Bugün 2 Temmuz. Madımak Katliamı'nın üzerinden 15 yıl geçmiş.
Hasret Gültekin çalıyor, canım acıyor...
Gazetelerde, internet sitelerinde, alanlarda tepkiler veriliyor. Unutmamaya ve unutturmamaya yönelik, elinden geleni yapıyor insanlar. Konumuz bu değil. Konumuz, siyasi yelpazenin solunda yer alan insanların, 2 Temmuz'da anma-gösteri-protesto yapmaları değil. Konumuz, 1993 2 Temmuz'unun siyasetlerüstü bir biçimde kınanması ve katliam olarak kabul edilmesi. Konumuz, din-dil-ırk-sınıf hangi bahaneyle olursa olsun, diri diri insan yakmanın, insanlık suçu sayılması. Suçluların "insanlık suçu" işlemenin hakettiği cezalarla cezalandırılması. Ve bunun ardından, insanlık barışı için çaba harcanması. Sorunların üzerini örterek değil, açarak, tartışarak çözülmesi ve barışın yeniden örülmesi. Konumuz, bu.
"Dünyanın ilk sömürgeci devletlerinden olan İspanya'nın, Hitler döneminde Yahudileri katleden Almanya'ya karşı kazandığı Avrupa Kupası'nda, bir önceki turda Kafkas Türkleri'ni göz kırpmadan yokeden Rusya'yı yenmiş oluşuyla, Avrupa'nın doğusunda uzun yıllar "Barbar" lakabıyla anılmasında illa ki bir mana olması icabeden Türkiye'nin Almanya'ya elenmeden evvel Balkanlarda hiç de sütten çıkmış ak kaşık olmayan Hırvatistan'ı elemesi; velev ki Hırvatistan'ın da emperyalizmin paşababası İngiltere'yi ağlatması..." desem bir çırpıda, midem bulanıyor. Geçmişin insanlarının yaptıkları kıyımların yükünü sırtımda taşımak istemiyorum ben. Yeni bir insanlığın oluşabileceğine inanıyorum. Birbirinin içine girmiş insanlık dışı sarmalların boğuculuğundan kurtulmak istiyorum. Barış istiyorum. Üzerini örtmeden, yok saymadan...
Ben, Sivasspor'da da belki benim gibi düşünenler vardır diye umut etmiştim. Bu yıl, daha önce hiç olmadığı kadar gözönünde Sivasspor. Barış ve insanlık için önemli bir kaynağa işaret ediyor bu durum. Dışında kalmak, tarafsızmış gibi görünmek, yok saymak yerine bu sene 2 Temmuz'da Sivasspor belki bir şey yapar diye düşünmüştüm. Şu saat olup da bu postu yayınlamaya karar verene dek kaybetmedim umudumu. Haber sitelerinden, televizyondan, Sivasspor'un kendi forumlarında takip ettim. Tek bir eylem, tek bir açıklama olmadı...
Oysa bugün Sivas'ta bir futbol maçı oynanabilirdi. "Barış ve Kardeşlik Turnuvası" düzenlenebilirdi. Şehrin Alevi ve Sünni kesimlerinin beraber desteklediği Sivasspor, bunlara öncülük edebilirdi. Acıya saygı duyarak, yok saymayarak, bir futbol kulübü, "bir futbol kulübünün yapabileceğini" yapabilirdi. Madımak'ın müzeye dönüştürülmesi için ortada bir kampanya var, hiç değilse bu desteklenebilirdi. Hadi onu da geçtim, bir tanecik olsun açıklama yapılabilirdi...Olmadı...
Uzun yıllar önce, beyaz gür sakallı ve iyi niyetli bir adam, aslında dinleri ve ırkları ve sınıfları ortadan kaldırırsak öğleden sonraları balık tutabileceğimizi söylemişti...
Tek bir itirazım var; "Balık tutmak nedir yahu? Top oynayalım..."
Hasret Gültekin çalıyor...canım acıyor...
Hasret Gültekin çalıyor, canım acıyor...
Gazetelerde, internet sitelerinde, alanlarda tepkiler veriliyor. Unutmamaya ve unutturmamaya yönelik, elinden geleni yapıyor insanlar. Konumuz bu değil. Konumuz, siyasi yelpazenin solunda yer alan insanların, 2 Temmuz'da anma-gösteri-protesto yapmaları değil. Konumuz, 1993 2 Temmuz'unun siyasetlerüstü bir biçimde kınanması ve katliam olarak kabul edilmesi. Konumuz, din-dil-ırk-sınıf hangi bahaneyle olursa olsun, diri diri insan yakmanın, insanlık suçu sayılması. Suçluların "insanlık suçu" işlemenin hakettiği cezalarla cezalandırılması. Ve bunun ardından, insanlık barışı için çaba harcanması. Sorunların üzerini örterek değil, açarak, tartışarak çözülmesi ve barışın yeniden örülmesi. Konumuz, bu.
"Dünyanın ilk sömürgeci devletlerinden olan İspanya'nın, Hitler döneminde Yahudileri katleden Almanya'ya karşı kazandığı Avrupa Kupası'nda, bir önceki turda Kafkas Türkleri'ni göz kırpmadan yokeden Rusya'yı yenmiş oluşuyla, Avrupa'nın doğusunda uzun yıllar "Barbar" lakabıyla anılmasında illa ki bir mana olması icabeden Türkiye'nin Almanya'ya elenmeden evvel Balkanlarda hiç de sütten çıkmış ak kaşık olmayan Hırvatistan'ı elemesi; velev ki Hırvatistan'ın da emperyalizmin paşababası İngiltere'yi ağlatması..." desem bir çırpıda, midem bulanıyor. Geçmişin insanlarının yaptıkları kıyımların yükünü sırtımda taşımak istemiyorum ben. Yeni bir insanlığın oluşabileceğine inanıyorum. Birbirinin içine girmiş insanlık dışı sarmalların boğuculuğundan kurtulmak istiyorum. Barış istiyorum. Üzerini örtmeden, yok saymadan...
Ben, Sivasspor'da da belki benim gibi düşünenler vardır diye umut etmiştim. Bu yıl, daha önce hiç olmadığı kadar gözönünde Sivasspor. Barış ve insanlık için önemli bir kaynağa işaret ediyor bu durum. Dışında kalmak, tarafsızmış gibi görünmek, yok saymak yerine bu sene 2 Temmuz'da Sivasspor belki bir şey yapar diye düşünmüştüm. Şu saat olup da bu postu yayınlamaya karar verene dek kaybetmedim umudumu. Haber sitelerinden, televizyondan, Sivasspor'un kendi forumlarında takip ettim. Tek bir eylem, tek bir açıklama olmadı...
Oysa bugün Sivas'ta bir futbol maçı oynanabilirdi. "Barış ve Kardeşlik Turnuvası" düzenlenebilirdi. Şehrin Alevi ve Sünni kesimlerinin beraber desteklediği Sivasspor, bunlara öncülük edebilirdi. Acıya saygı duyarak, yok saymayarak, bir futbol kulübü, "bir futbol kulübünün yapabileceğini" yapabilirdi. Madımak'ın müzeye dönüştürülmesi için ortada bir kampanya var, hiç değilse bu desteklenebilirdi. Hadi onu da geçtim, bir tanecik olsun açıklama yapılabilirdi...Olmadı...
Uzun yıllar önce, beyaz gür sakallı ve iyi niyetli bir adam, aslında dinleri ve ırkları ve sınıfları ortadan kaldırırsak öğleden sonraları balık tutabileceğimizi söylemişti...
Tek bir itirazım var; "Balık tutmak nedir yahu? Top oynayalım..."
Hasret Gültekin çalıyor...canım acıyor...
Yorumlar
Bu Kanal-D'nin haberi:
http://www.kanald.com.tr/haber/haberdetay.aspx?haberid=11217&catid=33
Bu da argentina.indymedia.org 'da fotoğraflar:
http://argentina.indymedia.org/news/2008/06/611624.php
İnsan yakabilen, yakan zihniyeti iktidara taşıyabilen bir malzeme..
Şu gözaltıları, tutuklamaları hayretle izliyorum..Kim ki AKP karşıtıysa gece yarıları kapıları kırılarak içeri alınıyor..Türk polis teşkilatı ve basının çoğu "F tipi" malzemeden oluşuyor..
Sivas katliamının 15. yılında benim memleketim faşizm'e doğru yol alıyor; % 47 faşizmi..