Ana içeriğe atla

Bloguma Dokunma!

Resim
Yazan:

Blogger.com'un Lig TV başvurusu üzerine top yekün engellenmesinin ardından, şöyle kallavi, örgütlü bir tepki aradım açıkcası ancak bulamadım. Yeterince ses çıkaramadık diye düşünüyorum. En temel haklarımızdan olan "bilgi edinme-bilgi sağlama" hakkımız elimizden böyle alınmışken çok daha sert, net ve tutarlı tepkiler verebilirdik gibime geliyor...Olmadı...

Şu an bir "bloguma dokunma" kampanyası yürütülüyor; http://www.bloghareketgunu.com/imza/bloguma-dokunma/ adresinden ulaşılabilir. Orada yer alan metin de hükümete yönelik yazılmış, bana göre biraz konunun etrafından dolanan, çok fazla suya sabuna dokunmamaya çalışan, "teknoloji" söylemini ön planda tutmaya gayret eden bir bildiri. İsmi "Bloguma Dokunma" olmuş ama metin bu netlikte değil gibi...Yine de ben de imza verdim, hiç olmazsa adet artsın diye...

"Bloguma dokunma!" diyeceksek eğer, metnimizi yumuşatmaya gerek yok. Bloglar hakkımızdır, hakkımız gasp edilmiştir. Herhangi bir mercinin yardımını istemeye değil, hesap vermesini sağlamaya yönelik hareket etmeliyiz diye düşünüyorum.
Etiketler:

Yorumlar

Semt Aşığı dedi ki…
bloggeracilsin.com gibi bişey vardı kapalıyken.bence lig tv içinde blogger olana adamların açılmasında büyük payı var :)
31 Ekim 2008 20:29
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nesrin'in Hikayesi : "15 Saat 47 Dakika…Ve Toprak…"

Yazan:
Ön-Not: Nesrin Olgun Aslan’ın hikayesini yazmaya başladığımda kimi zaman soğuk bir suyun ve karanlığın içinde, kimi zaman sonunda varabildiğim bir kıyıda hissettim kendimi. Yazmaya devam ederken önce zor tutuyordum gözyaşlarımı, bir noktadan sonra akmaya başladı hepsi. Yazımı, ağlayarak bitirebildim ancak…Kendisinin web sitesinden (http://www.nesrinolgun.com) ve dönemin Hürriyet Londra Temsilcisi Faruk Zapçı’nın anılarından yararlandım, teşekkürlerimi sunuyorum…Çok uzatmadan, Nesrin’in Hikayesi’ne başlıyorum… 1964 Adana Yüzme havuzunun kenarında 7 yaşında kara kuru bir kız çocuğu duruyor. Havuzun içinde Adana Demirspor Kulübü yüzücüleri. Erkekler çoğunlukta. Küçük kız etrafına bakıyor. Sadece 4 kız çocuğu var. Nesrin, Adana Demirspor’un 4 kızından biri oluyor o gün…Giriyor havuza. 1973 – 1975 Adana Nesrin, 16 yaşında. Yüzüyor. 7 yaşında girdiği havuzdan, kısa mesafede 100’e yakın madalya ve şilt çıkartıyor. Kışları masa tenisi oynuyor, Türkiye 2.liği, Türkiye 3.lüğü var. 17 yaşında mar...
10 yorum
Devamı

Ben Bunu Hak Ettim...

Yazan:
Bugüne kadar yazdığım en zor yazılardan biri bu.  Yanımda küçücük iki çocuk vardı maçta, sevdim onları öptüm. Hatta babası yorulmuştu da aldım onu omzuma maçı bir süre birlikte izledik. O esnada çocuğun nasıl heyecanlandığını gördüm. Bacakları kasılıyordu, boynumun sıkıştığını hissettim. Sonra bağırdı ve akabinde ellerini vücudunu titreme alacak kadar sıktı. Bu çocuk sanırım 4,5-5 yaşlarındaydı. Tam benim kızımın yaşlarında. İşte o anda aslında anlamalıydım hak ettiğimi bu belayı. Çünkü ben de çocuklarımı bu acıya götürüyorum. Onlar acıya doğru yürürken, ben her Demirspor deyişlerinde mutlu oluyorum. Her mavi-lacivert deyişlerinde mutlu oluyorum. Onlar da bana başarı videosu gönderiyorlar.   Ben böyle bir babayım işte. Çocuklarının bu tür videolarına bakıp, duygulanan mutlu olan bir babayım. Onlara mavili, armalı kıyafetler alıp ellerimle uçuruma götüren bir babayım. Tabi ki Allah belamı verecek.  Kendi isteğim dışında görev yerim değiştirildi. Ailem param...
1 yorum
Devamı

Sahadan Çekildik

Yazan:
 Ligden düşerken bile şeklimiz belli, çünkü Alemin Delikanlısı Adana Demir... Galatasaray maçındaki kör göze parmak penaltı kararı rezaletine karşı, yöntem takımı sahadan çekti. Son 2 sezondur rezalet yönetimimiz, aleyhimize hakem hatalarını kolaylaştırıyordu. İki yanlış bir doğru etti. Türk futbolunun her yerden dökülen imajına, yıkılan bir Demirspor karşı çıkabilirdi sadece. O da oldu, biz yaptık! Bundan sonra İstanbul takımlarınızla size iyi eğlenceler...
Yorum Gönder
Devamı