Aziz İstabul !..
Benim de Ankara'ya dönmem ile Tayfanın İstanbul muhasarası sona ermiş bulunuyor. Bu kış kıyamette sırtımıza vuran güneşiyle bizi ısıtan payitahta selamlar olsun. Teşekkürler Aziz İstanbul; hem altın değerinde üç puan aldık senden hem de yürekler dolusu ilham. Şurası bir gerçek ki, sen kazanılmayı, uğrunda savaşılmayı ve ölmeyi kesinlikle hakediyorsun.
Yaşamıştır derim, en hoş ve uzun rüyada
Sende çok yıl yaşayan, sende ölen, sende kalan...
En çok böyle görmeyi seviyorum boğazı; dertsiz, tasasız bir ruh hali, parıl parıl parlayan güneş, cebimde fazladan bir kaç kuruş... Hafta içi, mesai saati, trafik, susuzluk, kapkaç, tinerci vs. ile yeteri kadar haşır neşir oluyorken, bana en samimi, saf hallerini sunmasını seviyorum. Ne de olsa ben onu hep mazideki haliyle tanıyorum.
Masal başkentinde fazladan bir kaç saat geçirmek elbette güzeldi, ama iyi kalpli üvey annemizin bizleri beklediği aşikar. Dönüşü otobüsle yapmanın en güzel anlarından birisi belki de bir virajı dönünce bir ışık denizinden gözlerin kamaşmasıdır, şehrin uzandığı tepeler arasındaki düzlük ise belli ki bu annenin sıcak kucağıdır...
Şimdi ne var takvimde bizleri bekleyen? Evet, bir Ankara, sonra en güney, daha sonra en kuzey...
Benim de Ankara'ya dönmem ile Tayfanın İstanbul muhasarası sona ermiş bulunuyor. Bu kış kıyamette sırtımıza vuran güneşiyle bizi ısıtan payitahta selamlar olsun. Teşekkürler Aziz İstanbul; hem altın değerinde üç puan aldık senden hem de yürekler dolusu ilham. Şurası bir gerçek ki, sen kazanılmayı, uğrunda savaşılmayı ve ölmeyi kesinlikle hakediyorsun.
Yaşamıştır derim, en hoş ve uzun rüyada
Sende çok yıl yaşayan, sende ölen, sende kalan...
En çok böyle görmeyi seviyorum boğazı; dertsiz, tasasız bir ruh hali, parıl parıl parlayan güneş, cebimde fazladan bir kaç kuruş... Hafta içi, mesai saati, trafik, susuzluk, kapkaç, tinerci vs. ile yeteri kadar haşır neşir oluyorken, bana en samimi, saf hallerini sunmasını seviyorum. Ne de olsa ben onu hep mazideki haliyle tanıyorum.
Masal başkentinde fazladan bir kaç saat geçirmek elbette güzeldi, ama iyi kalpli üvey annemizin bizleri beklediği aşikar. Dönüşü otobüsle yapmanın en güzel anlarından birisi belki de bir virajı dönünce bir ışık denizinden gözlerin kamaşmasıdır, şehrin uzandığı tepeler arasındaki düzlük ise belli ki bu annenin sıcak kucağıdır...
Şimdi ne var takvimde bizleri bekleyen? Evet, bir Ankara, sonra en güney, daha sonra en kuzey...
Yorumlar