"Davulu dinle! Davulu dinleee!"
"Beyler yüklenin!"
"Yükleeeen! Yükleeeeeneeen!"
Ha memnun değil miyim? Bilakis, çok memnunum, o apayrı. Sonuçta bütün maç boyunca "şak-şak-şak-Polaaaand...şak-şak-şak-Polaaaand" diye bağırmaktan iyidir. Sıkıcılığın son noktası o melodi, duydukça tüylerim diken diken oluyor...
Hemen hemen tüm milli takım tribünlerinin ortak sorunu aslında bu tezahürat kıtlığı. Acaba diyorum, tribün grupları bir araya gelip, milli takım için bir tribün grubu oluşturamaz mı? Evet, elbette zor olacaktır bunca saçma sapan düşmanlık varken. Ama kazanımları göz önünde bulundurulunca bence ortak bir nokta bulunabilir.
Her şeyden önce böyle bir grup olması halinde, milli takım maçlarında "sponsorlarca doldurulan manasız, zevksiz, bağırmayan tribünler"in bir miktar önüne geçilebilir. Hakikaten bağıran, destek veren adamlar için federasyon, sporsorlardan feragat ederek yer ayarlamak durumunda kalacaktır. Ayrıca, "milli maç hangi kulübün sahasında oluyorsa, son 10 dakika o takımın rakibine küfredilir" biçiminde özetlenebilecek tuhaf davranış biçimimiz de yok olacaktır (zamanla) bu sayede. Düşünmek lazım üzerine...
Yorumlar