Bu video geçen sene benim için daha değerli olsada bu sene değerini biraz yitirdi.Çünkü Ankara Tayfası'nın bu sene kazandığı üyeleri malesef bu videoda bulunmuyorlar.Bu video belki tayfadaki arkadaşlara ilham verir,bu sezon hepbirlikte çekildiğimiz,birlikte katettiğimiz yolların,birlikteliğimizin göstergesi olan fotoğraflardan bir video daha ortaya çıkarırlar.Yapılacak videoların her sene değerini yitirmesi,tayfamızın ve birlikteliğimizin yıllar geçtikçe artması dileğiyle...
Bugüne kadar yazdığım en zor yazılardan biri bu. Yanımda küçücük iki çocuk vardı maçta, sevdim onları öptüm. Hatta babası yorulmuştu da aldım onu omzuma maçı bir süre birlikte izledik. O esnada çocuğun nasıl heyecanlandığını gördüm. Bacakları kasılıyordu, boynumun sıkıştığını hissettim. Sonra bağırdı ve akabinde ellerini vücudunu titreme alacak kadar sıktı. Bu çocuk sanırım 4,5-5 yaşlarındaydı. Tam benim kızımın yaşlarında. İşte o anda aslında anlamalıydım hak ettiğimi bu belayı. Çünkü ben de çocuklarımı bu acıya götürüyorum. Onlar acıya doğru yürürken, ben her Demirspor deyişlerinde mutlu oluyorum. Her mavi-lacivert deyişlerinde mutlu oluyorum. Onlar da bana başarı videosu gönderiyorlar. Ben böyle bir babayım işte. Çocuklarının bu tür videolarına bakıp, duygulanan mutlu olan bir babayım. Onlara mavili, armalı kıyafetler alıp ellerimle uçuruma götüren bir babayım. Tabi ki Allah belamı verecek. Kendi isteğim dışında görev yerim değiştirildi. Ailem param...
Yorumlar
AvustraLya'da
kaLpLeri ŞİMŞEK ŞİMŞEK diye atan bu
CESURYÜREK Lere
bin seLam oLsun...
Burhanettin Avar