Ana içeriğe atla

Ankaragücü Üzerine...

Ankaragücü ile Adana'daki en son lig maçını Ekim 1994'te oynamıştık. (2003'te de kupa maçında karşılaşmışız). Hakem Nedim Göklü'nün katlettiği, 60. dk'da 9 kişi kaldığımız ama son dakikada yediğimiz golle 3-2 yenildiğimiz maç... (www.tff.org.tr/Default.aspx?pageId=397&macId=48001) Sahaya girenler, hakeme saldıran kulübe vs derken 3 ya da 4 maç tarafsız sahada cezası almıştık da bir daha belimizi doğrultamamıştık. 1.ligte (yeni süper Lig) son sezonumuz böylece daha 7. haftada bitmişti, aslında o haftaya kadar 3 galibiyetimiz vardı. (O Nedim Göklü, bu haftaki maçın da gözlemcisiymiş!)

Ankaragücü, sadece tarihi olarak değil ayrıca kentin sosyo-kültürel değerlerini yansıtmasıyla da köklü kulüplerinden. Duygu Hatipoğlu-Berkay Aydın'ın (her ikisiyle de tanışıp ahbap olma şanı yakaladığım için mutluyum) yazdığı "Bastır Ankaragücü" kitabında kulübün tarihi ve sosyolojik temellerini bulmak mümkün. Kitap Ankaragücü merkezli de olsa ülkenin futbol ve taraftar kültürüne dair önemli tespitlerde bulunuyor (www.idefix.com/Kitap/tanim.asp?sid=AI3I09VM0A7AJRXX7TGP).

Kitapta aktarıldığı üzere, kulübün İmalat-ı Harbiye'ye dayanan geçmişi, fabrikanın Ankara'ya taşınması şekilleniyor. Fabrikanın kent yaşamına kattıkları, kulübün kitleselleşmesinin de önünü açıyor. Cebeci-Abidinpaşa civarında yoğun olarak yerleşen fabrika işçilerinin futbol takımları, yardım sandıkları ve bando takımları gibi sosyal etkinlikleri ile kent hayatında önemli etkileri olmuştu. Ankaragücü Hamamönü, Hacettepe, Ulucanlar, Yenidoğan, İncesu gibi eski Ankara ve Ulus bölgesinde bir futbol temsili yaratıyor. Kulübün Ankaragücü adını alması 1933'te gerçekleşir. 1934'te kendi adına sahip bir stadı olmuştur ki bu şekilde uzun yıllar "stad sahibi tek kulüp" ünvanını taşımıştır. Bu stat 1985'e kadar faaliyet gösterse de o dönemin Büyükşehir Belediye başkanınca yıkılır. 1970'lerde 2.ligte olduğu dönemlerde kulüp maçlarını Cebeci Stadı'nda oynar. Kentin 1950'lerden itibaren yaşadığı kentsel dönüşüm, yeni mahallerin kurulması, Cumhuriyet elitlerinin belirginleşmesi ile yaşanan sınıfsal ve mekansal farklılaşma kentin kulüplerine de yansır ve Gençlerbirliği ile Ankaragücü arasındaki temel farklar o dönemlerde netleşir.

Kitabın yazarları, 2. ligteyken 1981'de kupa şampiyonluğunun kazanan Ankaragücü'nün, 1. ligte takımı olmayan Ankara'yı temsil etmesi için üst lige alınmasını şöyle yorumluyor: "12 Eylül darbe koşullarında kendisine toplumsal meşruiyet alanı yaratmak isteyen cuntanın, Ankara'da çok sevilen bir takım üzerinden sempati toplamaya çalışması tipik bir siyasi fırsatçılık örneği değil midir? Bu anlamda futbola siyasetin bulaştığı doğrudur, ancak burada en son suçlanması gereken Ankaragücü takımı ve kulübe gönül vermiş taraftarlardır. (...) Unutulmaması gereken şey, Ankaragücü'nün 1.lige çıkarılmasının gerçek ve hak edilmiş bir başarıya dayandığı ve futbol tarihinde özel durumlara özel uygulamalar yapılmasının bu olayla sınırlı olmadığıdır. (...) Ne var ki darbecilerin bu sözde 'kıyağı' Ankaragücü'ne karşı rakip tribünlere yıllarca istismar edecekleri bir koz verecek ve anti-emperyalist mücadele içinde biçimlenmiş bir takımın doğal sempatizanı olması gereken darbe karşıtı ilerici demokrat kesimin gözünde, silinmesi yıllar sürecek olumsuz bir imaj edinmesine mal olacaktı."

Benzer bir siyasi fırsatçılığı yakın dönemde Melih Gökçek ve oğlunun da gerçekleştirdiğini ancak kulübü içinden çıkılmaz bir batağa sapladığını hatırlamakta fayda var. Tabii bu durumların yaşanmasında Gökçek'e destek veren, fazlasıyla bölünmüş Ankaragücü tribünlerinin payı olduğunu da vurgulamak gerekli. İş işten geçtikten sonra Gökçek'e gösterilen öfkenin hiçbir şeye yaramadığı ortada. Ne yazık ki bu köklü kulüp, tamamen yönetim hataları ve kişisel hırslar sonucu bugün geldiği noktaya getirildi. Ankaragücü'nün yaşadıklarından, yönetim hatalarından, tribündeki bölünmüşüğünden ders almak, bizim görevimiz olmalı.

Kulübe dair güncel bir blog olarak, http://lacivert1910.blogspot.com/ adresini de hatırlatalım.

Yorumlar

Unknown dedi ki…
98-2008 arası ankarada yaşamış biri olarak, a.g. maçlarına çok gittim. taraftar profili olarak bize çok benziyorlar. bizde 1.ligte bukadar uzun süre kalsak aynı sorunlar bizde de olur. duyduğuma göre şimdi yeni yeni gruplar daha kurulmuş. taraftarın kalabalık olması kulübün böyle çökmesine engel olamıyor eğer zamaında tepki vermezseniz.

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ben Bunu Hak Ettim...

Bugüne kadar yazdığım en zor yazılardan biri bu.  Yanımda küçücük iki çocuk vardı maçta, sevdim onları öptüm. Hatta babası yorulmuştu da aldım onu omzuma maçı bir süre birlikte izledik. O esnada çocuğun nasıl heyecanlandığını gördüm. Bacakları kasılıyordu, boynumun sıkıştığını hissettim. Sonra bağırdı ve akabinde ellerini vücudunu titreme alacak kadar sıktı. Bu çocuk sanırım 4,5-5 yaşlarındaydı. Tam benim kızımın yaşlarında. İşte o anda aslında anlamalıydım hak ettiğimi bu belayı. Çünkü ben de çocuklarımı bu acıya götürüyorum. Onlar acıya doğru yürürken, ben her Demirspor deyişlerinde mutlu oluyorum. Her mavi-lacivert deyişlerinde mutlu oluyorum. Onlar da bana başarı videosu gönderiyorlar.   Ben böyle bir babayım işte. Çocuklarının bu tür videolarına bakıp, duygulanan mutlu olan bir babayım. Onlara mavili, armalı kıyafetler alıp ellerimle uçuruma götüren bir babayım. Tabi ki Allah belamı verecek.  Kendi isteğim dışında görev yerim değiştirildi. Ailem paramparça oldu. Ta

NE OLDU SİZE?

En sonda söyleyeceğimi en başta söyleyeyim. Bu bir tribün yazısıdır. Tribünlere yazılmıştır. Demirspor tribünlerine.  Sasa Polyester Sanayi A.Ş.  Baştuğ Metalürji San. A.Ş.  Beyteks Tekstil San. Tic. A.Ş.  Elita Gıda San. Tic. A.Ş.  Abdioğulları Plastik Ambalaj San. A.Ş.  Dioki Petrokimya San. A.Ş.  Güney Çelik Hasır ve Demir Mamulleri San. Tic. A.Ş. Bu şirketler ISO kayıtlarına göre Türkiye’nin en büyük 300 firması içinde Adana’da faaliyet göstermekte olanlar.  Bu şirketlerden bir tane forma reklamı aldık mı?  Stad sponsorluğu?  Ne bileyim altyapı desteği?  Kim takımı fonluyor?  Murat Sancak ve ilişkili şirketleri, çevresi vesilesi ile kulübe kazandırdığı sponsorlar.  Adana bu, Demirspor bu. Bunu unutmamak gerekir. Ben Murat Sancak’ı bir başkan, bir ağabey olarak çok seviyorum ve çok takdir ediyorum. Kulübümüz üzerindeki emeklerini asla yok sayamam. Benim diyen Adanalıdan, benim diyen Demirsporludan daha fazla katkısı var kulübe.  Bugün dünya yıldızı futbolcu alırız almayız ama bekley

Adana Demirspor: 4 - Beşiktaş: 2

 Adana Demirspor varsa umut vardır. 3. kalecisi, yedek oyuncusu, sahası, tribünü fark etmez; Demirsporlu devam eder! Bugün 4-0'a getirdiğimiz maçtan iki farklı galip ayrıldık. İç sahadaki kayıpsız gidişat devam etti. 3. haftanın erteleme maçında, öncesinde hafta sonunun kaleci ve kırmız kart krizlerinin damga vurduğu, maç içinde ilk golü atan Belhanda'nın da fenalaşıp oyuna devam edemediği, 2008'li yedek kaleci, 2005'li yedek oyuncularla kadroyu tamamladığımız günde yine skor üretmeyi bildik; yediğimizden fazlasını attık. İşte kazanmanın yolu bu! Belhanda, Niang, Emre Akbaba ve Yusuf Erdoğan'la fileleri sarstık. Niang'ın dördüncü, Yusuf Erdoğan'ın üçüncü golleri oldu. Bu lige damga vuracağımızı biliyorduk; öyle olmaya devam ediyor.