derler.
Bu bazı takımların, o takımlar başarılı olsa da olmasa da peşinden sürüklediği bir kitleleri vardır. Öyle meftundur ki bu kitle, takım dibe vurdukça daha da sahiplenir onu. Çünkü onlar için sahadaki sadece bir takım değildir. Sahada, taraftarın kendisi oynamaktadır çünkü. İzlenen sinema, tiyatro değildir, sahada oynanan hayatın ta kendisidir.
Bu bazı takımlar sürekli final maçlarına çıkarlar, çünkü finali zorlarlar, isterler, içlerinde kazanmak ve "en büyük" olma güdüsü vardır. Bu takımlara gönül bağlamış herkesin içinde "en büyük" olma isteği vardır. Herkesin takımını sahipleniş şekli kendi iç dünyasının bir yansıması olduğundan, herkes takımının en büyük olmasını farklı sebeplerle ister. Ama en nihayetinde o tribünlerde onbinlerce kişinin ayrıntısız, katışıksız, tavizsiz tek isteği o özel takımın sahada önüne geleni yenmesi ve diğer takımlar arasında "en büyük" olmasıdır.
Taraftar ne kadar büyükse, sahadaki takım o kadar büyüktür. Reddedilemez bir önerme!
Adana Demirspor, bahsettiğim bazı özel takımlardan birisidir. Benim için en büyüktür ve her zaman en büyük olmalıdır. Sürekli finaller oynamalıdır, finalleri zorlamalıdır, her zaman iddianın içinde olmalıdır. Hedefsiz, amaçsız, savrulup durulan sezonlardansa eğer kaybedecekse bile finallerde kaybetmelidir.
Savaşa savaşa, kanaya kanaya kaybetmelidir. Eğer ölecekse onuruyla ölmelidir!
Adana Demirspor bilmelidir ki, sahada o ölürse tribünde biz de öleceğiz. Tribünde biz yaşadıkça sahada o da yaşayacak, tersi de geçerli.
Ve istatistik bilimi ne kadar kötü şeyler fısıldasa da kulağımıza, bir umuda sarılmak bizim boynumuzun borcudur. İskenderun'a umudu taşıyacak olan herkese çok teşekkür ederim peşinen. Biliyorum ki, oraya gidecekler de benim gibi Adana Demirspor'un EN BÜYÜK olduğunu biliyor, öyle olmasını istiyor!
Bu virajı aşacaksın Adana Demirspor! Sahadaki futbolcularınla ve teknik ekibinle, tribünlerdeki yönetimin ve taraftarınla.
SEN EN BÜYÜKSÜN ADANA DEMİRSPOR!
VE EN BÜYÜK OLACAKSIN !
Yorumlar
Yıllar önce , Çanakkale Dardanelspor’u 2-1 yenip birinci lige (o zamanlar daha süper olmamıştı ligimiz) çıktığımız günün akşamı . O dönem ATV’de spor haberlerini Mustafa Denizli sunmaktaydı ve şampiyonluk haberimizi şu cümlelerle vermişti .”Evet , yılların eskitemediği Adana Demirspor tekrar birinci ligde” Ben yine bu haberin okunacağı günü bekliyorum , umarım çok beklemem.
Bu arada 1500. yazıda hayırlı olsun. Elinize , kolunuza sağlık. Nice 1500’lere