Bugün Buca maçı var. Buca, 1461 Trabzon ile birlikte ligde en çekindiğim iki takımdan biri. Bu iki takımla üst üste oynuyoruz. Demirspor'un istisnadır dönüm maçlarını kazanması. Bir ivme, bir gaz gelmesi lazım takıma. Mesela bu hafta. Tüm maç sonuçları bize diyor ki; haydi Demirspor'um. Yine büyük bir fırsat geçti elimize. Tek maçla kalırsa anlamı olmayacak olsa da önemli bir fırsat. Yenersek ilk altı iddiası güçlenir ve hatta ikinci takım ile 9 puan olur fark ve bir şansı kollarız. Allah göstermesin yenilirsek bu kez düşme potasının son takımı ile 8 puan olur fark ve bir risk korkusu yaşarız. Sapasağlam dönsek şu virajı ne de güzel olur.
Vedat TÜRKALİ'nin Mavi Karanlık isimli eserini okumuştum. Çizmişim altını zamanında. Tam da bu virajları düşünerek. Ölüm nedir, yaşam nedir, yol nerede başlar, nerede biter? Bu tamamıyla bize bağlı. Vurgulayıcı bir şekilde ele almış yazar. Bir paragraflık bu kez tanıtım. Küçücük, dopdolu bir bir paragraf:
"Tam yolun sonuna vardığımda... Yolun sonu yok ki... Öyle demez miydi o? Yol yeniden başlıyor. Biten biziz. Bitmemek için savaştığımız kadar insanız. Ölüm, hemen bitiverenler içindir."
Bitmeyelim, savaşalım, kazanalım, yollar erisin adımlarımız altında.
Yorumlar