Ana içeriğe atla

Tarih Bari Bu Kez Tekrarlanmasın

Sene 2004. Şimdiki adıyla 1.Ligdeyiz. Rakip Mersin İdman Yurdu. İki takım da düşmemeye oynuyor. Maç sahamızda. Sondan 1 önceki hafta. 1-1 berabere kalıyoruz. Ertesi hafta aldığımız galibiyet ligde kalmamıza yetmiyor.

2006. Şimdiki adıyla 2. Ligdeyiz. Klasman gruplarını kötü geçirmişiz. Kademe grubu 1. olmamız gerekiyor. Rakip hiçbir iddiası olmayan Muğla. 3-1 yeniliyoruz. Sonraki tüm maçları kazanmamıza rağmen yetmiyor ve son maç formaliteye dönüyor, ekstra play offları kaçırıyoruz. Sadece 2 puanla.

Sene 2007. Yine 2. Ligdeyiz. Rakibimiz Kartalspor. Sahamızda 2-1 mağlup oluyoruz. Lig bittiğinde Kartalspor bizimle aynı puanda olmasına karşın averajla çıkıyor, biz kalıyoruz.

Aynı sene. Rakibimiz Şanlıurfaspor. Deplasmanda 2-2 berabere kalıyoruz. Dünyamız yıkılıyor. Bir sene daha elimizden uçup gidiyor.

Allah'ım aynı sene. Rakibimiz Giresunspor. Kazansak şampiyonuz. 5-1 yeniliyoruz. Giresun da yanıbaşımızdan gidiyor, biz kalıyoruz.

Sene 2008. Tabi ki; yine eski adıyla 2. Ligdeyiz. Rakiplerimizden biri Adanaspor. Ligin sondan 3. maçı. Kazansak ve hatta berabere kalsak, şampiyon olamamak mucize. 1-0 yeniliyoruz. Onlar çıkıyor, biz kalıyoruz.

Aynı sene. Ligin son maçı. Rakip yine Mersin İdman Yurdu. Yensek her şeye rağmen şampiyonuz. Olmuyor yine. 2-1 kaybediyoruz. Karabükspor çıkıyor, biz kalıyoruz.

İçimizi daraltıyor bu 2008. Rakip Güngören Belediyespor. Yensek şampiyonuz. Ama bize haram. Son dakikada gol yiyerek 1-0 kaybediyoruz. Onlar çıkıyor, biz olduğumuz yerde sayıyoruz.

Yetiyor mu? Yetmiyor. Sene 2009. Biz hala şimdiki adıyla 2. Ligdeyiz. Klasman grubundan ekstra play-offlara kalmaya çalışıyoruz. Rakibimiz önce Denizli Belediyespor. Hayati önem taşıyan maçta yensek büyük avantaj sağlayacağız. Olmuyor 2-2'lik beraberlikle yetiniyoruz.

Sonra Altınorduspor geliyor. Yensek 2. sıraya yükseleceğiz. Yine olmuyor. 0-0 bitiyor. Biz üçüncülükte kalıyoruz.

Tren kaçmıyor gerçi. Bu kez rakip Turgutluspor. Maç kendi sahamızda. Olmuyor. 2-1 yeniliyoruz.

Bu yazıyı yazmanın ne kadar zor ve acı verici olduğunu anlatamam size. Bu iç burkuntusunu ifade edemem.

Sene 2009. Biz hala ve hala şimdiki adıyla 2. Ligdeyiz. Rakibimiz Tarsus İdman Yurdu. Yenersek play-offa kalmak için çok ama çok büyük bir avantaj yakalayacağız. Maç sahamızda.

KIRIN ARTIK ŞU ZİNCİRİ.
YENİN BİTSİN BU TRAVMA.
TARSUS İDMAN YURDU'NA O SAHAYI DAR EDİN.

DİNDİRİN BU GÖZ YAŞINI...
YETER DEYİN, DUR DEYİN.
HER ŞEY SİZİN ELİNİZDE...

Yorumlar

Adsız dedi ki…
Tarih tekerrür etsin ama nasıl mı? 3.Ligdeyiz rakip yine Tarsus ortam çok gergin Tarsusluları sadece polis değil askerlerde koruyor stadda 4sıra jandarma 2sıra polisle çevrili tarsusluların çevresi,yenen 2.lige çıkıyor,yenilenin hayalleri yıkılıyor.stad tıklım tıklım dolu kapalıda konfetiden gözgözü görmüyor ve farka gidiyoruz ve şampiyon oluyoruz ;)

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ben Bunu Hak Ettim...

Bugüne kadar yazdığım en zor yazılardan biri bu.  Yanımda küçücük iki çocuk vardı maçta, sevdim onları öptüm. Hatta babası yorulmuştu da aldım onu omzuma maçı bir süre birlikte izledik. O esnada çocuğun nasıl heyecanlandığını gördüm. Bacakları kasılıyordu, boynumun sıkıştığını hissettim. Sonra bağırdı ve akabinde ellerini vücudunu titreme alacak kadar sıktı. Bu çocuk sanırım 4,5-5 yaşlarındaydı. Tam benim kızımın yaşlarında. İşte o anda aslında anlamalıydım hak ettiğimi bu belayı. Çünkü ben de çocuklarımı bu acıya götürüyorum. Onlar acıya doğru yürürken, ben her Demirspor deyişlerinde mutlu oluyorum. Her mavi-lacivert deyişlerinde mutlu oluyorum. Onlar da bana başarı videosu gönderiyorlar.   Ben böyle bir babayım işte. Çocuklarının bu tür videolarına bakıp, duygulanan mutlu olan bir babayım. Onlara mavili, armalı kıyafetler alıp ellerimle uçuruma götüren bir babayım. Tabi ki Allah belamı verecek.  Kendi isteğim dışında görev yerim değiştirildi. Ailem paramparça oldu. Ta

NE OLDU SİZE?

En sonda söyleyeceğimi en başta söyleyeyim. Bu bir tribün yazısıdır. Tribünlere yazılmıştır. Demirspor tribünlerine.  Sasa Polyester Sanayi A.Ş.  Baştuğ Metalürji San. A.Ş.  Beyteks Tekstil San. Tic. A.Ş.  Elita Gıda San. Tic. A.Ş.  Abdioğulları Plastik Ambalaj San. A.Ş.  Dioki Petrokimya San. A.Ş.  Güney Çelik Hasır ve Demir Mamulleri San. Tic. A.Ş. Bu şirketler ISO kayıtlarına göre Türkiye’nin en büyük 300 firması içinde Adana’da faaliyet göstermekte olanlar.  Bu şirketlerden bir tane forma reklamı aldık mı?  Stad sponsorluğu?  Ne bileyim altyapı desteği?  Kim takımı fonluyor?  Murat Sancak ve ilişkili şirketleri, çevresi vesilesi ile kulübe kazandırdığı sponsorlar.  Adana bu, Demirspor bu. Bunu unutmamak gerekir. Ben Murat Sancak’ı bir başkan, bir ağabey olarak çok seviyorum ve çok takdir ediyorum. Kulübümüz üzerindeki emeklerini asla yok sayamam. Benim diyen Adanalıdan, benim diyen Demirsporludan daha fazla katkısı var kulübe.  Bugün dünya yıldızı futbolcu alırız almayız ama bekley

Adana Demirspor: 4 - Beşiktaş: 2

 Adana Demirspor varsa umut vardır. 3. kalecisi, yedek oyuncusu, sahası, tribünü fark etmez; Demirsporlu devam eder! Bugün 4-0'a getirdiğimiz maçtan iki farklı galip ayrıldık. İç sahadaki kayıpsız gidişat devam etti. 3. haftanın erteleme maçında, öncesinde hafta sonunun kaleci ve kırmız kart krizlerinin damga vurduğu, maç içinde ilk golü atan Belhanda'nın da fenalaşıp oyuna devam edemediği, 2008'li yedek kaleci, 2005'li yedek oyuncularla kadroyu tamamladığımız günde yine skor üretmeyi bildik; yediğimizden fazlasını attık. İşte kazanmanın yolu bu! Belhanda, Niang, Emre Akbaba ve Yusuf Erdoğan'la fileleri sarstık. Niang'ın dördüncü, Yusuf Erdoğan'ın üçüncü golleri oldu. Bu lige damga vuracağımızı biliyorduk; öyle olmaya devam ediyor.