Siyasi açıdan birçok tartışmanın odağında olabilecek bir yapıdadır Mülkiye. Ancak yetiştirdiği mezunlarının hangi siyasi görüşe bağlı olurlarsa olsunlar ortak paydaları her zaman tek olmuştur:
Vatan sevgisi, vatan hizmeti...
Ülkemizde demokrasinin yerleşmesine büyük katkıları olmuştur Mekteb-i Mülkiye'nin. İlk öğrenci grevlerinden biri gerçekleştirilmiş, askeri darbelere karşı direnen hocaları defalarca hapislere atılmış, görevlerinden uzaklaştırılmış, kurşunlanmış, üniversiteye sıkılan kurşunlar yıllarca şeref madalyası gibi sıkanların suratına vurulurcasına duvarlardaki yerini korumuştur.
Mülkiye öğrencileri ve yönetimi Cumhuriyet'in ve getirmeyi amaçladığı yeniliklerin kökleşmesi için eğitimine Ankara'da devam etmeyi amaçlamış ve oluşturduğu güçlü lobi sonrasında İstanbul'dan başkente taşınmıştır. Kuruluşundan 77 yıl sonra yani 1936 yılında İstanbul'daki Mülkiye öğrencileri trenlere atlayıp Ankara'ya akın etmişlerdir.
Demiryolları yıllarca Mülkiye mezunlarını ülkenin en ücra köşelerine hizmet vermeleri için taşımışlardır. Bu nedenle demiryolları ve Mülkiyeliler arasında özel bir bağ vardır. Mülkiyelilerin Ankara'ya gelişleri her yıldönümümüzde Ankara garına tren ile gelen Mülkiye mezunlarını karşılama törenleri ile canlandırılır. Hem Mülkiye yer etmiştir aklımızda hem ücra köşelere hizmet ulaştıran demir ağlar.
İşte o Mülkiye 4 Aralık 2009 tarihinde kuruluşunun 150. yılını kutladı.
İki asra yaklaşan ömrü ile koca bir çınar. Tarihi başlı başına bir gurur kaynağı. Ancak gelin görün ki; Mülkiye sıkıntılı dönemler geçiriyor. Ekonomik ve siyasi konjonktür ile devlet üniversitelerinin gelir kaynaklarının dünyanın gelişmiş ülkelerinin oldukça altında kalması maalesef bu çınara da yansımış durumda. Yakın zamana kadar Türkiye'nin en iyi %1'lik dilimindeki öğrencileri barındıran Mülkiye şu anda %3 ila %4'lük dilimlerdeki öğrencileri bünyesine katıyor. Ellerindeki tecrübeli hocalar ya emekliye ayrılıyor ya da başka üniversitelere geçiyor. Geriden gelen öğretim kadrosu her ne kadar kaliteli olsa da yanlarındaki tecrübeli isimler azaldıkça üniversite cazibesini gitgide yitiriyor. Gelirleri ile giderlerini karşılayabilmesi için öğrenci kontenjanı gitgide artırılıyor ve bu durum alınan öğrenci profilini de olumsuz etkiliyor. Yani sizin anlayacağınız, asırlık çınar 20 kişilik kontenjanlarla en iyi %1'den öğrenci almaya yetecek gücü, maddi imkansızlıklar nedeni ile kendisinde bulamıyor ve daha az başarılı 70 öğrenci (bölüm başına) almak durumunda kalıyor. Hiçbir eğitim kurumu bu tip açmazlarla karşı karşıya bırakılmasa keşke. Ama oluyor ve bir Mülkiyeli olarak bendeniz bu fotoğrafa baktığımda başka bir fotoğrafı daha anımsıyorum. Demirspor'umu. Umarım asırlık çınarlar bu zinciri bizlerle kıracaklar. Bunun için direnmek lazım. Mülkiye marşında söylendiği gibi...Ey vatan göz yaşların dinsin "yetiştik" çünkü biz...
İdealist, üretken, düşünen, eğitimli ve bu düzeni değiştirmeye azmetmiş bireylere hem bu ülkenin hem de camiamızın fazlasıyla ihtiyacı var. Bu gözyaşları ancak bu şekilde diner.
Yorumlar