Ana içeriğe atla

Telefonda Değil Sahada Konuşun

Kadro aynı darlıkta, bir tek Manisa maçında iyice daraldı, oyun hemen hemen aynı, hiç bir maçımızı rahat oynayarak kazanmamıştık. Yiğitcan'ın efsanevi sakatlığına sık sık gidip gelen Hüseyin ve son olarak da nöbetçi golcü Artun'un sakatlığı eklenince, işler bozuldu. Attamah'ın savrukluğu, Umut'un saman alevi performansı, Tayfun'un iyice gerilemesi vs ile sahada ekstra gücü bulduğumuz oyuncu sayısı azaldı. Ama asıl sorun bu değil.

Değişenin psikolojik üstünlük olduğunu düşünüyorum.  Futbolcular ve camia,  "bizi çıkarmayacaklar" düşüncesine fazla kapıldı. O takım şunu yaparsa, bu takım şu puanı alırsa... Evet işin içinde bunlar da var ama kendi işimize odaklanmalıydık. Sürpriz takım olmaktan çıkıp favori takım olunca, işler değişti bizim tarafımızda. Rakiplerin favori takıma karşı gösterdikleri ekstra performansı göğüsleyemedik son bir kaç haftadır.

Futbolcuların tekrar bu havayı yakalması lazım. Bunun için twit atma, fotoğraf paylaşma kadar iyi antreman yapmaları da gerekli. Çok çalışıp sahada konuşsunlar. İnançlarını cep telefonlarına değil, kaslarına akıllarına yansıtıp sahada göstersinler. Hem bedenlerini hem akıllarını sahaya versinler.

Bizi bu noktaya onlar getirdi. Taraftar hep yanlarındaydı, hala öyle. Demirspor tarihinin en önemli maçlarından birinde, artık son söz futbolcularda olacak.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nesrin'in Hikayesi : "15 Saat 47 Dakika…Ve Toprak…"

Ön-Not: Nesrin Olgun Aslan’ın hikayesini yazmaya başladığımda kimi zaman soğuk bir suyun ve karanlığın içinde, kimi zaman sonunda varabildiğim bir kıyıda hissettim kendimi. Yazmaya devam ederken önce zor tutuyordum gözyaşlarımı, bir noktadan sonra akmaya başladı hepsi. Yazımı, ağlayarak bitirebildim ancak…Kendisinin web sitesinden (http://www.nesrinolgun.com) ve dönemin Hürriyet Londra Temsilcisi Faruk Zapçı’nın anılarından yararlandım, teşekkürlerimi sunuyorum…Çok uzatmadan, Nesrin’in Hikayesi’ne başlıyorum… 1964 Adana Yüzme havuzunun kenarında 7 yaşında kara kuru bir kız çocuğu duruyor. Havuzun içinde Adana Demirspor Kulübü yüzücüleri. Erkekler çoğunlukta. Küçük kız etrafına bakıyor. Sadece 4 kız çocuğu var. Nesrin, Adana Demirspor’un 4 kızından biri oluyor o gün…Giriyor havuza. 1973 – 1975 Adana Nesrin, 16 yaşında. Yüzüyor. 7 yaşında girdiği havuzdan, kısa mesafede 100’e yakın madalya ve şilt çıkartıyor. Kışları masa tenisi oynuyor, Türkiye 2.liği, Türkiye 3.lüğü var. 17 yaşında mar...

Sahadan Çekildik

 Ligden düşerken bile şeklimiz belli, çünkü Alemin Delikanlısı Adana Demir... Galatasaray maçındaki kör göze parmak penaltı kararı rezaletine karşı, yönetim takımı sahadan çekti. Son 2 sezondur rezalet yönetimimiz, aleyhimize hakem hatalarını kolaylaştırıyordu. İki yanlış bir doğru etti. Türk futbolunun her yerden dökülen imajına, yıkılan bir Demirspor karşı çıkabilirdi sadece. O da oldu, biz yaptık! Bundan sonra İstanbul takımlarınızla size iyi eğlenceler...

Sezon Değerlendirmesi

 Bu sezon için saha içini konuşmak anlamsızdı ama yine de söylemek gerekir ki sahadaki mücadele o kadar da kötü değildi. Geçen sezon 2. ve 3. lig takımlarında kiralık oynayan oyuncularımızla idare ettik. Son haftalarda sahaya çıkacak kadroyu zor tutturduk. Sezon başıyla sonu arasında kadroda büyük değişimler oldu. Bütün bunların sorumlusu, paraları ödemeyen Murat Sancak ve yönetimiydi. Bir yerde patlama yapar diye umut bağlamadığımız genç oyuncular maçların belli anlarına kadar direnci ayakta tuttular. Ancak son bölümlerde oyundan düştük; kadro derinliği olmadığı için de en ufak kişisel hata, sakatlık ya da kart cezaları sonuca direkt etki etti. 2-0'dan öndeyken kaybettiğimiz maçlar oldu. Tabii rakiplerin bizim maçı çeviremeyeceğimizin farkında olmaları, her halükarda kazanırız düşünceleri kendi adlarına tempoyu yükseltmelerini engellemiş olabilir. Yine de şans faktörü yanımızda olsa puan alacağımız bir kaç maç daha vardı diye düşünüyorum. Sezon başında yazdığım gibi, şerefli mağlu...